< Isaías 18 >
1 Ai da terra dos zumbidos de asas, que está além dos rios de Cuxe,
Вай де тине, царэ ын каре рэсунэ зэнгэнит де арме ши каре ешть динколо де рыуриле Етиопией!
2 Que envia embaixadores pelo mar, e em navios de junco sobre as águas, [com a ordem]: Ide, mensageiros velozes, a uma nação [de gente] alta e de pele lisa, a um povo temido desde seus territórios afora, uma nação dominadora e esmagadora, cuja terra os rios dividem.
Ту, каре тримиць соль пе маре ын корэбий де папурэ, каре плутеск пе лучиул апелор! Дучеци-вэ, соль юць, ла нямул ачела таре ши путерник, ла попорул ачела ынфрикошат де ла ынчепутул луй, ням путерник каре здробеште тотул ши а кэруй царэ есте тэятэ де рыурь!
3 Vós todos, habitantes do mundo, e vós, moradores da terra, vede quando for levantada a bandeira [nos] montes, e ouvi quando for tocada a trombeta.
Вой, тоць локуиторь ай лумий, ши вой, локуиторь ай пэмынтулуй, луаць сяма кынд се ыналцэ стягул пе мунць ши аскултаць кынд сунэ трымбица!
4 Porque assim me disse o SENHOR: Estarei quieto olhando desde minha morada, como o calor ardente da luz do sol, como a nuvem de orvalho no calor da ceifa.
Кэч аша мь-а ворбит Домнул: „Еу привеск лиништит дин локуинца Мя пе кэлдура арзэтоаре а луминий соарелуй ши пе абурул де роуэ, ын випия сечеришулуй.
5 Porque antes da ceifa, quando a flor já se acabou, e as uvas brotam prestes a amadurecer, então ele podará as vides com a foice e, tendo cortado os ramos, ele os tirará [dali].
Дар, ынаинте де сечериш, кынд каде флоаря ши родул се фаче агуридэ, ел тае ындатэ млэдицеле ку косоаре, ба тае кяр лэстарий ши-й арункэ…”
6 Eles serão deixados juntos para as aves dos montes, e para os animais da terra; e sobre eles as aves passarão o verão, e todos os animais da terra passarão o inverno sobre eles.
Ши асириений вор фи лэсаць астфел прадэ пэсэрилор рэпитоаре дин мунць ши фярелор пэмынтулуй; пэсэриле де прадэ вор петрече вара пе трупуриле лор моарте, ши фяреле пэмынтулуй вор ерна пе еле.
7 Naquele tempo, será trazido um presente ao SENHOR dos exércitos por um povo alto e de pele lisa, e um povo temível desde seus territórios afora; uma nação dominadora e esmagadora, cuja terra rios dividem, ao lugar que pertence ao nome do SENHOR dos exércitos, ao monte de Sião.
Ын время ачея, се вор адуче дарурь де мынкаре Домнулуй оштирилор де попорул чел таре ши путерник, де попорул чел ынфрикошат де ла ынчепутул луй, ням путерник, каре здробеште тотул ши а кэруй царэ есте тэятэ де рыурь: вор фи адусе аколо унде локуеште Нумеле Домнулуй оштирилор, пе мунтеле Сионулуй.