< Isaías 29 >
1 Ai de Ariel! Ariel, a cidade [em que] Davi se acampou. Acrescentai ano a ano, completem-se as festas de sacrifícios.
Вай де Ариел, де Ариел, четатя ын каре а тэбэрыт Давид! „Адэугаць ан ла ан ши лэсаць сэрбэториле сэ-шь факэ околул лор!
2 Contudo oprimirei a Ariel, e haverá pranto e tristeza; e [ela] me será como um altar de sacrifício.
Апой, вой ымпресура пе Ариел; плынсете ши ӂемете вор фи ын еа ши четатя ва фи ка ун Ариел пентру Мине.
3 Pois eu me acamparei ao seu redor, e te cercarei com rampas, e levantarei cercos contra ti.
Кэч те вой ымпресура дин тоате пэрциле, те вой ынконжура ку чете де стрэжерь ши вой ридика ынтэритурь де шанцурь ымпотрива та.
4 Então serás abatida; falarás junto ao chão, e tua fala será fraca desde o pó da terra, como a de um morto, e tua fala sussurrará desde o pó da terra.
Вей фи доборыт ла пэмынт ши де аколо вей ворби ши дин цэрынэ ци се вор аузи ворбеле. Гласул тэу ва еши дин пэмынт ка ал уней нэлучь ши дин цэрынэ ыць вей шопти кувинтеле.
5 E a multidão de teus adversários será como o pó fino, e a multidão dos violentos como a palha que passa; e [isto] acontecerá de repente, em um momento.
Дар мулцимя врэжмашилор тэй ва фи ка о пулбере мэрунтэ ши мулцимя асуприторилор ва фи ка плява каре збоарэ, ши ачаста деодатэ, ынтр-о клипэ.”
6 Pelo SENHOR dos exércitos serás visitada com trovões, terremotos, e grande ruído; com impetuoso vento, tempestade, e labareda de fogo consumidor.
Де ла Домнул оштирилор ва вени педяпса, ку тунете, кутремуре де пэмынт ши покнет путерник, ку вижелие ши фуртунэ ши ку флакэра унуй фок мистуитор.
7 E tal como um sonho ou visão noturna, [assim] será a multidão de todas as nações que batalharão contra Ariel, [assim] também como todos os que lutaram contra ela e seus muros, e a oprimiram.
Ши, ка ун вис, ка о ведение де ноапте, аша ва фи мулцимя нямурилор каре вор лупта ымпотрива луй Ариел, аша вор фи чей че се вор бате ымпотрива луй ши четэцуей луй, стрынгынду-л де апроапе.
8 Será também como um faminto que sonha estar comendo, porém, ao acordar, sua alma está vazia; ou como o sedento que sonha estar bebendo, porém, ao acordar, eis que está fraco e com sede na alma; assim será toda a multidão de nações que batalharem contra o monte de Sião.
Дупэ кум чел флэмынд висязэ кэ мэнынкэ ши се трезеште ку стомакул гол ши дупэ кум чел ынсетат висязэ кэ бя ши се трезеште сторс де путерь ши ку сетя неастымпэратэ, тот аша ва фи ши ку мулцимя нямурилор каре вор вени сэ лупте ымпотрива мунтелуй Сионулуй.
9 Parai, e maravilhai-vos; cegai-vos, e sede cegos! Estão bêbados, mas não de vinho; cambaleiam, mas não por bebida alcoólica.
Рэмынець ынкремениць ши уймиць! Ынкидець окий ши фиць орбь! Ей сунт бець, дар ну де вин; се клатинэ, дар ну дин причина бэутурилор тарь.
10 Pois o SENHOR derramou sobre vós espírito de sono profundo; ele fechou vossos olhos (os profetas), e cobriu vossos cabeças (os videntes).
Чи пентру кэ Домнул а турнат песте вой ун дух де адормире; в-а ынкис окий, пророчилор, ши в-а акоперит капетеле, вэзэторилор.
11 E toda visão vos será como as palavras de um livro selado que, quando se dá a um letrado, dizendo: Lê isto, por favor; Esse dirá: Não posso, porque está selado.
Де ачея тоатэ дескопериря думнезеяскэ а ажунс пентру вой ка ворбеле уней кэрць печетлуите. Дакэ о дай куйва каре штие сэ читяскэ ши-й зичь: „Я читеште!”, ел рэспунде: „Ну пот, кэч есте печетлуитэ!”
12 E quando se dá o livro a alguém que não saiba ler, dizendo: Lê isto, por favor; Esse dirá: Não sei ler.
Сау дакэ дай картя унуя каре ну штие сэ читяскэ ши-й зичь: „Я читеште!”, ел рэспунде: „Ну штиу сэ читеск.”
13 Pois o Senhor disse: Visto que este povo se aproxima [de mim] com a boca, e me honram com seus lábios, porém seus corações se afastam de mim, e [fingem que] me temem por meio de mandamentos humanos que aprendem;
Домнул зиче: „Кынд се апропие де Мине попорул ачеста, Мэ чинстеште ку гура ши ку бузеле, дар инима луй есте департе де Мине ши фрика пе каре о аре де Мине ну есте декыт о ынвэцэтурэ де датинэ оменяскэ.
14 Por isso, eis que continuarei a fazer coisas espantosas com este povo; coisas espantosas e surpreendentes; porque a sabedoria de seus sábios perecerá, e a inteligência dos inteligentes se esconderá.
Де ачея вой лови ярэшь пе попорул ачеста ку семне ши минунь дин че ын че май минунате, аша кэ ынцелепчуня ынцелепцилор луй ва пери ши причеперя оаменилор луй причепуць се ва фаче невэзутэ.”
15 Ai dos que querem se esconder do SENHOR, encobrindo [suas] intenções; e fazem suas obras às escuras, e dizem: Quem nos vê? Quem nos conhece?
Вай де чей че ышь аскунд плануриле динаинтя Домнулуй, каре ышь фак фаптеле ын ынтунерик ши зик: „Чине не веде ши чине не штие?”
16 [Como é grande] vossa perversão! Pode, por acaso, o oleiro ser considerado igual ao barro? Pode a obra dizer de seu criador que “ele não me fez”? Ou o vaso formado dizer de seu formador: “Ele nada entende”?
Стрикаць че сунтець! Оаре оларул требуе привит ка лутул сау поате лукраря сэ зикэ деспре лукрэтор: „Ну м-а фэкут ел”? Сау поате васул сэ зикэ деспре олар: „Ел ну се причепе”?
17 Por acaso não [será que], daqui a pouco tempo, o Líbano se tornará um campo fértil? E o campo fértil será considerado uma floresta?
Песте пуцинэ време, Либанул се ва префаче ын помет, ши пометул ва фи сокотит ка о пэдуре!
18 E naquele dia os surdos ouvirão as palavras do livro; e os olhos dos cegos desde a escuridão e desde as trevas as verão.
Ын зиуа ачея, сурзий вор аузи кувинтеле кэрций ши окий орбилор, избэвиць де негурэ ши ынтунерик, вор ведя.
19 E os mansos terão cada vez mais alegria no SENHOR; e os necessitados entre os homens se alegrarão no Santo de Israel.
Чей ненорочиць се вор букура тот май мулт ын Домнул ши сэрачий се вор весели де Сфынтул луй Исраел.
20 Pois os violentos serão eliminados, e os zombadores serão consumidos; e todos os que gostam de maldade serão extintos.
Кэч асуприторул ну ва май фи, батжокориторул ва пери ши тоць чей че пындяу нелеӂюиря вор фи нимичиць:
21 Os que acusam aos homens por meio de palavras, e armam ciladas contra quem [os] repreende na porta [da cidade], e os que prejudicam ao justo.
чей че осындяу пе алций ла жудекатэ, ынтиндяу курсе куй ый ынфрунтау ла поарта четэций ши нэпэстуяу фэрэ темей пе чел невиноват.
22 Portanto, assim o Senhor DEUS, que libertou a Abraão, diz à casa de Jacó: Jacó não será mais envergonhado, nem seu rosto ficará pálido,
Де ачея аша ворбеште Домнул кэтре каса луй Иаков, Ел, каре а рэскумпэрат пе Авраам: „Акум Иаков ну ва май роши де рушине ши ну и се ва май ынгэлбени фаца акум.
23 Pois quando ele vir seus filhos, obra de minhas mãos, no meio de si, [então] santificarão ao meu nome; santificarão ao Santo de Jacó, e temerão ao Deus de Israel.
Кэч, кынд вор ведя ей, кынд вор ведя копиий лор, ын мижлокул лор, лукраря мынилор Меле, Ымь вор сфинци Нумеле; вор сфинци пе Сфынтул луй Иаков ши се вор теме де Думнезеул луй Исраел.
24 E os confusos de espírito virão a ter entendimento, e os murmuradores aprenderão doutrina.
Чей рэтэчиць ку духул вор кэпэта причепере ши чей че кыртяу вор луа ынвэцэтурэ.”