Isaías 49
1 Ouvi-me, terras costeiras, e escutai, vós povos de longe; o SENHOR me chamou desde o ventre, desde as entranhas de minha mãe ele fez menção do meu nome;
„Аскултаци-Мэ, остроаве! Луаць аминте, попоаре депэртате! Домнул М-а кемат дин сынул мамей ши М-а нумит де ла еширя дин пынтечеле мамей.
2 E fez da minha boca como uma espada afiada, com a sombra de sua mão ele me cobriu; e me pôs como uma flecha polida, [e] me guardou em sua aljava.
Мь-а фэкут гура ка о сабие аскуцитэ, М-а акоперит ку умбра мыний Луй ши М-а фэкут о сэӂятэ аскуцитэ, М-а аскунс ын толба Луй ку сэӂець
3 E me disse: Tu és meu servo, Israel, por quem serei glorificado.
ши Мь-а зис: ‘Исраеле, Ту ешть Робул Меу ын каре Мэ вой слэви.’
4 Porém eu disse: Inutilmente tenho trabalhado; por nada e em vão gastei minhas forças; todavia meu direito está perante o SENHOR, e minha recompensa perante meu Deus.
Ши Еу Мэ гындям: ‘Деӂяба ам мунчит, ын задар ши фэрэ фолос Мь-ам истовит путеря.’ Дар дрептул Меу есте ла Домнул, ши рэсплата Мя ла Думнезеул Меу.
5 E agora diz o SENHOR, que me formou desde o ventre para si por servo, que trazer Jacó de volta a si; porém Israel não se deixará ajuntar; contudo, nos olhos do SENHOR serei honrado, e meu Deus será minha força.
Ши, акум, Домнул ворбеште, Ел, каре М-а ынтокмит дин пынтечеле мамей ка сэ фиу Робул Луй, ка сэ адук ынапой ла Ел пе Иаков ши пе Исраел, каре есте ынкэ ымпрэштият; кэч Еу сунт прецуит ынаинтя Домнулуй, ши Думнезеул Меу есте тэрия Мя.
6 Disse também: É pouco demais que sejas meu servo [apenas] para restaurares as tribos de Jacó e restabeleceres os sobreviventes de Israel; eu também te dei como luz das nações, para seres minha salvação até o limite da terra.
Ел зиче: ‘Есте пря пуцин лукру сэ фий Робул Меу ка сэ ридичь семинцииле луй Иаков ши сэ адучь ынапой рэмэшицеле луй Исраел. Де ачея, те пун сэ фий Лумина нямурилор, ка сэ дучь мынтуиря пынэ ла марӂиниле пэмынтулуй.’”
7 Assim diz o SENHOR, o Redentor de Israel, seu Santo, à alma desprezada, ao que a nação abomina, ao servo dos que dominam: Reis o verão e se levantarão, príncipes [também]; e eles se prostrarão por causa do SENHOR, que é fiel, por causa do Santo de Israel, que te escolheu.
Аша ворбеште Домнул, Рэскумпэрэторул, Сфынтул луй Исраел, кэтре Чел диспрецуит ши урыт де попор, кэтре Робул челор путерничь: „Ымпэраций вор ведя лукрул ачеста ши се вор скула, ши воевозий се вор арунка ла пэмынт ши се вор ынкина дин причина Домнулуй, каре есте крединчос, дин причина Сфынтулуй луй Исраел, каре Те-а алес.”
8 Assim diz o SENHOR: No tempo do favor eu te ouvi, e no dia da salvação eu te ajudei; e eu te guardarei, e te darei por pacto do povo, para restaurares a terra, para fazer tomar posse das propriedades assoladas;
Аша ворбеште май департе Домнул: „Ла время ындурэрий Те вой аскулта ши ын зиуа мынтуирий Те вой ажута; Те вой пэзи ши Те вой пуне сэ фачь легэмынт ку попорул, сэ ридичь цара ши сэ ымпарць моштенириле пустиите;
9 Para que tu digas aos presos: Saí; e aos que estão em trevas: Aparecei; eles se alimentarão nos caminhos, e em todos os lugares altos haverá pasto para eles.
сэ спуй приншилор де рэзбой: ‘Ешиць!’ ши челор че сунт ын ынтунерик: ‘Арэтаци-вэ!’ Ей вор паште пе друмурь ши вор гэси локурь де пэшуне пе тоате коастеле.
10 Nunca terão fome nem sede; nem o calor, nem o sol os afligirá; porque aquele que se compadece deles os guiará, e os levará mansamente a mananciais de águas.
Ну ле ва фи фоаме, нич ну ле ва фи сете; ну-й ва бате аршица, нич соареле, кэч Чел че аре милэ де ей ый ва кэлэузи ши-й ва дуче ла извоаре де апе.
11 E farei com que todos os meus montes se tornem um caminho; e minhas estradas serão levantadas.
Вой префаче тоць мунций Мей ын друмурь ши друмуриле Меле вор фи бине кроите.”
12 Eis que estes virão de longe; e eis que alguns do norte, e do ocidente, e outros da terra de Sinim.
Ятэ-й кэ вин де департе, уний де ла мязэноапте ши де ла апус, яр алций дин цара Синим.
13 Cantai de júbilo, ó céus, e alegra-te tu, ó terra; e vós montes, gritai de alegria; porque o SENHOR consolou a seu povo, e terá compaixão de seus aflitos.
Букураци-вэ, черурь! Веселеште-те, пэмынтуле! Избукниць ын стригэте де букурие, мунцилор! Кэч Домнул мынгые пе попорул Сэу ши аре милэ де ненорочиций Луй.
14 Mas Sião diz: O SENHOR me desamparou; e o Senhor se esqueceu de mim.
Сионул зичя: „М-а пэрэсит Домнул ши м-а уйтат Домнул!”
15 Pode, por acaso, uma mulher se esquecer do filho que ainda amamenta, de modo que não se compadeça do filho de seu próprio ventre? Ainda que elas se esquecessem, contudo, eu não me esquecerei de ti.
„Поате о фемее сэ уйте копилул пе каре-л алэптязэ ши сэ н-айбэ милэ де родул пынтечелуй ей? Дар кяр дакэ л-ар уйта, тотушь Еу ну те вой уйта ку ничун кип.
16 Eis que eu te tenho escrito nas minhas palmas de ambas as mãos; teus muros estão continuamente perante mim.
Ятэ кэ те-ам сэпат пе мыниле Меле, ши зидуриле тале сунт тотдяуна ынаинтя окилор Мей!
17 Teus filhos depressa virão; e teus destruidores e teus assoladores sairão de ti.
Фиий тэй аляргэ, дар чей че те дэрымасерэ ши те пустиисерэ вор еши дин мижлокул тэу.
18 Levanta teus olhos ao redor e olha; todos estes que se ajuntam vêm a ti; [tão certo como] eu vivo, diz o SENHOR, que de todos estes te vestirás, como de ornamento, e vestirás deles ao [teu] redor, como uma noiva.
Ридикэ-ць окий де жур ымпрежур ши привеште: тоць ачештя се стрынг, вин ла тине. Пе вяца Мя”, зиче Домнул, „кэ те вей ымбрэка ку тоць ачештя ка ши ку о подоабэ ши те вей ынчинӂе ку ей ка о мирясэ.
19 Pois [ainda que] teus desertos [sejam] lugares solitários, e tua terra [esteja] destruída, agora te verás apertada de moradores, e os que te consumiram se afastarão para longe de ti.
Кэч локуриле тале пустиите ши пустий, цара та нимичитэ, вор фи стрымте пентру локуиторий тэй, ши чей че вояу сэ те мэнынче се вор депэрта.
20 Até mesmo os filhos que nascerem depois de teres perdido os primeiros dirão aos teus ouvidos: Este lugar é muito apertado para mim! Dá-me espaço para que eu possa habitar.
Фиий ачештя де каре ай фост липсит вор спуне мереу ла урекиле тале: ‘Локул есте пря стрымт пентру мине; фэ-мь лок, ка сэ пот сэ мэ ашез!’
21 E dirás em teu coração: Quem a estes me gerou? Pois eu estava sem filhos e solitária; quem, pois, [me] criou a estes? Eis que eu fui deixada sozinha; [e] estes, onde estavam?
Ши вей зиче ын инима та: ‘Чине ми й-а нэскут? Кэч ерам фэрэ копий ши стярпэ; ерам роабэ, изгонитэ. Чине й-а крескут? Рэмэсесем сингурэ. Унде ерау ачештя?’”
22 Assim diz o Senhor DEUS: Eis que levantarei minha mão às nações, e erguerei minha bandeira aos povos; então trarão teus filhos nos braços, e tuas filhas serão levadas sobre os ombros.
Де ачея, аша ворбеште Домнул Думнезеу: „Ятэ, вой фаче нямурилор семн ку мына ши-Мь вой ынэлца стягул спре попоаре; еле вор адуче ынапой пе фиий тэй ын брацеле лор ши вор дуче пе фийчеле тале пе умерь.
23 E reis serão teus tutores, e suas princesas tuas amas; perante ti se inclinarão com o rosto em terra, e lamberão o pó de teus pés; e saberás que eu sou o SENHOR; aqueles que esperam por mim não serão envergonhados.
Те вор хрэни ымпэраць ши ымпэрэтеселе лор те вор алэпта. Се вор ынкина ку фаца ла пэмынт ынаинтя та ши вор линӂе цэрына де пе пичоареле тале, ка сэ штий кэ Еу сунт Домнул ши кэ чей че нэдэждуеск ын Мине ну вор фи даць де рушине.”
24 Pode, por acaso, se tirar a presa de um guerreiro, ou fazer escapar os presos capturados por um justo?
Се поате луа прада челуй путерник? Ши поате сэ скапе чел принс дин принсоаре?
25 Porém assim diz o SENHOR: Sim, os presos serão tirados do valente, e a presa do tirano escapará; porque eu brigarei com os que brigam contigo, e resgatarei teus filhos.
„Да”, зиче Домнул, „прада челуй путерник ый ва фи луатэ ши чел принс де асупритор ва скэпа, кэч Еу вой лупта ымпотрива врэжмашилор тэй ши вой скэпа пе фиий тэй.
26 E darei de comer a teus opressores sua própria carne, e com seu próprio sangue se embriagarão, como com vinho; e todos saberão que eu sou o SENHOR teu Salvador, e teu Redentor, o Poderoso de Jacó.
Еу вой да асуприторилор тэй сэ-шь мэнынче карня ши се вор ымбэта ка де муст де ынсушь сынӂеле лор. Ши ва шти орьче фэптурэ кэ Еу сунт Домнул, Мынтуиторул тэу, Рэскумпэрэторул тэу, Путерникул луй Иаков.”
