Gênesis 21
1 E o SENHOR visitou Sara, como disse, e o SENHOR fez com Sara como havia falado.
И Господ походи Сару, као што беше рекао и учини Господ Сари као што беше казао.
2 E concebeu e deu à luz Sara a Abraão um filho em sua velhice, no tempo que Deus lhe havia dito.
Јер затрудне и роди Сара Авраму сина у старости његовој у исто време кад каза Господ.
3 E chamou Abraão o nome de seu filho que lhe nasceu, que lhe deu à luz Sara, Isaque.
И Аврам надеде име сину који му се роди, ког му роди Сара, Исак.
4 E circuncidou Abraão a seu filho Isaque de oito dias, como Deus lhe havia mandado.
И обреза Аврам сина свог Исака кад би од осам дана, као што му заповеди Бог.
5 E era Abraão de cem anos, quando lhe nasceu Isaque seu filho.
А Авраму беше сто година кад му се роди син Исак.
6 Então disse Sara: Deus me fez rir, e qualquer um que o ouvir, se rirá comigo.
А Сара рече: Бог ми учини смех; ко год чује, смејаће ми се.
7 E acrescentou: Quem diria a Abraão que Sara havia de dar de mamar a filhos? pois que lhe dei um filho em sua velhice.
И рече: Ко би рекао Авраму да ће Сара дојити децу? Ипак му родих сина у старости његовој.
8 E cresceu o menino, e foi desmamado; e fez Abraão grande banquete no dia que foi desmamado Isaque.
А кад дете дорасте да се одбије од сисе, учини Аврам велику гозбу онај дан кад одбише Исака од сисе.
9 E viu Sara ao filho de Agar a egípcia, o qual havia esta dado a Abraão, que o ridicularizava.
И Сара виде сина Агаре Мисирке, која га роди Авраму, где се подсмева;
10 Portanto disse a Abraão: Expulsa a esta serva e a seu filho; que o filho desta serva não herdará com meu filho, com Isaque.
Па рече Авраму: Отерај ову робињу са сином њеним, јер син ове робиње неће бити наследник с мојим сином, с Исаком.
11 Este dito pareceu grave em grande maneira a Abraão por causa de seu filho.
А то Авраму би врло криво ради сина његовог.
12 Então disse Deus a Abraão: Não te pareça grave por causa do jovem e de tua serva; em tudo o que te disser Sara, ouve sua voz, porque em Isaque será chamada tua descendência.
Али Бог рече Авраму: Немој да ти је криво ради детета и ради робиње твоје. Шта ти је год казала Сара, послушај; јер ће ти се у Исаку семе прозвати.
13 E também do filho da serva farei nação, porque é descendência tua.
Али ћу и од сина робињиног учинити народ, јер је твоје семе.
14 Então Abraão se levantou manhã muito cedo, e tomou pão, e um odre de água, e deu-o a Agar, pondo-o sobre seu ombro, e entregou-lhe o jovem, e despediu-a. E ela partiu, e andava errante pelo deserto de Berseba.
И Аврам устав ујутру рано, узе хлеба и мешину воде, и даде Агари метнувши јој на леђа, и дете, и отпусти је. А она отишавши луташе по пустињи вирсавској.
15 E faltou a água do odre, e deitou ao jovem debaixo de uma árvore;
А кад неста воде у мешини, она баци дете под једно дрво,
16 E foi-se e sentou-se em frente, afastando-se como um tiro de arco; porque dizia: Não verei quando o jovem morrer: e sentou-se em frente, e levantou sua voz e chorou.
Па отиде колико се може стрелом добацити, и седе према њему; јер говораше: Да не гледам како ће умрети дете. И седећи према њему стаде гласно плакати.
17 E ouviu Deus a voz do jovem; e o anjo de Deus chamou a Agar desde o céu, e lhe disse: Que tens, Agar? Não temas; porque Deus ouviu a voz do jovem onde está.
А Бог чу глас детињи, и анђео Божји викну с неба Агару, и рече јој: Шта ти је Агаро? Не бој се, јер Бог чу глас детињи оданде где је.
18 Levanta-te, ergue ao jovem, e pegue-o por tua mão, porque farei dele uma grande nação.
Устани, дигни дете и узми га у наручје; јер ћу од њега учинити велик народ.
19 Então abriu Deus os olhos dela, e ela viu uma fonte de água; e foi, e encheu o odre de água, e deu de beber ao jovem.
И Бог јој отвори очи, те угледа студенац; и отишавши напуни мешину воде, и напоји дете.
20 E foi Deus com o jovem; e cresceu, e habitou no deserto, e foi atirador de arco.
И Бог беше с дететом, те одрасте, и живеше у пустињи и поста стрелац.
21 E habitou no deserto de Parã; e sua mãe lhe tomou mulher da terra do Egito.
А живеше у пустињи Фарану. И мати га ожени из земље мисирске.
22 E aconteceu naquele mesmo tempo que falou Abimeleque, e Ficol, príncipe de seu exército, a Abraão dizendo: Deus é contigo em tudo quanto fazes.
У то време рече Авимелех и Фихол војвода његов Авраму говорећи: Бог је с тобом у свему што радиш.
23 Agora, pois, jura-me aqui por Deus, que não tratarás com falsidade a mim, nem a meu filho, nem a meu neto; mas sim que conforme a bondade que eu fiz contigo, farás tu comigo e com a terra onde peregrinaste.
Закуни ми се сада Богом да нећеш преварити мене ни сина мог ни унука мог него да ћеш добро онако како сам ја теби чинио и ти чинити мени и земљи у којој си дошљак.
24 E respondeu Abraão: Eu jurarei.
А Аврам рече: Хоћу се заклети.
25 E Abraão reclamou com Abimeleque por causa de um poço de água, que os servos de Abimeleque lhe haviam tirado.
Али Аврам прекори Авимелеха за студенац, који узеше на силу слуге Авимелехове.
26 E respondeu Abimeleque: Não sei quem tenha feito isto, nem tampouco tu me fizeste saber, nem eu o ouvi até hoje.
А Авимелех рече: Не знам ко је то учинио; нити ми ти каза, нити чух до данас.
27 E tomou Abraão ovelhas e vacas, e deu a Abimeleque; e fizeram ambos aliança.
Тада Аврам узе оваца и говеда, и даде Авимелеху, и ухвати веру међу собом.
28 E pôs Abraão sete cordeiras do rebanho à parte.
А Аврам одлучи седам јагањаца из стада.
29 E disse Abimeleque a Abraão: Que significam essas sete cordeiras que puseste à parte?
А Авимелех рече Авраму: Шта ће оно седам јагањаца што си одлучио?
30 E ele respondeu: Que estas sete cordeiras tomarás de minha mão, para que me sejam em testemunho de que eu cavei este poço.
А он одговори: Да примиш из моје руке оно седам јагањаца, да ми буде сведочанство да сам ја ископао овај студенац.
31 Por isto chamou a aquele lugar Berseba; porque ali ambos juraram.
Отуда се прозва оно место Вирсавеја, јер се онде заклеше обојица.
32 Assim fizeram aliança em Berseba: e levantaram-se Abimeleque e Ficol, príncipe de seu exército, e se voltaram à terra dos filisteus.
Тако ухватише веру на Вирсавеји. Тада се диже Авимелех и Фихол војвода његов, и вратише се у земљу филистејску.
33 E plantou Abraão um bosque em Berseba, e invocou ali o nome do SENHOR Deus eterno.
А Аврам посади луг на Вирсавеји, и онде призва име Господа Бога Вечног.
34 E morou Abraão na terra dos filisteus por muitos dias.
И Аврам живеше као дошљак у земљи филистејској много времена.
