Tito 2

1 Tu, porém, fala o que convém à sã doutrina:

Sed parolu vi tion, kio konvenas al la sana doktrino:

2 Aos velhos, que sejam sóbrios, graves, prudentes, sãos na fé, na caridade, e na paciência;

ke la maljunuloj estu sobraj, seriozmienaj, prudentaj, sanaj en la fido, en amo en pacienco;

3 Às velhas, semelhantemente, que sejam sérias no seu viver, como convém a santas, não caluniadoras, não dadas a muito vinho, mestras no bem;

ke la maljunulinoj tiel same estu je sintenado respektemaj, ne kalumniantoj, nek sklavigitaj de troa vino, sed instruantaj la bonon;

4 Para que ensinem as moças a serem prudentes, a amarem seus maridos, a amarem seus filhos,

por ke ili eduku la junulinojn ami siajn edzojn, ami siajn infanojn,

5 A serem moderadas, castas, boas caseiras, sujeitas a seus maridos; para que a palavra de Deus não seja blasfemada.

esti prudentaj, ĉastaj, hejme laborantaj, bonfaremaj, submetiĝemaj al siaj propraj edzoj, por ke la vorto de Dio ne estu blasfemita;

6 Exorta semelhantemente os mancebos a que sejam moderados.

konsilu tiel same la junulojn, ke ili estu prudentaj;

7 Em tudo te dá por exemplo de boas obras; na doutrina mostra incorrupção, gravidade, sinceridade,

pri ĉio montrante vin ekzemplo de bonaj faroj, en via instruado montrante sincerecon, seriozecon,

8 Palavra sã e irrepreensível, para que o adversário se envergonhe, não tendo nenhum mal que dizer de nós.

paroladon sanan, nekondamneblan; por ke la kontraŭulo hontu, havante nenion malbonan diri kontraŭ ni.

9 Exorta os servos a que se sujeitem a seus senhores, e em tudo agradem, não contradizendo,

Admonu sklavojn, ke ili estu submetiĝemaj al siaj propraj sinjoroj kaj plaĉantaj al ili en ĉio; ne kontraŭdiremaj,

10 Não defraudando, antes mostrando toda a boa lealdade, para que em tudo adornem a doutrina de Deus, nosso Salvador.

ne ŝtelantaj, sed montrantaj ĉian bonan fidelecon; por ke ili ornamu en ĉio la doktrinon de Dio, nia Savanto.

11 Porque a graça de Deus se há manifestado, trazendo salvação a todos os homens,

Ĉar jam aperis la graco de Dio, portante savon al ĉiuj homoj,

12 Ensinando-nos que, renunciando à impiedade e às concupiscências mundanas, vivamos neste presente século sóbria, e justa, e piamente, (aiōn g165)

instruante nin, ke foriginte malpiecon kaj laŭmondajn dezirojn, ni vivadu sobre, juste, kaj pie en la nuna mondo, (aiōn g165)

13 Aguardando a benaventurada esperança e o aparecimento da glória do grande Deus e nosso Senhor Jesus Cristo;

atendantaj la feliĉan esperon kaj la malkaŝon de la gloro de nia granda Dio kaj Savanto, Jesuo Kristo,

14 O qual se deu a si mesmo por nós para nos remir de toda a iniquidade, e purificar para si mesmo um povo particular, zeloso de boas obras.

kiu donis sin por ni, por elaĉeti nin el ĉia maljusteco kaj por purigi al si popolon propran, fervoran pri bonaj faroj.

15 Fala disto, e exorta e repreende com toda a autoridade. ninguém te despreze.

Tion parolu, kaj konsilu kaj riproĉu kun ĉia aŭtoritato. Neniu vin malestimu.