< 1 Samuel 18 >
1 E assim que ele acabou de falar com Saul, a alma de Jônatas se apegou à de Davi, e Jônatas o amou como à sua alma.
David in Saul akihoupi jouvin, lengpa chapa Jonathan toh akimuton, Jonathan in David angailut jeh chun, akikah lhona kintah’a kitepna khat semdin akigong lhontan ahi.
2 E Saul o tomou naquele dia, e não o deixou voltar à casa de seu pai.
Hichenia kipat chun Saul in David akomah akikoi jingtan ainlamah akilesah kit tapon ahi.
3 E fizeram aliança Jônatas e Davi, porque ele lhe amava como a sua alma.
Jonathan in David chu adei behseh jeh le ama akingailut banga angailut jeh in aitih a kikhenpi lou ding in, akikah lhon-ah kihahsel na khat asem in ahi.
4 E Jônatas despiu a roupa que tinha sobre si, e deu-a a Davi, e outras roupas suas, até sua espada, e seu arco, e seu cinto.
Jonathan in hiche akihahsel na melchihnan, achunga kai asangkhol chol chu asut lhan asilpeh in, chule avonho, achemjam le athalpi chule akonggah geiyin David apetan ahi.
5 E Davi saía para onde quer que Saul o enviasse, e portava-se prudentemente. Fê-lo, portanto, Saul capitão da gente de guerra, e era aceito aos olhos de todo o povo, e nos olhos dos criados de Saul.
Chutichun Saul in David chu asolna lam lamah achejin alolhing soh keiyin ahi. Hijeh chun Saul in asepaiho chunga gallamkai dingin atungin ahile, mijouse jong achung ah akipah cheh-un ahi.
6 E aconteceu que quando voltavam eles, quando Davi voltou de matar ao filisteu, saíram as mulheres de todas as cidades de Israel cantando, e com danças, com tamboris, e com alegrias e adufes, a receber ao rei Saul.
Israel miten galjona ahin neijouvun inlama ahung kile kit-un, David in Philistine te ahintha jouvun, khopi jousea nupiho ahung potdoh’un, Saul lengpa ahung kimupiuvin ahi, numeihon khongcha le tumgingthei toh thon kipahtah in lampumin la asauvin ahi.
7 E cantavam as mulheres que dançavam, e diziam: Saul feriu seus milhares, E Davi seus dez milhares.
Vailhun na’a alasah’u chu hiche ahi, “Saul in asang asangin athat in, David in asangsomasangsom in athat’e!” tin alachoiyun ahi.
8 E irou-se Saul em grande maneira, e desagradou esta palavra em seus olhos, e disse: A Davi deram dez milhares, e a mim milhares; não lhe falta mais que o reino.
Hiche chun Saul nasatah in alunghan sah in, “Hiche hi ipiham? Amahon David achoisangun, sangsom athat’e atiuvin, kei sangkhat that in eiseijun. Abankit tengle lengin hin kitun kit taveh tao!” atin ahi.
9 E desde aquele dia Saul olhou com desconfiança a Davi.
Hijeh chun, hichenia kipat chun, Saul in David chu thangthipna mitvet in avepan tan ahi.
10 Outro dia aconteceu que o espírito mau da parte de Deus tomou a Saul, e mostrava-se em sua casa com trejeitos de profeta: e Davi tocava com sua mão como os outros dias; e estava uma lança à mão de Saul.
Ajing nikho maman Pathen a kon in lhagao phalou Saul chungah ahung chukitin, insunga angol pen bangin apengin ahile, David in nidanga bangin, akhut in semjang asaijin ahi. Ahin Saul in akhut’ah tengcha akichoijin ahi.
11 E lançou Saul a lança, dizendo: Encravarei a Davi na parede. E duas vezes se afastou dele Davi.
Chule hetmanlouvin, tengchan David chu akhon ahi, bangtoh khobeh ding agot ahin, ahinlah David in ana otdoh in ahi.
12 Mas Saul se temia de Davi porquanto o SENHOR era com ele, e havia se afastado de Saul.
Pathen in Saul adlhah’a David aumpi jeh chun Saul in Daivd chu akichalheh jengtan ahi.
13 Afastou-o, pois, Saul de si, e fez-lhe capitão de mil; e saía e entrava diante do povo.
Hijeh chun Saul in, David chu sepai sangkhat chung’a lamkai ding in akoiyin gamlatah in asolmang tan ahi. David in jong kitup tah in alamkaijin gal akonpi in ahi.
14 E Davi se conduzia prudentemente em todos seus negócios, e o SENHOR era com ele.
Chuin David Pakaiyin aumpi jeh chun imalam jouse’ah alolhing lheh jing in ahi.
15 E vendo Saul que se portava tão prudentemente, temia-se dele.
David lolhing nathu teho Saul in ajahdoh kit phat in, akicha cheh cheh jengtan ahi.
16 Mas todos os de Israel e Judá amavam a Davi, porque ele saía e entrava diante deles.
David in nasatah’a, kituptah’a gal alamkai jeh in, Israelte jouse le Judah nam mite jousen jong David chu angailu un, akipapi lheh jeng un ahi.
17 E disse Saul a Davi: Eis que eu te darei a Merabe minha filha maior por mulher: somente que me sejas homem valente, e faças as guerras do SENHOR. Mas Saul dizia: Não será minha mão contra ele, mas a mão dos filisteus será contra ele.
Nikhat hi Saul in David komah, “Kachanu alenjo nu Merab khu naji dia pedinga kigongsa kahi. Ahinlah amasan nangma Pakaiya dinga gal hang mong nahi photchenna neipen,” ati. Ajeh chu Saul’in alunggel’ah, “Keima tah’in katha sangin, Philistine tetoh kidou ding in kisol henlang hinthat doh-uleh,” tia angaito ahi.
18 E Davi respondeu a Saul: Quem sou eu, ou que é minha vida, ou a família de meu pai em Israel, para ser genro do rei?
David in, “Kei koi kahiya chule kainsung mite hi Israel a ipi hiya, keima lengpa tupa kahiding ham? Chule kappa insung mite jong ima ahipoi” ati.
19 E vindo o tempo em que Merabe, filha de Saul, se havia de dar a Davi, foi dada por mulher a Adriel meolatita.
Hijeh chun, Merab toh akichen nading phat ahung lhun phat in, Saul in, Adriel kiti Meholath mipi toh Merab chu akichensah tan ahi.
20 Mas Mical a outra filha de Saul amava a Davi; e foi dito a Saul, o qual foi conveniente em seus olhos.
Ahinlah Saul chanu Michal chu David to akidei lhonin, hichu Saul in ajahdoh phat in akipah lheh jeng in ahi.
21 E Saul disse: Eu a darei a ele, para que lhe seja por armadilha, e para que a mão dos filisteus seja contra ele. Disse, pois, Saul a Davi: Com a outra serás meu genro hoje.
Hichun Saul in alunggel in, “Hiche Philistine te khutna athina dinga phat kijen chomkhat ahi,” atin ahinlah Saul anivei nan David koma chun, “Katupa nahi tei ding tai,” ati.
22 E mandou Saul a seus criados: Falai em secreto a Davi, dizendo-lhe: Eis que, o rei te ama, e todos seus criados te querem bem; sê, pois, genro do rei.
Saul in avaipote koma chun, David jah’a aseidiu thu apen, “Lengpan nadei lheh jenge, chule keiho jong pha kasalheh jeng uve, hijeh chun lengpa tupa nahi ding pha nasah louham?” tia aseipeh din ahil’e.
23 E os criados de Saul falaram estas palavras aos ouvidos de Davi. E Davi disse: Parece-vos que é pouco ser genro do rei, sendo eu um homem pobre e de nenhuma estima?
Saul avaipoten hiche thu hochu David koma aseijun ahile, David in, “Kei mivaicha, insung lhasam le mi nahsahmo, lengpa tupa-a iti kapan thei ding ham? Tin anadonbut in ahi.
24 E os criados de Saul lhe deram a resposta dizendo: Tais palavras disse Davi.
Chuin Saul mitehon hiche thu chu Saul koma asei doh phat un.
25 E Saul disse: Dizei assim a Davi: Não está o contentamento do rei no dote, mas sim em cem prepúcios de filisteus, para que seja tomada vingança dos inimigos do rei. Mas Saul pensava lançar a Davi em mãos dos filisteus.
Saul in David koma asei diu ahil kit’in, “Lengpan moulah man dia adei chu ahile amelmate chunga phulah nadinga Philistine te chep jakhat tilou adang imacha angeh poi tin seipeh un,” ati. Ahinla Saul chun David chu Philisine te khutna thisah tei agot ahi.
26 E quando seus criados declararam a Davi estas palavras, foi conveniente a coisa nos olhos de Davi, para ser genro do rei. E quando o prazo não era ainda cumprido,
Saul lengpa thil ngeh chu David in ajahdoh phat in kipahtah in asangtai, anikho kitep alhun masang in,
27 Levantou-se Davi, e partiu-se com sua gente, e feriu duzentos homens dos filisteus; e trouxe Davi os prepúcios deles, e entregaram-nos todos ao rei, para que ele fosse feito genro do rei. E Saul lhe deu a sua filha Mical por mulher.
David amale amite akipatdoh un, Philistine te mi jani agathat’un ahi. Hitichun David in lengpan angaichat chu asuhbulhit peh in, chep kitan chu agapetan ahi. Chuin Saul in achanu Michal chu David ji ding in apetan ahi.
28 Porém Saul, vendo e considerando que o SENHOR era com Davi, e que sua filha Mical o amava,
Pakaiyin David aumpi ti kichen tah in ahetan, chule achanu Michal angailut dan ahetan ahi.
29 Temeu-se mais de Davi; e foi Saul inimigo de Davi todos os dias.
Saul in David chu agingcheh cheh jengtan, hijeh chun Saul chu ahinkho lhumkeiyin David din amelma ahijom jing jengtai.
30 E saíam os príncipes dos filisteus; e quando eles saíam, portava-se Davi mais prudentemente que todos os servos de Saul: e era seu nome muito ilustre.
Philistine te sepaiten aphatseh leh ahin nokhum jing jengun, ahin David hatna achang jing jeng in, David min nasatah in akithang tan ahi.