Gálatas 2
1 Depois de passados catorze anos, subi outra vez a Jerusalém com Barnabé, levando comigo também Tito.
അനന്തരം ചതുർദശസു വത്സരേഷു ഗതേഷ്വഹം ബർണബ്ബാ സഹ യിരൂശാലമനഗരം പുനരഗച്ഛം, തദാനോം തീതമപി സ്വസങ്ഗിനമ് അകരവം|
2 E, por causa de uma revelação, subi, e lhes declarei o Evangelho que prego entre os gentios. [Isso], porém, foi em particular, com os mais influentes, para que eu eu não corresse ou tivesse corrido em vão.
തത്കാലേഽഹമ് ഈശ്വരദർശനാദ് യാത്രാമ് അകരവം മയാ യഃ പരിശ്രമോഽകാരി കാരിഷ്യതേ വാ സ യന്നിഷ്ഫലോ ന ഭവേത് തദർഥം ഭിന്നജാതീയാനാം മധ്യേ മയാ ഘോഷ്യമാണഃ സുസംവാദസ്തത്രത്യേഭ്യോ ലോകേഭ്യോ വിശേഷതോ മാന്യേഭ്യോ നരേഭ്യോ മയാ ന്യവേദ്യത|
3 Porém nem mesmo Tito, que estava comigo, sendo grego, foi obrigado a se circuncidar.
തതോ മമ സഹചരസ്തീതോ യദ്യപി യൂനാനീയ ആസീത് തഥാപി തസ്യ ത്വക്ഛേദോഽപ്യാവശ്യകോ ന ബഭൂവ|
4 E [isso] por causa de falsos irmãos, que haviam se infiltrado, e entraram secretamente para espionar a nossa liberdade que temos em Cristo Jesus, a fim de nos tornar escravos.
യതശ്ഛലേനാഗതാ അസ്മാൻ ദാസാൻ കർത്തുമ് ഇച്ഛവഃ കതിപയാ ഭാക്തഭ്രാതരഃ ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാസ്മഭ്യം ദത്തം സ്വാതന്ത്ര്യമ് അനുസന്ധാതും ചാരാ ഇവ സമാജം പ്രാവിശൻ|
5 A eles nem sequer por um momento cedemos a nos sujeitarmos, para que a verdade do Evangelho permanecesse em vós.
അതഃ പ്രകൃതേ സുസംവാദേ യുഷ്മാകമ് അധികാരോ യത് തിഷ്ഠേത് തദർഥം വയം ദണ്ഡൈകമപി യാവദ് ആജ്ഞാഗ്രഹണേന തേഷാം വശ്യാ നാഭവാമ|
6 E quanto aos de maior influência (o que haviam sido antes não me importa; Deus não se interessa na aparência humana); esses, pois, que eram influentes, nada me acrescentaram.
പരന്തു യേ ലോകാ മാന്യാസ്തേ യേ കേചിദ് ഭവേയുസ്താനഹം ന ഗണയാമി യത ഈശ്വരഃ കസ്യാപി മാനവസ്യ പക്ഷപാതം ന കരോതി, യേ ച മാന്യാസ്തേ മാം കിമപി നവീനം നാജ്ഞാപയൻ|
7 Pelo contrário, quando viram que o Evangelho aos incircuncisos havia sido confiado a mim, assim como a Pedro, aos circuncisos,
കിന്തു ഛിന്നത്വചാം മധ്യേ സുസംവാദപ്രചാരണസ്യ ഭാരഃ പിതരി യഥാ സമർപിതസ്തഥൈവാച്ഛിന്നത്വചാം മധ്യേ സുസംവാദപ്രചാരണസ്യ ഭാരോ മയി സമർപിത ഇതി തൈ ർബുബുധേ|
8 (pois aquele que operou em Pedro para o apostolado da circuncisão, esse operou também em mim para os gentios)
യതശ്ഛിന്നത്വചാം മധ്യേ പ്രേരിതത്വകർമ്മണേ യസ്യ യാ ശക്തിഃ പിതരമാശ്രിതവതീ തസ്യൈവ സാ ശക്തി ർഭിന്നജാതീയാനാം മധ്യേ തസ്മൈ കർമ്മണേ മാമപ്യാശ്രിതവതീ|
9 e quando Tiago, Cefas, e João, que eram considerados como colunas, reconheceram a graça que me foi dada, eles estenderam as mãos direitas de comunhão a mim e a Barnabé, para que nós [fôssemos] aos gentios, e eles aos circuncisos;
അതോ മഹ്യം ദത്തമ് അനുഗ്രഹം പ്രതിജ്ഞായ സ്തമ്ഭാ ഇവ ഗണിതാ യേ യാകൂബ് കൈഫാ യോഹൻ ചൈതേ സഹായതാസൂചകം ദക്ഷിണഹസ്തഗ്രഹംണ വിധായ മാം ബർണബ്ബാഞ്ച ജഗദുഃ, യുവാം ഭിന്നജാതീയാനാം സന്നിധിം ഗച്ഛതം വയം ഛിന്നത്വചാ സന്നിധിം ഗച്ഛാമഃ,
10 sob a condição de que nos lembrássemos dos pobres; isso também procurei fazer com empenho.
കേവലം ദരിദ്രാ യുവാഭ്യാം സ്മരണീയാ ഇതി| അതസ്തദേവ കർത്തുമ് അഹം യതേ സ്മ|
11 E quando Cefas veio a Antioquia, estive contra ele face a face, pois ele devia ser repreendido;
അപരമ് ആന്തിയഖിയാനഗരം പിതര ആഗതേഽഹം തസ്യ ദോഷിത്വാത് സമക്ഷം തമ് അഭർത്സയം|
12 porque, antes que alguns que Tiago enviou chegassem, ele comia com os gentios; mas depois que chegaram, ele se retirou e se separou, temendo os que eram da circuncisão.
യതഃ സ പൂർവ്വമ് അന്യജാതീയൈഃ സാർദ്ധമ് ആഹാരമകരോത് തതഃ പരം യാകൂബഃ സമീപാത് കതിപയജനേഷ്വാഗതേഷു സ ഛിന്നത്വങ്മനുഷ്യേഭ്യോ ഭയേന നിവൃത്യ പൃഥഗ് അഭവത്|
13 E também com ele os outros judeus fingiram, de maneira que até Barnabé se deixou levar pela hipocrisia deles.
തതോഽപരേ സർവ്വേ യിഹൂദിനോഽപി തേന സാർദ്ധം കപടാചാരമ് അകുർവ്വൻ ബർണബ്ബാ അപി തേഷാം കാപട്യേന വിപഥഗാമ്യഭവത്|
14 Mas quando vi que não estavam agindo corretamente conforme a verdade do Evangelho, disse na presença de todos a Cefas: “Se tu, que és judeu, vives como gentio, e não como judeu, como obrigas os gentios a viverem como judeus?”
തതസ്തേ പ്രകൃതസുസംവാദരൂപേ സരലപഥേ ന ചരന്തീതി ദൃഷ്ട്വാഹം സർവ്വേഷാം സാക്ഷാത് പിതരമ് ഉക്തവാൻ ത്വം യിഹൂദീ സൻ യദി യിഹൂദിമതം വിഹായ ഭിന്നജാതീയ ഇവാചരസി തർഹി യിഹൂദിമതാചരണായ ഭിന്നജാതീയാൻ കുതഃ പ്രവർത്തയസി?
15 Nós, que somos judeus por natureza, e não pecadores dentre os gentios,
ആവാം ജന്മനാ യിഹൂദിനൗ ഭവാവോ ഭിന്നജാതീയൗ പാപിനൗ ന ഭവാവഃ
16 sabemos que o ser humano não é justificado pelas obras da Lei, mas sim pela fé em Cristo Jesus. Também nós temos crido em Cristo Jesus, para que fôssemos justificados pela fé em Cristo, e não pelas obras da Lei; pois ninguém se justificará pelas obras da Lei.
കിന്തു വ്യവസ്ഥാപാലനേന മനുഷ്യഃ സപുണ്യോ ന ഭവതി കേവലം യീശൗ ഖ്രീഷ്ടേ യോ വിശ്വാസസ്തേനൈവ സപുണ്യോ ഭവതീതി ബുദ്ധ്വാവാമപി വ്യവസ്ഥാപാലനം വിനാ കേവലം ഖ്രീഷ്ടേ വിശ്വാസേന പുണ്യപ്രാപ്തയേ ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ വ്യശ്വസിവ യതോ വ്യവസ്ഥാപാലനേന കോഽപി മാനവഃ പുണ്യം പ്രാപ്തും ന ശക്നോതി|
17 Mas se nós, que buscamos ser justificados em Cristo, também nós mesmos somos achados pecadores, por isso Cristo contribui com o pecado? De maneira nenhuma!
പരന്തു യീശുനാ പുണ്യപ്രാപ്തയേ യതമാനാവപ്യാവാം യദി പാപിനൗ ഭവാവസ്തർഹി കിം വക്തവ്യം? ഖ്രീഷ്ടഃ പാപസ്യ പരിചാരക ഇതി? തന്ന ഭവതു|
18 Pois, se volto a construir as coisas que já destruí, provo que eu mesmo cometi transgressão.
മയാ യദ് ഭഗ്നം തദ് യദി മയാ പുനർനിർമ്മീയതേ തർഹി മയൈവാത്മദോഷഃ പ്രകാശ്യതേ|
19 Pois pela Lei estou morto para a Lei, a fim de que eu viva para Deus.
അഹം യദ് ഈശ്വരായ ജീവാമി തദർഥം വ്യവസ്ഥയാ വ്യവസ്ഥായൈ അമ്രിയേ|
20 Já estou crucificado com Cristo. Estou vivendo não mais eu, mas Cristo vive em mim; e vivo a minha vida na carne por meio da fé no Filho de Deus, que me amou, e entregou a si mesmo por mim.
ഖ്രീഷ്ടേന സാർദ്ധം ക്രുശേ ഹതോഽസ്മി തഥാപി ജീവാമി കിന്ത്വഹം ജീവാമീതി നഹി ഖ്രീഷ്ട ഏവ മദന്ത ർജീവതി| സാമ്പ്രതം സശരീരേണ മയാ യജ്ജീവിതം ധാര്യ്യതേ തത് മമ ദയാകാരിണി മദർഥം സ്വീയപ്രാണത്യാഗിനി ചേശ്വരപുത്രേ വിശ്വസതാ മയാ ധാര്യ്യതേ|
21 Não anulo a graça de Deus; pois, se a justiça é por meio da Lei, logo Cristo morreu por nada.
അഹമീശ്വരസ്യാനുഗ്രഹം നാവജാനാമി യസ്മാദ് വ്യവസ്ഥയാ യദി പുണ്യം ഭവതി തർഹി ഖ്രീഷ്ടോ നിരർഥകമമ്രിയത|
