< 1 Coríntios 2 >

1 E eu, irmãos, quando vim até vós, não vim vos anunciar o testemunho de Deus com excelência de palavras, ou sabedoria.
Кыт деспре мине, фрацилор, кынд ам венит ла вой, н-ам венит сэ вэ вестеск тайна луй Думнезеу ку о ворбире сау ынцелепчуне стрэлучитэ.
2 Porque não quis saber coisa alguma entre vós, a não ser Jesus Cristo, e ele crucificado.
Кэч н-ам авут де гынд сэ штиу ынтре вой алтчева декыт пе Исус Христос, ши пе Ел рэстигнит.
3 E eu estive convosco em fraqueza, em temor, e em grande tremor.
Еу ынсумь, кынд ам венит ын мижлокул востру, ам фост слаб, фрикос ши плин де кутремур.
4 E a minha palavra e a minha pregação não foram em palavras persuasivas de sabedoria, mas sim, em demonstração do Espírito e de poder;
Ши ынвэцэтура ши проповэдуиря мя ну стэтяу ын ворбириле ындуплекэтоаре але ынцелепчуний, чи ынтр-о довадэ датэ де Духул ши де путере,
5 para que a vossa fé não fosse em sabedoria humana, mas sim, no poder de Deus.
пентру ка крединца воастрэ сэ фие ынтемеятэ ну пе ынцелепчуня оаменилор, чи пе путеря луй Думнезеу.
6 Contudo, falamos sabedoria entre os maduros, porém uma sabedoria não deste mundo, nem dos líderes deste mundo, que perecem. (aiōn g165)
Тотушь чея че проповэдуим ной принтре чей десэвыршиць есте о ынцелепчуне, дар ну а вякулуй ачестуя, нич а фрунташилор вякулуй ачестуя, каре вор фи нимичиць. (aiōn g165)
7 Mas falamos a sabedoria de Deus, oculta em mistério, a qual Deus ordenou antes dos tempos para a nossa glória; (aiōn g165)
Ной проповэдуим ынцелепчуня луй Думнезеу, чя тайникэ ши цинутэ аскунсэ, пе каре о рындуисе Думнезеу, спре слава ноастрэ, май ынаинте де вечь, (aiōn g165)
8 a [sabedoria] que nenhum dos líderes deste mundo conheceu. Porque, se a tivessem conhecido, nunca teriam crucificado ao Senhor da glória. (aiōn g165)
ши пе каре н-а куноскут-о ничунул дин фрунташий вякулуй ачестуя; кэч, дакэ ар фи куноскут-о, н-ар фи рэстигнит пе Домнул славей. (aiōn g165)
9 Porém, assim como está escrito: “As coisas que o olho não viu, e não subiram que ao coração humano, [são] as que Deus preparou para os que o amam”.
Дар, дупэ кум есте скрис: „Лукрурь пе каре окюл ну ле-а вэзут, урекя ну ле-а аузит ши ла инима омулуй ну с-ау суит, аша сунт лукруриле пе каре ле-а прегэтит Думнезеу пентру чей че-Л юбеск.”
10 Mas Deus as revelou para nós pelo seu Espírito. Porque o Espírito investiga todas as coisas, até as profundezas de Deus.
Ноуэ ынсэ Думнезеу ни ле-а дескоперит прин Духул Сэу. Кэч Духул черчетязэ тотул, кяр ши лукруриле адынчь але луй Думнезеу.
11 Pois quem dentre os seres humanos sabe as coisas do ser humano, senão o espírito do ser humano que nele está? Assim também ninguém sabe as coisas de Deus, senão o Espírito de Deus.
Ын адевэр, чине динтре оамень куноаште лукруриле омулуй, афарэ де духул омулуй, каре есте ын ел? Тот аша, нимень ну куноаште лукруриле луй Думнезеу афарэ де Духул луй Думнезеу.
12 Nós, porém, não recebemos o espírito do mundo, mas sim, o Espírito que provém de Deus; para que saibamos as coisas que por Deus nos são dadas;
Ши ной н-ам примит духул лумий, чи Духул каре вине де ла Думнезеу, ка сэ путем куноаште лукруриле пе каре ни ле-а дат Думнезеу прин харул Сэу.
13 as quais também falamos, não com palavras que a sabedoria ensina, mas com as que o Espírito Santo ensina, interpretando [coisas] espirituais por [meios] espirituais.
Ши ворбим деспре еле ну ку ворбирь ынвэцате де ла ынцелепчуня оменяскэ, чи ку ворбирь ынвэцате де ла Духул Сфынт, ынтребуинцынд о ворбире духовничяскэ пентру лукруриле духовничешть.
14 Mas o ser humano natural não compreende as coisas que são do Espírito de Deus, porque lhe são loucura; e não as pode entender, porque se compreendem espiritualmente.
Дар омул фиреск ну примеште лукруриле Духулуй луй Думнезеу, кэч пентру ел сунт о небуние, ши нич ну ле поате ынцелеӂе, пентру кэ требуе жудекате духовничеште.
15 Porém quem é espiritual compreende todas as coisas, mas não é compreendido por ninguém.
Омул духовническ, димпотривэ, поате сэ жудече тотул ши ел ынсушь ну поате фи жудекат де нимень.
16 Pois quem conheceu a mente do Senhor, para que o possa instruir? Mas nós temos a mente de Cristo.
Кэч „чине а куноскут гындул Домнулуй, ка сэ-Й поатэ да ынвэцэтурэ?” Ной ынсэ авем гындул луй Христос.

< 1 Coríntios 2 >