< Isaías 41 >
1 Calai-vos perante mim, ó litorais; e os povos renovem as forças; aproximem-se, [e] então falem; juntamente nos aproximemos ao juízo.
God El fahk, “Misla ac porongeyu, kowos acn loessula! Akola in fahkak mwe lohngyuk lowos ke pacl in nununku; Ac fah oasr pacl lowos in kaskas. Lela kut in tukeni ac konauk lah su kac pwaye se.
2 Quem o chamou desde o oriente, [e com] justiça o chamou ao seu pé? Ele [lhe] deu as nações perante sua face, e o fez dominar sobre reis, [e] os entregou à sua espada como o pó, como a palha fina levada por seu arco.
“Su tuh use mwet leum se inge liki acn kutulap, Ac oru elan kutangla yen nukewa el fahsr we? Su sang nu sel kutangla fin tokosra uh ac mutunfacl uh? Cutlass natul pakelosi oana in kutkut pa elos. Mwe pisr natul ukwaloselik oana sruen mah in pacl eng uh tuhme.
3 Ele os persegue, [e] passa em segurança; por um caminho [onde] com seus pés nunca tinha ido.
El ukwalos ac fahsrna nu meet tia sensen — Arulana mui, oru oana elan tiana pusral infohk uh!
4 Quem operou e fez [isto], chamando as gerações desde o princípio? Eu, o SENHOR, do princípio aos últimos, eu mesmo.
Su oru ma inge in sikyak uh? Su wotela ma in sikyak ke fwil nu ke fwil? Nga, LEUM GOD, nuna oasr oe ke mutawauk me, Ac nga, LEUM GOD, fah oasr pac ke saflaiya.
5 Os litorais viram, e tremeram; os confins da terra tremeram; eles se aproximaram, e chegaram.
“Mwet yen loessula elos liye tari ma nga orala; Elos tuninfongla ac rarrar ke sangeng. Ouinge elos nukewa tukeni tuku.
6 Cada um ajudou ao outro, e a seu companheiro disse: Sê forte.
Mwet pisrla in orekma elos akasrui ac akkeye sie sin sie.
7 E o artífice encorajou ao ourives, o que alisa com o martelo ao que bate na bigorna, dizendo da soldagem: Boa é. Então com pregos o firmou, para que não se mova.
Mwet kamtu el fahk nu sin mwet orekma ke gold, ‘Wona orekma lom an!’ Mwet se su akfwelye ma sruloala se El akkeye el su folsani nu sie. Elos fahk, ‘Wona fulusyen osra ingan!’ — Na elos patkeni ma sruloala sac nu yen se.
8 Porém tu, ó Israel, servo meu; tu, Jacó, a quem escolhi, semente de Abraão, meu amigo;
“Tusruktu kowos, mwet Israel, su mwet kulansap luk, Fwilin tulik natul Abraham, mwet kawuk luk, Kowos pa nga sulela uh.
9 Tu, a quem tomei desde os confins da terra, e te chamei desde seus mais extremos, e te disse: Tu és meu servo; a ti escolhi, e não te rejeitei.
Nga uskowosme liki acn loeslana faclu; Nga pangonkowosme liki eng akosr lun faclu, Ac fahk nu suwos, ‘Kowos mwet kulansap luk.’ Nga tiana siskowosla, a nga sulekowosla.
10 Não temas, porque eu estou contigo; não te assombres, porque eu sou teu Deus. Eu te fortaleço, te ajudo, e te sustento com a minha mão direita de justiça.
Nimet sangeng — nga wi kowos! Nga God lowos — nimet lela kutena ma in aksangengye kowos. Nga fah kasrekowos ac oru kowos in ku; Nga fah loangekowos ac moli kowos.
11 Eis que serão envergonhados e humilhados todos os que se indignaram contra ti; eles se tornarão como o nada; e os que brigarem contigo perecerão.
“Elos su kasrkusrak suwos ac fah Kutangyukla ac mwekinla. Elos su mweun lain kowos fah misa,
12 [Ainda que] os procures, tu não os acharás; os que lutarem contra ti se tornarão como o nada; e os que guerrearem contra ti, como coisa nenhuma.
Ac elos fah wanginla liki faclu.
13 Porque eu, o SENHOR teu Deus, te seguro pela tua mão direita, [e] te digo: Não temas; eu te ajudo.
Nga LEUM GOD lowos; Nga akkeye kowos ac fahk nu suwos, ‘Nik kowos sangeng; nga fah kasrekowos.’”
14 Não temas, ó verme de Jacó, povinho de Israel; eu te ajudo, diz o SENHOR e teu Redentor, o Santo de Israel.
LEUM GOD El fahk, “Israel, kom finne srik ac munas, Nik kom sangeng; nga fah kasrekom. Nga, God mutal lun Israel, nga pa ac molikomla.
15 Eis que eu te pus como debulhador afiado, novo, que tem dentes pontiagudos. Aos montes debulharás, e moerás; e aos morros tornarás como a palhas.
Nga fah oru kom in oana sie ipinsak in kulkul wheat Ma oasr wihs sasu ac kosroh kac. Kom fah koe eol uh ac kunausla; Inging uh ac fah mokutkuti.
16 Tu os padejarás, e o vento os levará; e o redemoinho os espalhará; porém tu te alegrarás no SENHOR, [e] te orgulharás no Santo de Israel.
Kom fah sisak kutkut uh nu yen engyeng uh Ac eng uh ac okla, Na paka ac fah sisalik. Na kom fah engan mweyen nga God lom; Kom fah kaksakinyu, God mutal lun Israel.
17 Os pobres e necessitados buscam águas, mas nada [acham]; sua língua se seca de sede. Eu, o SENHOR, os ouvirei; eu, o Deus de Israel, não os desampararei.
“Ke pacl mwet luk oasr enenu lalos ke kof Ac kapinsrulyalos paola ke malu, Na nga, LEUM GOD, fah topuk pre lalos. Nga, God lun Israel, fah tiana som lukelos.
18 Abrirei rios em lugares altos, e fontes no meio dos vales; tornarei o deserto em tanques de águas, e a terra seca em mananciais de águas.
Nga fah oru infacl uh in soror inmasrlon inging turangang, Ac unon in kof in kahkkak infahlfal uh. Nga fah ekulla yen mwesis nu ke lulu in kof Ac acn pulamlam nu ke unon in kof.
19 Plantarei no deserto o cedro, a acácia, a murta, e a oliveira; juntamente porei na terra vazia a faia, o olmeiro e o cipreste;
Nga fah oru sak cedar in kapak yen mwesis Wi pac sak acacia, myrtle, ac olive. Insak lulap ac fah kapak in acn turangang, Ac sak pine, juniper, ac cypress puspis ac fah kap we.
20 Para que vejam, saibam, reflitam, e juntamente entendam que a mão do SENHOR fez isto; e o Santo de Israel isto criou.
Mwet uh ac fah liye ma inge ac etu lah Nga, LEUM GOD, pa oru. Elos ac kalem kac lah God mutal lun Israel pa oru ma inge nukewa.”
21 Apresentai vossa demanda!, diz o SENHOR. Trazei vossos argumentos!, diz o Rei de Jacó.
Pa inge ma LEUM GOD, tokosra lun Israel, El fahk: “Kowos god lun mutunfacl uh, fahsru fahkak mwe tukak lowos, Ac use mwe akpwaye nukewa ma oasr yuruwos!
22 Tragam e anunciem-nos as coisas que irão acontecer; anunciai quais foram as coisas passadas, para que possamos dar atenção a elas, e saibamos o fim delas; ou dizei-nos as coisas futuras.
Fahsru ac palye lah mea ac sikyak Kut in mau etu ke ac sikyak uh. Fahkak ye mutun mwet nununku ma sikyak in pacl somla Na fahk nu sesr lah mea kalmac.
23 Anunciai as coisas que ainda virão, para que saibamos que vós sois deuses; ou fazei o bem ou o mal, para que nos assombremos, e juntamente vejamos.
Fahk nu sesr ma ac sikyak in pacl fahsru, Na kut fah etu lah pwaye kowos god! Oru kutu ma wo an, ku use kutu mwe lokoalok an Ma kut ac lut ku sangengla kac!
24 Eis que vós sois nada, e vossa obra não tem valor algum; abominação é quem vos escolhe.
Kowos arulana wangin sripa, ac wangin ma kowos ku in oru! Mwet nukewa su alu nu suwos elos mwe srungayuk!
25 Eu suscitei [a um] do norte, que virá oriente, [e] invocará meu nome; e virá sobre os príncipes como [se fossem] lama, e como o oleiro pisa o barro.
“Nga sulela mukul se su muta in acn kutulap! Nga fah usalu elan mweun epang me. El ac futungya mwet leum uh oana fohk furarrar uh, In oana ke sie mwet orek ahlu fohk el futung fohk kle.
26 Quem anunciou [coisa alguma] desde o princípio, para que o possamos saber, ou desde antes, para que digamos “correto é”? Porém não há quem anuncie [tal coisa] nem quem diga [coisa alguma], nem quem ouça vossas palavras.
Su suwos palyeak lah ma inge ac sikyak, Tuh kut fah ku in fahk lah pwaye sum? Tiana sie suwos fahkla sie kas kac — Wangin mwet lohng kowos fahkla kutena ma!
27 [Eu sou] o primeiro [que digo] a Sião: Eis que ali estão! E a Jerusalém darei um anunciador de boas novas.
Nga, LEUM GOD, pa fahk emeet pweng se inge nu sin Zion. Nga supwala sie mwet utuk kas nu Jerusalem in fahk, ‘Mwet lom elos tuku! Elos foloko nu yen selos!’
28 E olhei, porém ninguém havia. Até entre estes nenhum conselheiro havia a quem eu perguntasse, e ele me respondesse algo.
Ke nga suk inmasrlon god uh, Tia sie selos oasr ma se in fahk; Wangin sie selos ku in topuk ma nga siyuk.
29 Eis que todos são falsidade, suas obras são nada. Suas obras de fundição são vento e sem valor algum.
Wangin sripen god inge nukewa; Wangin na pwaye ma elos ku in orala. Ma sruloala inge munas ac wangin ku lalos.”