Gálatas 4
1 Digo, porém, que, enquanto o herdeiro é criança, em nada é diferente do servo, ainda que seja senhor de tudo.
Дар кытэ време моштениторул есте невырстник, еу спун кэ ну се деосебеште ку нимик де ун роб, мэкар кэ есте стэпын пе тот.
2 Mas está sob tutores e administradores, até o tempo determinado pelo pai.
Чи есте суб епитропь ши ынгрижиторь пынэ ла время рындуитэ де татэл сэу.
3 Assim também nós, quando éramos crianças, estávamos escravizados debaixo dos princípios elementares do mundo.
Тот аша ши ной, кынд ерам невырстничь, ерам суб робия ынвэцэтурилор ынчепэтоаре але лумий.
4 Mas quando o tempo se completou, Deus enviou o seu Filho, nascido de mulher, nascido sob a Lei,
Дар кынд а венит ымплиниря времий, Думнезеу а тримис пе Фиул Сэу, нэскут дин фемее, нэскут суб Леӂе,
5 para redimir os que estavam sob a Lei, a fim de que nós recebêssemos a adoção como filhos.
ка сэ рэскумпере пе чей че ерау суб Леӂе, пентру ка сэ кэпэтэм ынфиеря.
6 E, como sois filhos, Deus enviou aos nossos corações o Espírito do seu Filho, que clama: “Aba, Pai!”
Ши пентру кэ сунтець фий, Думнезеу не-а тримис ын инимэ Духул Фиулуй Сэу, каре стригэ: „Ава!”, адикэ „Татэ!”
7 Portanto, tu já não és mais servo, mas sim filho; e se és filho, também és herdeiro por meio de Deus.
Аша кэ ну май ешть роб, чи фиу; ши дакэ ешть фиу, ешть ши моштенитор прин Думнезеу.
8 Quando, porém, não conhecíeis a Deus, vós servíeis aos que por natureza não são deuses.
Одиниоарэ, кынд ну куноштяць пе Думнезеу, ераць робиць челор че, дин фиря лор, ну сунт думнезей.
9 Mas agora, que conheceis Deus, mais que isso, por Deus sois conhecidos, por que voltais outra vez aos fracos e miseráveis princípios elementares, aos quais quereis servir de novo?
Дар акум, дупэ че аць куноскут пе Думнезеу, сау май бине зис, дупэ че аць фост куноскуць де Думнезеу, кум вэ май ынтоарчець ярэшь ла ачеле ынвэцэтурь ынчепэтоаре, слабе ши сэрэкэчоасе, кэрора врець сэ вэ супунець дин ноу?
10 Vós guardais dias, meses, tempos, e anos.
Вой пэзиць зиле, лунь, времурь ши ань.
11 Temo a vosso respeito de que talvez eu tenha trabalhado para convosco em vão.
Мэ тем сэ ну мэ фи остенит деӂяба пентру вой.
12 Rogo-vos, irmãos, que sejais como eu, pois também eu sou como vós. Nenhum mal me fizestes.
Фрацилор, вэ рог сэ фиць ка мине, кэч ши еу сунт ка вой. Ну мь-аць фэкут ничо недрептате.
13 E vós sabeis que foi com uma enfermidade da carne que vos anunciei o Evangelho pela primeira vez;
Димпотривэ, штиць кэ ын непутинца трупулуй в-ам проповэдуит Евангелия пентру ынтыя датэ.
14 E não cedestes à tentação de ter desprezo ou repugnância por meu aspecto físico; ao contrário, vós me recebestes como a um mensageiro de Deus, como ao [próprio] Cristo Jesus.
Ши н-аць арэтат нич диспрец, нич дезгуст фацэ де чея че ера о испитэ пентру вой ын трупул меу, димпотривэ, м-аць примит ка пе ун ынӂер ал луй Думнезеу, ка пе Ынсушь Христос Исус.
15 Onde está, pois, a vossa alegria? Pois eu vos dou testemunho de que, se fosse possível, teríeis arrancado os vossos próprios olhos para dá-los a mim.
Унде есте дар феричиря воастрэ? Кэч вэ мэртурисеск кэ, дакэ ар фи фост ку путинцэ, в-аць фи скос пынэ ши окий ши ми й-аць фи дат.
16 Tornei-me, por acaso, vosso inimigo por ter vos dito a verdade?
М-ам фэкут оаре врэжмашул востру, пентру кэ в-ам спус адевэрул?
17 Eles têm interesse por vós, mas não com boa intenção; mas querem vos isolar [de mim], para que vós mostreis interesse por eles.
Ну ку гынд бун сунт плинь де рывнэ ей пентру вой, чи вор сэ вэ дезлипяскэ де ной, ка сэ фиць плинь де рывнэ фацэ де ей.
18 É bom, porém, mostrar interesse para o bem sempre, e não somente quando estou presente convosco.
Есте бине сэ фий плин де рывнэ тотдяуна пентру бине, ну нумай кынд сунт де фацэ ла вой.
19 Meus filhinhos, por quem volto a sofrer dores de parto, até que Cristo seja formado em vós:
Копилаший мей, пентру каре ярэшь симт дурериле наштерий, пынэ че ва луа Христос кип ын вой!
20 queria eu estar agora presente convosco, e mudar meu tom de voz, pois estou perplexo a vosso respeito.
О, кум аш вря сэ фиу акум де фацэ ла вой ши сэ-мь скимб гласул, кэч ну штиу че сэ май кред!
21 Respondei-me vós, que quereis estar sob a Lei: não ouvis a Lei?
Спунеци-мь вой, каре воиць сэ фиць суб Леӂе, н-аскултаць вой Леӂя?
22 Pois está escrito que Abraão tinha dois filhos: um da escrava, e outro da livre.
Кэч есте скрис кэ Авраам а авут дой фий: унул дин роабэ ши унул дин фемея слободэ.
23 O da escrava nasceu segundo a carne, mas o da livre, pela promessa.
Дар чел дин роабэ с-а нэскут ын кип фиреск, яр чел дин фемея слободэ с-а нэскут прин фэгэдуинцэ.
24 Isto serve de ilustração, pois estes são dois pactos: um é o do monte Sinai, que gera filhos para a escravidão, que é Agar.
Лукруриле ачестя требуе луате ынтр-алт ынцелес – ачестя сунт доуэ легэминте: унул де пе мунтеле Синай наште пентру робие ши есте Агар,
25 Ora, esta Agar é o monte Sinai, na Arábia, e corresponde à Jerusalém de agora, pois é escravizada com os filhos dela.
кэч Агар есте мунтеле Синай дин Арабия; ши рэспунде Иерусалимулуй де акум, каре есте ын робие ымпреунэ ку копиий сэй.
26 Mas a Jerusalém de cima é livre; esta é a nossa mãe.
Дар Иерусалимул чел де сус есте слобод ши ел есте мама ноастрэ.
27 Pois está escrito: Alegra-te, ó estéril, que não geras filhos; extravasa gritando de júbilo, tu, que não estás de parto; porque muitos mais são os filhos da solitária, que os da que tem marido.
Фииндкэ есте скрис: „Букурэ-те, стярпо, каре ну нашть делок! Избукнеште де букурие ши стригэ, ту, каре ну ешть ын дурериле наштерий! Кэч копиий челей пэрэсите вор фи ын нумэр май маре декыт копиий челей ку бэрбат.”
28 Vós, porém, irmãos, como Isaque, sois filhos da promessa.
Ши вой, фрацилор, ка ши Исаак, вой сунтець копий ай фэгэдуинцей.
29 Porém, assim como naquele tempo o que nasceu segundo a carne perseguia o que [nasceu] segundo o Espírito, assim também é agora.
Ши кум с-а ынтымплат атунч, кэ чел че се нэскусе ын кип фиреск пригоня пе чел че се нэскусе прин Духул, тот аша се ынтымплэ ши акум.
30 Mas o que diz a Escritura? Expulsa a escrava e o filho dela, porque de maneira nenhuma o filho da escrava herdará com o filho da livre.
Дар че зиче Скриптура? „Изгонеште пе роабэ ши пе фиул ей, кэч фиул роабей ну ва моштени ымпреунэ ку фиул фемеий слободе.”
31 Portanto, irmãos, não somos filhos da escrava, mas sim da livre.
Де ачея, фрацилор, ной ну сунтем копиий челей роабе, чи ай фемеий слободе. Христос не-а избэвит ка сэ фим слобозь.
