Tito 1
1 Paulo, servo de Deus, e apóstolo de Jesus Cristo, segundo a fé dos eleitos de Deus, e o conhecimento da verdade, que é segundo a piedade,
อนนฺตชีวนสฺยาศาโต ชาตายา อีศฺวรภกฺเต โรฺยคฺยสฺย สตฺยมตสฺย ยตฺ ตตฺวชฺญานํ ยศฺจ วิศฺวาส อีศฺวรสฺยาภิรุจิตโลไก รฺลภฺยเต ตทรฺถํ (aiōnios g166)
2 Em esperança da vida eterna, a qual Deus, que não pode mentir, prometeu antes dos tempos dos séculos; (aiōnios g166)
ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริต อีศฺวรสฺย ทาส: เปาโล'หํ สาธารณวิศฺวาสาตฺ มม ปฺรกฺฤตํ ธรฺมฺมปุตฺรํ ตีตํ ปฺรติ ลิขมิฯ
3 Mas a seu tempo manifestou a sua palavra pela pregação que me é confiada segundo o mandamento de Deus, nosso Salvador;
นิษฺกปฏ อีศฺวร อาทิกาลาตฺ ปูรฺวฺวํ ตตฺ ชีวนํ ปฺรติชฺญาตวานฺ สฺวนิรูปิตสมเย จ โฆษณยา ตตฺ ปฺรกาศิตวานฺฯ
4 A Tito, verdadeiro filho, segundo a fé comum, graça, misericórdia, e paz da parte de Deus Pai, e da do Senhor Jesus Cristo, nosso Salvador.
มม ตฺราตุรีศฺวรสฺยาชฺญยา จ ตสฺย โฆษณํ มยิ สมรฺปิตมฺ อภูตฺฯ อสฺมากํ ตาต อีศฺวร: ปริตฺราตา ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏศฺจ ตุภฺยมฺ อนุคฺรหํ ทยำ ศานฺติญฺจ วิตรตุฯ
5 Por esta causa te deixei em Creta, para que pusesses em boa ordem as coisas que ainda restam, e de cidade em cidade estabelecesses anciãos, como já te mandei:
ตฺวํ ยทฺ อสมฺปูรฺณการฺยฺยาณิ สมฺปูรเย รฺมทียาเทศาจฺจ ปฺรตินครํ ปฺราจีนคณานฺ นิโยชเยสฺตทรฺถมหํ ตฺวำ กฺรีตฺยุปทฺวีเป สฺถาปยิตฺวา คตวานฺฯ
6 Aquele que for irrepreensível, marido de uma mulher, que tenha filhos fieis, que não possam ser acusados de dissolução ou desobedientes.
ตสฺมาทฺ โย นโร 'นินฺทิต เอกสฺยา โยษิต: สฺวามี วิศฺวาสินามฺ อปจยสฺยาวาธฺยตฺวสฺย วา โทเษณาลิปฺตานาญฺจ สนฺตานานำ ชนโก ภวติ ส เอว โยคฺย: ฯ
7 Porque convém que o bispo seja irrepreensível, como dispenseiro da casa de Deus, não soberbo, nem iracundo, nem violento, nem espancador, nem cobiçoso de torpe ganância;
ยโต เหโตรทฺยกฺเษเณศฺวรสฺย คฺฤหาทฺยกฺเษเณวานินฺทนีเยน ภวิตวฺยํฯ เตน เสฺวจฺฉาจาริณา โกฺรธินา ปานาสกฺเตน ปฺรหารเกณ โลภินา วา น ภวิตวฺยํ
8 Mas dado à hospitalidade, amante dos bons, moderado, justo, santo, continente;
กินฺตฺวติถิเสวเกน สโลฺลกานุราคิณา วินีเตน นฺยาเยฺยน ธารฺมฺมิเกณ ชิเตนฺทฺริเยณ จ ภวิตวฺยํ,
9 Retendo firme a fiel palavra, que é conforme a doutrina, para que seja poderoso, assim para admoestar com a sã doutrina, como para convencer aos contradizentes.
อุปเทเศ จ วิศฺวสฺตํ วากฺยํ เตน ธาริตวฺยํ ยต: ส ยทฺ ยถารฺเถโนปเทเศน โลกานฺ วิเนตุํ วิฆฺนการิณศฺจ นิรุตฺตรานฺ กรฺตฺตุํ ศกฺนุยาตฺ ตทฺ อาวศฺยกํฯ
10 Porque também há muitos desordenados, faladores de vaidades, e enganadores, principalmente os da circuncisão,
ยตเสฺต พหโว 'วาธฺยา อนรฺถกวากฺยวาทิน: ปฺรวญฺจกาศฺจ สนฺติ วิเศษตศฺฉินฺนตฺวจำ มเธฺย เกจิตฺ ตาทฺฤศา โลกา: สนฺติฯ
11 Aos quais convém tapar a boca; os que transtornam casas inteiras ensinando o que não convém, por torpe ganância.
เตษาญฺจ วาโคฺรธ อาวศฺยโก ยตเสฺต กุตฺสิตลาภสฺยาศยานุจิตานิ วากฺยานิ ศิกฺษยนฺโต นิขิลปริวาราณำ สุมตึ นาศยนฺติฯ
12 Um deles, seu próprio profeta, disse: Os cretenses são sempre mentirosos, bestas ruins, ventres preguiçosos.
เตษำ สฺวเทศีย เอโก ภวิษฺยทฺวาที วจนมิทมุกฺตวานฺ, ยถา, กฺรีตียมานวา: สรฺเวฺว สทา กาปฏฺยวาทิน: ฯ หึสฺรชนฺตุสมานาเสฺต 'ลสาศฺโจทรภารต: ๚
13 Este testemunho é verdadeiro. Portanto repreende-os severamente, para que sejam sãos na fé:
สากฺษฺยเมตตฺ ตถฺยํ, อโต เหโตสฺตฺวํ ตานฺ คาฒํ ภรฺตฺสย เต จ ยถา วิศฺวาเส สฺวสฺถา ภเวยุ
14 Não dando ouvidos às fábulas judaicas, e aos mandamentos de homens que se desviam da verdade.
รฺยิหูทีโยปาขฺยาเนษุ สตฺยมตภฺรษฺฏานำ มานวานามฺ อาชฺญาสุ จ มนำสิ น นิเวศเยยุสฺตถาทิศฯ
15 Todas as coisas são puras para os puros, mas nada é puro para os contaminados e infieis: antes o seu entendimento e consciência estão contaminados.
ศุจีนำ กฺฤเต สรฺวฺวาเณฺยว ศุจีนิ ภวนฺติ กินฺตุ กลงฺกิตานามฺ อวิศฺวาสินาญฺจ กฺฤเต ศุจิ กิมปิ น ภวติ ยตเสฺตษำ พุทฺธย: สํเวทาศฺจ กลงฺกิตา: สนฺติฯ
16 Confessam que conhecem a Deus, porém o negam com as obras, sendo abomináveis, e desobedientes, e reprovados para toda a boa obra.
อีศฺวรสฺย ชฺญานํ เต ปฺรติชานนฺติ กินฺตุ กรฺมฺมภิสฺตทฺ อนงฺคีกุรฺวฺวเต ยตเสฺต ครฺหิตา อนาชฺญาคฺราหิณ: สรฺวฺวสตฺกรฺมฺมณศฺจาโยคฺยา: สนฺติฯ
