< Gênesis 44 >
1 E mandou José ao mordomo de sua casa, dizendo: Enche os sacos destes homens de alimentos, quanto puderem levar, e põe o dinheiro de cada um na boca de seu saco:
Hichun asopiho chu cheding in aki gong tauvin, Joseph in insung lhacha ho lah a aseitan, “Amaho dipsunga chun apoh thei jat u dimset in anchang kipoh sah un, chule dangka ahin kipoh hou chu nunghet peh cheh kitun,” ati.
2 E porás meu copo, o copo de prata, na boca do saco do mais novo, com o dinheiro de seu trigo. E ele fez como disse José.
Chuteng le keima sum eng cha khon chu alhumpen pa dipsunga achung tho pena koi jun chule chang choh na dinga sum ahin kipoh toh chun koi than, hiti chun insung lhacha pan jong Joseph in asei bang chun aboltan ahi.
3 Vinda a manhã, os homens foram despedidos com seus asnos.
Jingkah matah in akipat doh un ache tauve, a sangan ho jong vumlet set in neh ding apon alampiu majon ding in asol tauve.
4 Havendo eles saído da cidade, da qual ainda não haviam se afastado, disse José a seu mordomo: Levanta-te, e segue a esses homens; e quando os alcançares, dize-lhes: Por que retribuístes com o mal pelo bem?
Amaho chu khopia kon chun achedoh nauvin gamla pi agei masang uvin Joseph in jong ainsung thil chingpa jah a chun, “kipat doh in lang miho nung chu del loiyin, amaho chu naphah teng le ajah uva, “Ipi ding pen tah a ka phat nau thilpha chu git louva na lethuh u-hitam ong? Ipi dinga keima dangka khon chu nana guh mangu ham?
5 Não é isto no que bebe meu senhor, e pelo que costuma adivinhar? Fizestes mal no que fizestes.
Nangho hin ibola kapupa sum eng cha khon na guh'u hitam? Aman hiche chu aman chah a thil ahung lhung ding ho hetna a aneiji ahi; nanghon thilpha loutah na boldoh'u hi talou ham ati.
6 E quando ele os alcançou, disse-lhes estas palavras.
Insung lhacha pan amaho chu amat tup jouvin hitin aseitai.
7 E eles lhe responderam: Por que diz meu senhor tais coisas? Nunca tal façam teus servos.
Amahon amapa koma hi tin aseiuve, “Keima ho hi na soh ka hiuvin, chule keima hon hitobang chu ka bol lou beh ding'u ahi,” ati.
8 Eis que, o dinheiro que achamos na boca de nossos sacos, o voltamos a trazer a ti desde a terra de Canaã; como, pois, havíamos de furtar da casa de teu senhor prata nem ouro?
Ven keiho Canaan gam'a patna sum dangka chu kahin ki choi cheh nauve, chule kadip sung uva ana umho chu ka Pakai pa in na kona kei hon iti dana sum eng chakhon chu ka guh doh thei diu ham atiuve.
9 Aquele de teus servos em quem for achado o copo, que morra, e ainda nós seremos servos de meu senhor.
Nasohte lah a koi hijongle ala ana umtah le ama jong chu thidoh maita hen, chule keiho jong ka pakai pa koma soh chang ding kahi tauve.
10 E ele disse: Também agora seja conforme vossas palavras; aquele em quem se achar, será meu servo, e vós sereis sem culpa.
Hiche chu apha lheh jenge tin ama pan adonbut e, “Hinlah ka chakhon gupa bou chu ka soh a pang ding ahi ati tai, adangho vang imacha kalo louding adangho che tauvin,” ati.
11 Eles então se deram pressa, e derrubando cada um seu saco em terra, abriu cada qual o seu saco.
Amahon gangtah in adip hou chu sangan chunga kon in adom lha uvin ahong doh un ahi.
12 E buscou; desde o mais velho começou, e acabou no mais novo; e o copo foi achado no saco de Benjamim.
Hiphat chun insung lhacha pan alenpen apat in aneo pen pa gei in adip sung ahin kholtan ahile sum eng chakhon chu Benjamin dipsunga ahin mudoh tan ahi.
13 Então eles rasgaram suas roupas, e carregou cada um seu asno, e voltaram à cidade.
Hichun ama hon a sangkhol'u abot tel tel tauvin, apot hou chu a sangan chunga aheng doh kit un, khopi lam ahin nung jot kit tauve.
14 E chegou Judá com seus irmãos à casa de José, que ainda estava ali, e prostraram-se diante dele em terra.
Judah le asopi ho ahung lhun u chun Joseph chu a in na ana umna laiye, chule amaho Joseph masanga tol ah abohkhup tauvin ahi.
15 E disse-lhes José: Que obra é esta que fizestes? Não sabeis que um homem como eu sabe adivinhar?
Chuin Joseph in amaho jah a aseiyin, “Ipi ham nanghon na bol'u hi? Nang hon na het lou'u ham hitobang mihem ho hi keiman amaho khonung ding kasei thei ahi,” ati.
16 Então disse Judá: Que diremos a meu senhor? Que falaremos? Ou com que nos justificaremos? Deus achou a maldade de teus servos: eis que, nós somos servos de meu senhor, nós, e também aquele em cujo poder foi achado o copo.
Hichun Judah in asei tai, “Ipi ka sei dingu hitam? keima ho iti them ka kichan diu hitam Pathen in nasohte chonsetna hohi ahin het dohsah ahi tai. Hijeh chun keiho ka boncha uva sum eng chakhon kimat doh na pa toh ka pakai pa soh a pang ding ka hitauve.
17 E ele respondeu: Nunca eu tal faça: o homem em cujo poder foi achado o copo, ele será meu servo; vós ide em paz a vosso pai.
Hinlah Joseph in adonbut in, “Hiche ho chu keiya kon in kigam lhat maihen, keiman bolda jeng inge, hiche pasal pa ka khon kimu doh na pa bou chu kasoh a pang ding, adang se sevang damsel in napa koma nung che tauvin,” ati.
18 Então Judá se chegou a ele, e disse: Ai senhor meu, rogo-te que fale teu servo uma palavra aos ouvidos de meu senhor, e não se acenda tua ira contra teu servo, pois que tu és como Faraó.
Hichun Judah aphei chen aseitai, “Lungset tah in ka pakai koma nasoh pan thu chang khat tou kasei thei ding ham? lungset tah in nei lunghan khum hih in, nangma Pharaoh toh nalal na lhon jong ki bang ahitan;
19 Meu senhor perguntou a seus servos, dizendo: Tendes pai ou irmão?
Ka pakai pan phat masa chun nasohte ho nei dong uvin, nangma hon sopi nanei juvem ahiloule na pa'u umnalai em natin,
20 E nós respondemos a meu senhor: Temos um pai ancião, e um jovem que lhe nasceu em sua velhice, pequeno ainda; e um irmão seu morreu, e ele restou sozinho de sua mãe, e seu pai o ama.
Chuin keima hon ka donbut un, henge ka pakai pa ka tiuvin kapa'u jong adam nalaiye ahin amavang ateh lheh tai ka tiuve, chule achapa aneopen pachu ateh jou nungsanga ahin ahi. Asopipa jong athi tan, amabou chu anu sunga hing doh ahin, hijeh a chu apan jong hatah a angailut ahi,” ati.
21 E tu disseste a teus servos: Trazei-o a mim, e porei meus olhos sobre ele.
Nangman thu neina peh jal a amapa chu hinpui un keiman kamit taha kamu nom e natin;
22 E nós dissemos a meu senhor: O jovem não pode deixar a seu pai, porque se o deixar, seu pai morrerá.
Ahin keima hon kana donbut un, ka pakai pa'u chu hiche chapang chun apa adalha thei poi ajeh chu apa thilo thei ahi.
23 E disseste a teus servos: Se vosso irmão mais novo não descer convosco, não vejais mais meu rosto.
Ahin nangman thu neina mop kit un, nasopi pa'u alhum pen pa ahung tokah a nanghon kamai namu kitlou dingu ahitai nati.
24 Aconteceu, pois, que quando chegamos a meu pai teu servo, nós lhe contamos as palavras de meu senhor.
Hichun keiho kaki nungle un, na sohpa kapa'u kom lang a ka pakai pa uvin thugah na neisei peh hou chu ama koma ka na lhut tauve.
25 E disse nosso pai: Voltai a comprar-nos um pouco de alimento.
Hichun ka paovin eidonbut un, ‘Keima ho kache thei lou dingu ahi na chapa alhum pen pa ache lou dingle kasopiu alhumpen Benjamin ajao lou le ei kimu pi lou dingu ahi.
26 E nós respondemos: Não podemos ir: se nosso irmão for conosco, iremos; porque não podemos ver o rosto do homem, não estando conosco nosso irmão o mais novo.
27 Então teu servo meu pai nos disse: Vós sabeis que dois me deu minha mulher;
Hichun nalhacha pa kapa uvin hitin aseiye, nangma hon nahe uvin ka loinu Rachel in cha ni eihin peh in ahi.
28 E um saiu de minha presença, e penso certamente que foi despedaçado, e até agora não o vi;
Chule amani lah a khat pa eida lhatan ahung ki nungle tapon; gamsa hon ahal hal a abotel ding in ginmo aum lheh tan, hiche apatna chun tugei hin kamu kha tapoi ati.
29 E se tomardes também este de diante de mim, e lhe acontecer algum desastre, fareis descer meus cabelos grisalhos com tristeza ao Xeol. (Sheol )
Tua amapa asopipa hi na puidoh uva boina hahsat na hintoh le tua kasam kan jouva thina lunghem na nei tosah kit diu ahi,’ ati. (Sheol )
30 Agora, pois, quando chegar eu a teu servo meu pai, e o jovem não for comigo, como sua alma está ligada à alma dele,
Tun ka pakai keima kapa henga hiche chapang jao lou vin ki nungle thei pong kate ati, ajeh chu kapa'u hinkho le hiche chapang pa hinkho hi aman khom lhon ahiye.
31 Sucederá que quando perceber a ausência do jovem, morrerá; e teus servos farão descer os cabelos grisalhos de teu servo, nosso pai, com tristeza ao Xeol. (Sheol )
Kapan hiche chapang hi amulou le thilo tei ding ahi, nasoh teho hin kapa'u samkan jouva thina kato sah kit dingu ahi tai atiuve. (Sheol )
32 Como teu servo saiu por fiador do jovem com meu pai, dizendo: Se eu não o devolver a ti, então eu serei culpável para meu pai todos os dias;
Amonga jong na sohpa hi kapa henga hiche chapang khel'a hung kipe doh jenga hitia hi, keiman ama hi naheng kahin nunglhut kit louva ahile nahenga hinkho lhumkei jin themmo chang jeng ing kate, kati ahi.
33 Rogo-te, portanto, que fique agora teu servo pelo jovem por servo de meu senhor, e que o jovem vá com seus irmãos.
Hijeh chu kapu lungset tah in ahithei dingle hiche chapang khel in keima hi nangma soh din um tang kate, chule ahithei dingle hiche chapang hi a u-teho toh ki nungle tau hen.
34 Porque como irei eu a meu pai sem o jovem? Não poderei, por não ver o mal que sobrevirá a meu pai.
Keima iti kapa koma kaki nungle kit ding ham hiche chapang pa beiya hi ati, kapa in gim genthei athoh ding chu iti kavet jou ding ham ati.