Gênesis 8
1 E lembrou-se Deus de Noé, e de todos os animais, selvagens e domésticos que estavam com ele na arca; e fez passar Deus um vento sobre a terra, e diminuíram as águas.
А Бог се опомену Ноја и свих звери и све стоке што беху с њим у ковчегу; и посла Бог ветар на земљу да узбије воду.
2 E se fecharam as fontes do abismo, e as comportas dos céus; e a chuva dos céus foi detida.
И затворише се извори бездану и уставе небеске, и дажд с неба престаде.
3 E voltaram-se as águas de sobre a terra, indo e voltando; e decresceram as águas ao fim de cento e cinquenta dias.
И стаде вода опадати на земљи, и једнако опадаше после сто педесет дана;
4 E repousou a arca no mês sétimo, a dezessete dias do mês, sobre os montes de Ararate.
Те се устави ковчег седмог месеца дана седамнаестог на планини Арарату.
5 E as águas foram decrescendo até o mês décimo: no décimo, ao primeiro dia do mês, se revelaram os cumes dos montes.
И вода опадаше све већма до десетог месеца; и првог дана десетог месеца показаше се врхови од брда.
6 E sucedeu que, ao fim de quarenta dias, abriu Noé a janela da arca que havia feito,
А после четрдесет дана отвори Ноје прозор на ковчегу, који беше начинио;
7 E enviou ao corvo, o qual saiu, e esteve indo e voltando até que as águas se secaram de sobre a terra.
И испусти гаврана, који једнако одлеташе и долеташе докле не пресахну вода на земљи.
8 Enviou também de si à pomba, para ver se as águas se haviam retirado de sobre a face da terra;
Па пусти и голубицу да би видео је ли опала вода са земље.
9 E não achou a pomba onde sentar a planta de seu pé, e voltou-se a ele à arca, porque as águas estavam ainda sobre a face de toda a terra: então ele estendeu sua mão e recolhendo-a, a fez entrar consigo na arca.
А голубица не нашавши где би стала ногом својом врати се к њему у ковчег, јер још беше вода по свој земљи; и Ноје пруживши руку ухвати је и узе к себи у ковчег.
10 E esperou ainda outros sete dias, e voltou a enviar a pomba fora da arca.
И почека још седам дана, па опет испусти голубицу из ковчега.
11 E a pomba voltou a ele à hora da tarde; e eis que trazia uma folha de oliveira tomada em seu bico; então Noé entendeu que as águas haviam se retirado de sobre a terra.
И пред вече врати се к њему голубица, и гле, у кљуну јој лист маслинов, који беше откинула; тако позна Ноје да је опала вода са земље.
12 E esperou ainda outros sete dias, e enviou a pomba, a qual não voltou já mais a ele.
Али почека још седам дана, па опет испусти голубицу, а она му се више не врати.
13 E sucedeu que no ano seiscentos e um de Noé, no mês primeiro, ao primeiro do mês, as águas se enxugaram de sobre a terra e tirou Noé a cobertura da arca, e olhou, e eis que a face da terra estava enxuta.
Шест стотина прве године века Нојевог први дан првог месеца усахну вода на земљи; и Ноје откри кров на ковчегу, и угледа земљу суву.
14 E no mês segundo, aos vinte e sete dias do mês, se secou a terra.
А другог месеца двадесет седмог дана беше сва земља сува.
15 E falou Deus a Noé dizendo:
Тада рече Бог Ноју говорећи:
16 Sai da arca tu, a tua mulher, os teus filhos, e as mulheres dos teus filhos contigo.
Изађи из ковчега ти и жена твоја и синови твоји и жене синова твојих с тобом;
17 Todos os animais que estão contigo de toda carne, de aves e de animais e de todo réptil que anda arrastando sobre a terra, tirarás contigo; e vão pela terra, e frutifiquem, e multipliquem-se sobre a terra.
Све звери што су са тобом од сваког тела, птице и стоку и шта год гамиже по земљи, изведи са собом, нека се разиђу по земљи, и нека се плоде и множе на земљи.
18 Então saiu Noé, e seus filhos, e sua mulher, e as mulheres de seus filhos com ele.
И изиђе Ноје и синови његови и жена његова и жене синова његових с њим.
19 Todos os animais, e todo réptil e toda ave, tudo o que se move sobre a terra segundo suas espécies, saíram da arca.
Све звери, све ситне животиње, све птице и све што се миче по земљи по својим врстама изиђоше из ковчега.
20 E edificou Noé um altar ao SENHOR e tomou de todo animal limpo e de toda ave limpa, e ofereceu holocaustos sobre o altar.
И начини Ноје жртвеник Господу, и узе од сваке чисте стоке и од свих птица чистих, и принесе на жртвенику жртве паљенице.
21 E percebeu o SENHOR cheiro suave; e o SENHOR disse em seu coração: Não voltarei mais a amaldiçoar a terra por causa do ser humano; porque o intento do coração do ser humano é mau desde sua juventude: nem voltarei mais a destruir todo vivente, como fiz.
И Господ омириса мирис угодни, и рече у срцу свом: Нећу више клети земље с људи, што је мисао срца човечијег зла од малена; нити ћу више убијати све што живи, као што учиних.
22 Enquanto a terra durar, a sementeira e a colheita, o frio e calor, verão e inverno, dia e noite, não cessarão.
Од сада докле буде земље, неће нестајати сетве ни жетве, студени ни врућине, лета ни зиме, дана ни ноћи.
A Dove is Sent Forth from the Ark
