Zacarias 4
1 E tornou o anjo que falava comigo, e me despertou, como a um homem que se desperta do seu sono,
И обратися Ангел глаголяй во мне и возведе мя, якоже егда востанет человек от сна своего,
2 E me disse: Que vês? E eu disse: Olho, e eis que vejo um castiçal todo de ouro, e um vaso de azeite sobre a sua cabeça, e as suas sete lâmpadas nela; e cada lâmpada que estava na sua cabeça tinha sete canudos.
и рече ко мне: что ты видиши? И рех: видех, и се, свещник злат весь, и светилце верху его, и седмь светилник верху его, и седмь чашиц светилником верхним его,
3 E, por cima dele, duas oliveiras, uma à direita do vaso de azeite, e outra à sua esquerda.
и две маслины верху его, едина одесную светилца его и едина ошуюю.
4 E respondi, e disse ao anjo que falava comigo, dizendo: Senhor meu, que é isto?
И вопросих и рех ко Ангелу глаголющему во мне глаголя: что суть сия, господи?
5 Então respondeu o anjo que falava comigo, e me disse: Não sabes tu o que isto é? E eu disse: Não, Senhor meu
И отвеща Ангел глаголяй во мне и рече ко мне глаголя: не разумееши ли, что суть сия? И рех: ни, господи.
6 E respondeu, e me falou, dizendo: Esta é a palavra do Senhor a Zorobabel, dizendo: Não por força nem por violência, mas sim pelo meu espírito, diz o Senhor dos exércitos.
И отвеща и рече ко мне глаголя: сие слово Господне к Зоровавелю глаголя: не в силе велицей, ни в крепости, но в Дусе Моем, глаголет Господь Вседержитель.
7 Quem és tu, ó monte grande? diante de Zorobabel serás feito uma campina; porque ele produzirá a primeira pedra com algazarras: Graça, graça a ela.
Что ты еси, горо великая, пред лицем Зоровавеля, еже исправити? И изнесу камень наследия, равенство благодати, благодать его.
8 E a palavra do Senhor veio mais a mim, dizendo:
И бысть слово Господне ко мне глаголя:
9 As mãos de Zorobabel tem fundado esta casa, também as suas mãos a acabarão, para que saibais que o Senhor dos exércitos me enviou a vós.
руце Зоровавелевы основаша храм сей и руце его совершат его: и уразумееши, яко Господь Вседержитель посла Мя к вам:
10 Porque, quem despreza o dia das coisas pequenas? pois aqueles sete se alegrarão, vendo o prumo na mão de Zorobabel: esses são os olhos do Senhor, que discorrem por toda a terra.
зане кто укорил тя есть во дни малы? И возрадуются, и увидят камень, иже от чистаго олова, в руку Зоровавеля: седмь сия очеса Господня суть, призирающая на всю землю.
11 Respondi mais, e disse-lhe: Que são as duas oliveiras à direita do castiçal e à sua esquerda?
И отвещах и рех к нему: что суть две маслины сия, яже одесную свещника и ошуюю?
12 E, respondendo-lhe outra vez, disse: Que são aqueles dois raminhos das oliveiras, que estão junto aos dois tubos de ouro, e que vertem de si ouro?
И вопросих вторицею и рех к нему: что суть две ветви масличны, яже в руку двух усекалниц златых возливающих и возношающих чашицы златыя?
13 E ele me falou, dizendo: Não sabes tu o que isto é? E eu disse: Não, Senhor meu.
И рече ко мне глаголя: не веси ли, что суть сия? И рех: ни, господи.
14 Então ele disse: Estes são dois ramos de óleo, que estão diante do Senhor de toda a terra.
И рече: сии два сынове тучности, яже предстоят Господеви всея земли.
