< Gálatas 4 >

1 Digo, porém, que, enquanto o herdeiro é criança, em nada é diferente do servo, ainda que seja senhor de tudo.
λεγω δε εφ οσον χρονον ο κληρονομος νηπιος εστιν ουδεν διαφερει δουλου κυριος παντων ων
2 Mas está sob tutores e administradores, até o tempo determinado pelo pai.
αλλα υπο επιτροπους εστιν και οικονομους αχρι της προθεσμιας του πατρος
3 Assim também nós, quando éramos crianças, estávamos escravizados debaixo dos princípios elementares do mundo.
ουτως και ημεις οτε ημεν νηπιοι υπο τα στοιχεια του κοσμου ημεν δεδουλωμενοι
4 Mas quando o tempo se completou, Deus enviou o seu Filho, nascido de mulher, nascido sob a Lei,
οτε δε ηλθεν το πληρωμα του χρονου εξαπεστειλεν ο θεος τον υιον αυτου γενομενον εκ γυναικος γενομενον υπο νομον
5 para redimir os que estavam sob a Lei, a fim de que nós recebêssemos a adoção como filhos.
ινα τους υπο νομον εξαγοραση ινα την υιοθεσιαν απολαβωμεν
6 E, como sois filhos, Deus enviou aos nossos corações o Espírito do seu Filho, que clama: “Aba, Pai!”
οτι δε εστε υιοι εξαπεστειλεν ο θεος το πνευμα του υιου αυτου εις τας καρδιας υμων κραζον αββα ο πατηρ
7 Portanto, tu já não és mais servo, mas sim filho; e se és filho, também és herdeiro por meio de Deus.
ωστε ουκετι ει δουλος αλλ υιος ει δε υιος και κληρονομος θεου δια χριστου
8 Quando, porém, não conhecíeis a Deus, vós servíeis aos que por natureza não são deuses.
αλλα τοτε μεν ουκ ειδοτες θεον εδουλευσατε τοις μη φυσει ουσιν θεοις
9 Mas agora, que conheceis Deus, mais que isso, por Deus sois conhecidos, por que voltais outra vez aos fracos e miseráveis princípios elementares, aos quais quereis servir de novo?
νυν δε γνοντες θεον μαλλον δε γνωσθεντες υπο θεου πως επιστρεφετε παλιν επι τα ασθενη και πτωχα στοιχεια οις παλιν ανωθεν δουλευειν θελετε
10 Vós guardais dias, meses, tempos, e anos.
ημερας παρατηρεισθε και μηνας και καιρους και ενιαυτους
11 Temo a vosso respeito de que talvez eu tenha trabalhado para convosco em vão.
φοβουμαι υμας μηπως εικη κεκοπιακα εις υμας
12 Rogo-vos, irmãos, que sejais como eu, pois também eu sou como vós. Nenhum mal me fizestes.
γινεσθε ως εγω οτι καγω ως υμεις αδελφοι δεομαι υμων ουδεν με ηδικησατε
13 E vós sabeis que foi com uma enfermidade da carne que vos anunciei o Evangelho pela primeira vez;
οιδατε δε οτι δι ασθενειαν της σαρκος ευηγγελισαμην υμιν το προτερον
14 E não cedestes à tentação de ter desprezo ou repugnância por meu aspecto físico; ao contrário, vós me recebestes como a um mensageiro de Deus, como ao [próprio] Cristo Jesus.
και τον πειρασμον μου τον εν τη σαρκι μου ουκ εξουθενησατε ουδε εξεπτυσατε αλλ ως αγγελον θεου εδεξασθε με ως χριστον ιησουν
15 Onde está, pois, a vossa alegria? Pois eu vos dou testemunho de que, se fosse possível, teríeis arrancado os vossos próprios olhos para dá-los a mim.
τις ουν ην ο μακαρισμος υμων μαρτυρω γαρ υμιν οτι ει δυνατον τους οφθαλμους υμων εξορυξαντες αν εδωκατε μοι
16 Tornei-me, por acaso, vosso inimigo por ter vos dito a verdade?
ωστε εχθρος υμων γεγονα αληθευων υμιν
17 Eles têm interesse por vós, mas não com boa intenção; mas querem vos isolar [de mim], para que vós mostreis interesse por eles.
ζηλουσιν υμας ου καλως αλλα εκκλεισαι υμας θελουσιν ινα αυτους ζηλουτε
18 É bom, porém, mostrar interesse para o bem sempre, e não somente quando estou presente convosco.
καλον δε το ζηλουσθαι εν καλω παντοτε και μη μονον εν τω παρειναι με προς υμας
19 Meus filhinhos, por quem volto a sofrer dores de parto, até que Cristo seja formado em vós:
τεκνια μου ους παλιν ωδινω αχρις ου μορφωθη χριστος εν υμιν
20 queria eu estar agora presente convosco, e mudar meu tom de voz, pois estou perplexo a vosso respeito.
ηθελον δε παρειναι προς υμας αρτι και αλλαξαι την φωνην μου οτι απορουμαι εν υμιν
21 Respondei-me vós, que quereis estar sob a Lei: não ouvis a Lei?
λεγετε μοι οι υπο νομον θελοντες ειναι τον νομον ουκ ακουετε
22 Pois está escrito que Abraão tinha dois filhos: um da escrava, e outro da livre.
γεγραπται γαρ οτι αβρααμ δυο υιους εσχεν ενα εκ της παιδισκης και ενα εκ της ελευθερας
23 O da escrava nasceu segundo a carne, mas o da livre, pela promessa.
αλλ ο μεν εκ της παιδισκης κατα σαρκα γεγεννηται ο δε εκ της ελευθερας δια της επαγγελιας
24 Isto serve de ilustração, pois estes são dois pactos: um é o do monte Sinai, que gera filhos para a escravidão, que é Agar.
ατινα εστιν αλληγορουμενα αυται γαρ εισιν αι δυο διαθηκαι μια μεν απο ορους σινα εις δουλειαν γεννωσα ητις εστιν αγαρ
25 Ora, esta Agar é o monte Sinai, na Arábia, e corresponde à Jerusalém de agora, pois é escravizada com os filhos dela.
το γαρ αγαρ σινα ορος εστιν εν τη αραβια συστοιχει δε τη νυν ιερουσαλημ δουλευει δε μετα των τεκνων αυτης
26 Mas a Jerusalém de cima é livre; esta é a nossa mãe.
η δε ανω ιερουσαλημ ελευθερα εστιν ητις εστιν μητηρ παντων ημων
27 Pois está escrito: Alegra-te, ó estéril, que não geras filhos; extravasa gritando de júbilo, tu, que não estás de parto; porque muitos mais são os filhos da solitária, que os da que tem marido.
γεγραπται γαρ ευφρανθητι στειρα η ου τικτουσα ρηξον και βοησον η ουκ ωδινουσα οτι πολλα τα τεκνα της ερημου μαλλον η της εχουσης τον ανδρα
28 Vós, porém, irmãos, como Isaque, sois filhos da promessa.
ημεις δε αδελφοι κατα ισαακ επαγγελιας τεκνα εσμεν
29 Porém, assim como naquele tempo o que nasceu segundo a carne perseguia o que [nasceu] segundo o Espírito, assim também é agora.
αλλ ωσπερ τοτε ο κατα σαρκα γεννηθεις εδιωκεν τον κατα πνευμα ουτως και νυν
30 Mas o que diz a Escritura? Expulsa a escrava e o filho dela, porque de maneira nenhuma o filho da escrava herdará com o filho da livre.
αλλα τι λεγει η γραφη εκβαλε την παιδισκην και τον υιον αυτης ου γαρ μη κληρονομηση ο υιος της παιδισκης μετα του υιου της ελευθερας
31 Portanto, irmãos, não somos filhos da escrava, mas sim da livre.
αρα αδελφοι ουκ εσμεν παιδισκης τεκνα αλλα της ελευθερας

< Gálatas 4 >