Êxodo 2
1 Um homem da família de Levi foi, e tomou por mulher uma filha de Levi:
Ун ом дин каса луй Леви луасе де невастэ пе о фатэ а луй Леви.
2 A qual concebeu, e deu à luz um filho: e vendo-o que era belo, teve-lhe escondido três meses.
Фемея ачаста а рэмас ынсэрчинатэ ши а нэскут ун фиу. А вэзут кэ есте фрумос ши л-а аскунс трей лунь.
3 Porém não podendo ocultar-lhe mais tempo, tomou uma cesta de juncos, e vedou-a com piche e betume, e colocou nela ao menino, e o pôs entre os juncos à beira do rio:
Немайпутынд сэ-л аскундэ, а луат ун сикриаш де папурэ, пе каре л-а унс ку лут ши ку смоалэ, а пус копилул ын ел ши л-а ашезат ынтре трестий, пе малул рыулуй.
4 E ficou parada uma irmã sua ao longe, para ver o que lhe aconteceria.
Сора копилулуй пындя ла о депэртаре оарекаре, ка сэ вадэ че аре сэ и се ынтымпле.
5 E a filha de Faraó desceu a lavar-se ao rio, e passeando suas virgens pela beira do rio, viu ela a cesta entre os juncos, e enviou uma criada sua a que a tomasse.
Фата луй Фараон с-а коборыт ла рыу сэ се скалде, ши фетеле каре о ынсоцяу се плимбау пе марӂиня рыулуй. Еа а зэрит сикриашул ын мижлокул трестиилор ши а тримис пе роаба ей сэ-л я.
6 E quando a abriu, viu ao menino; e eis que o menino chorava. E tendo compaixão dele, disse: Dos meninos dos hebreus é este.
Л-а дескис ши а вэзут копилул: ера ун бэецаш каре плынӂя. Й-а фост милэ де ел ши а зис: „Есте ун копил де-ал евреилор!”
7 Então sua irmã disse à filha de Faraó: Irei a chamar-te uma ama das hebreias, para que te crie este menino?
Атунч, сора копилулуй а зис фетей луй Фараон: „Сэ мэ дук сэ-ць кем о дойкэ динтре фемеиле евреилор ка сэ-ць алэптезе копилул?”
8 E a filha de Faraó respondeu: Vai. Então foi a virgem, e chamou à mãe do menino;
„Ду-те”, й-а рэспунс фата луй Фараон. Ши фата с-а дус ши а кемат пе мама копилулуй.
9 À qual disse a filha de Faraó: Leva este menino, e cria-o para mim, e eu te o pagarei. E a mulher tomou ao menino, e o criou.
Фата луй Фараон й-а зис: „Я копилул ачеста, алэптязэ-ми-л ши ыць вой плэти.” Фемея а луат копилул ши л-а алэптат.
10 E quando cresceu o menino, ela o trouxe à filha de Faraó, a qual o adotou, e pôs-lhe por nome Moisés, dizendo: Porque das águas o tirei.
Копилул а крескут ши еа л-а адус фетей луй Фараон, ши ел й-а фост фиу. Й-а пус нумеле Мойсе „кэч”, а зис еа, „л-ам скос дин апе”.
11 E naqueles dias aconteceu que, crescido já Moisés, saiu a seus irmãos, e viu suas cargas: e observou a um egípcio que feria a um dos hebreus, seus irmãos.
Ын время ачея, Мойсе, крескынд маре, а ешит пе ла фраций сэй ши а фост мартор ла мунчиле лор греле. А вэзут пе ун еӂиптян каре бэтя пе ун евреу, унул динтре фраций луй.
12 E olhou a todas as partes, e vendo que não parecia ninguém, matou ao egípcio, e escondeu-o na areia.
С-а уйтат ын тоате пэрциле ши, вэзынд кэ ну есте нимень, а оморыт пе еӂиптян ши л-а аскунс ын нисип.
13 E saiu ao dia seguinte, e vendo a dois hebreus que brigavam, disse ao que fazia a injúria: Por que feres a teu próximo?
А ешит ши ын зиуа урмэтоаре ши ятэ кэ дой еврей се чертау. А зис челуй че н-авя дрептате: „Пентру че ловешть пе семенул тэу?”
14 E ele respondeu: Quem te pôs a ti por príncipe e juiz sobre nós? Pensas matar-me como mataste ao egípcio? Então Moisés teve medo, e disse: Certamente esta coisa é descoberta.
Ши омул ачела а рэспунс: „Чине те-а пус пе тине май-маре ши жудекэтор песте ной? Ну кумва ай де гынд сэ мэ оморь ши пе мине кум ай оморыт пе еӂиптянул ачела?” Мойсе с-а темут ши а зис: „Ну май ынкапе ындоялэ кэ фаптул есте куноскут.”
15 E ouvindo Faraó este negócio, procurou matar a Moisés: mas Moisés fugiu de diante de Faraó, e habitou na terra de Midiã; e sentou-se junto a um poço.
Фараон а афлат че се петрекусе ши кэута сэ-л омоаре пе Мойсе. Дар Мойсе а фуӂит динаинтя луй Фараон ши а локуит ын цара Мадиан. А шезут лынгэ о фынтынэ.
16 Tinha o sacerdote de Midiã sete filhas, as quais vieram a tirar água, para encher os bebedouros e dar de beber as ovelhas de seu pai.
Преотул дин Мадиан авя шапте фете. Еле ау венит сэ скоатэ апэ ши ау умплут жгябуриле ка сэ адапе турма татэлуй лор.
17 Mas os pastores vieram, e expulsaram-nas: Então Moisés se levantou e defendeu-as, e deu de beber às suas ovelhas.
Дар ау венит пэсторий ши ле-ау луат ла гоанэ. Атунч, Мойсе с-а скулат, ле-а ажутат ши ле-а адэпат турма.
18 E voltando elas a Reuel seu pai, disse-lhes ele: Por que viestes hoje tão cedo?
Кынд с-ау ынторс еле ла татэл лор, Реуел, ел а зис: „Пентру че вэ ынтоарчець аша де курынд азь?”
19 E elas responderam: Um homem egípcio nos defendeu da mão dos pastores, e também tirou a água, e deu de beber as as ovelhas.
Еле ау рэспунс: „Ун еӂиптян не-а скэпат дин мына пэсторилор ши кяр не-а скос апэ ши а адэпат турма.”
20 E disse a suas filhas: E onde está? Por que deixastes esse homem? Chamai-lhe para que coma pão.
Ши ел а зис фетелор: „Унде есте? Пентру че аць лэсат аколо пе омул ачела? Кемаци-л сэ мэнынче пыне!”
21 E Moisés concordou em morar com aquele homem; e ele deu a Moisés a sua filha Zípora:
Мойсе с-а хотэрыт сэ локуяскэ ла омул ачела, каре й-а дат де невастэ пе фийкэ-са Сефора.
22 A qual lhe deu à luz um filho, e ele lhe pôs por nome Gérson: porque disse: Peregrino sou em terra alheia.
Еа а нэскут ун фиу, кэруя ел й-а пус нумеле Гершом „кэч”, а зис ел, „локуеск ка стрэин ынтр-о царэ стрэинэ”.
23 E aconteceu que depois de muitos dias morreu o rei do Egito, e os filhos de Israel suspiraram por causa da servidão, e clamaram: e subiu a Deus o clamor deles com motivo de sua servidão.
Дупэ мултэ време, ымпэратул Еӂиптулуй а мурит, ши копиий луй Исраел ӂемяу ынкэ дин причина робией ши скотяу стригэте дезнэдэждуите. Стригэтеле ачестя, пе каре ли ле смулӂя робия, с-ау суит пынэ ла Думнезеу.
24 E ouviu Deus o gemido deles, e lembrou-se de seu pacto com Abraão, Isaque e Jacó.
Думнезеу а аузит ӂеметеле лор ши Шь-а адус аминте де легэмынтул Сэу фэкут ку Авраам, Исаак ши Иаков.
25 Deus olhou os filhos de Israel, e Deus os reconheceu.
Думнезеу а привит спре копиий луй Исраел ши а луат куноштинцэ де ей.
