Ezequiel 19
1 E tu, levanta uma lamentação sobre os príncipes de Israel.
„Ту ынсэ фэ о плынӂере асупра домнулуй луй Исраел
2 E dize: Quem foi tua mãe? Uma leoa deitada entre os leões; entre os leõezinhos ela criou seus filhotes.
ши зи: ‘Че ера мамэ-та? О леоайкэ. Стэтя кулкатэ ку леий ши ышь крештя пуий ын мижлокул пуилор де лей.
3 E fez crescer um de seus filhotes, que veio a ser um leãozinho; e ele aprendeu a caçar presa, e a devorar homens.
А крескут пе унул дин пуий ей, каре с-а фэкут ун леуц ынвэцат сэ сфышие прада ши а мынкат оамень.
4 E as nações ouviram dele; ele foi preso na cova delas, e o trouxeram com ganchos à terra do Egito.
Нямуриле ау фэкут о принсоаре ымпотрива луй ши а фост принс ын гроапа лор; й-ау пус ун белчуг ын нэрь ши л-ау дус ын цара Еӂиптулуй.
5 E quando ela viu que havia esperado [muito], e que sua esperança era perdida, tomou outro de seus filhotes, e o pôs por leãozinho.
Леоайка, дакэ а вэзут кэ деӂяба ыл аштепта ши кэ с-а ыншелат ын нэдеждя ей, а луат ун алт пуй ши л-а фэкут леуц.
6 E ele andou entre os leões; tornou-se um leãozinho, aprendeu a caçar presa, e devorou homens.
Ел а умблат ку леий, с-а фэкут леуц, а ынвэцат сэ сфышие прада ши а мынкат оамень.
7 E conheceu suas viúvas, e destruiu suas cidades; e a terra e tudo que ela continha foram devastadas à voz de seu bramido.
А нэвэлит ын палателе лор ши ле-а нимичит четэциле; аша кэ цара, ку тот че се афлэ ын еа, с-а ынгрозит де муӂетул рэкнетелор луй.
8 Então foram contra sobre ele as nações das províncias de seu ao redor; estenderam sobre ele sua rede, e ele foi preso na cova delas.
Дар ымпотрива луй с-ау ыншируит нямуриле дин тоате цинутуриле де примпрежур. Й-ау ынтинс лацурь ши а фост принс ын гроапа лор.
9 E o puseram em cárcere com ganchos, e o levaram ao rei da Babilônia; meteram-no em fortalezas, para que sua voz não fosse mais ouvida nos montes de Israel.
Й-ау пус ун белчуг ын нэрь, л-ау пус ынтр-о кушкэ ши л-ау дус ла ымпэратул Бабилонулуй, апой л-ау дус ынтр-о четэцуе, ка сэ ну и се май аудэ гласул пе мунций луй Исраел.
10 Tua mãe era como uma videira em teu sangue, plantada junto às águas; que frutificava e era cheia de ramos, por causa das muitas águas.
Мамэ-та, ка ши тине, ера ка о вие сэдитэ лынгэ апе. Ера родитоаре ши ынкэркатэ де млэдице дин причина белшугулуй апелор.
11 E ela tinha varas fortes para cetros de senhores; e sua estatura se levantava por encima entre os ramos; e sua altura podia ser vista com a multidão de seus ramos.
Рамуриле ей ерау аша де тарь, кэ се путяу фаче тоеӂе де кырмуиторь дин еле; прин ынэлцимя ей ынтречя рамуриле стуфоасе ши атрэӂя привириле ку ынэлцимя ей ши прин мулцимя млэдицелор ей.
12 Porém foi arrancada com furor, derrubada na terra, e vento oriental secou seu fruto; suas fortes varas foram quebradas, e se secaram; o fogo as consumiu.
Дар а фост смулсэ ку мыние ши арункатэ ла пэмынт; вынтул де рэсэрит й-а ускат родул; млэдицеле ей челе путерниче ау фост рупте, с-ау ускат ши ле-а мынкат фокул.
13 E agora está plantada no deserto, em terra seca e sedenta.
Ши акум есте сэдитэ ын пустиу, ынтр-ун пэмынт ускат ши фэрэ апэ.
14 E saiu fogo da uma vara de seus ramos, que consumido seu fruto; de modo que nela não há mais vara forte, cetro para senhorear. Esta é a lamentação, e para lamentação servirá.
Дин млэдицеле ей а ешит фок ши й-а мынкат родул; аша кэ ну май аре рамурь тарь, буне пентру ун тояг де кырмуитор. Ачаста-й о кынтаре де жале ши ва служи дрепт кынтаре де жале.’”
