Cantares de Salomâo 1
1 Cântico de cânticos, que é de Salomão.
Pieśń najprzedniejsza z pieśni Salomonowych.
2 Beije-me ele com os beijos da sua boca; porque melhor é o teu amor do que o vinho.
Niech mię pocałuje pocałowaniem ust swoich; albowiem lepsze są miłości twoje niż wino.
3 Para cheirar são bons os teus unguentos, como o unguênto derramado o teu nome é; por isso as virgens te amam.
Dla wonności wyborne są maści twoje; imię twoje jest jako olejek rozlany; przetoż cię panienki umiłowały.
4 Leva-me tu, correremos após ti. O rei me introduziu nas suas recâmaras: em ti nos regozijaremos e nos alegraremos: do teu amor nos lembraremos, mais do que do vinho: os retos te amam.
Pociągnijże mię, a pobieżymy za toba. Wprowadził mię król do pokojów swoich; przetoż się w tobie radować i weselić będziemy milości twoje raczej niż wino; bo uprzejmi milują cię.
5 Morena sou, porém aprazível, ó filhas de Jerusalém, como as tendas de Kedar, como as cortinas de Salomão.
Czarnamci, alem wdzięczna, o córki Jeruzalemskie! Jestem jako namioty Kedarskie, jako opony Salomonowe.
6 Não olheis para o eu ser morena; porque o sol resplandeceu sobre mim: os filhos de minha mãe se indignaram contra mim, puseram-me por guarda de vinhas; a minha vinha que me pertence não guardei.
Nie patrzajcie na mię, żem jest śniada; bo mię opalilo słonce. Synowie matki mojej rozpaliwszy się przeciwko mnie, postanowili mię, abym strzegła winnic; a winnicy mojej, którąm miała, nie strzegłam.
7 Dize-me, ó tu, a quem a minha alma ama: Onde apascentas o teu rebanho, onde o recolhes pelo meio dia: pois por que razão seria eu como a que se cobre ao pé dos rebanhos de teus companheiros?
Oznajmijże mi ty, którego miłuje dusza moja, gdzie pasiesz? gdzie trzodzie dajesz odpoczywać w południe? albowiem przeczżebym miała być jako obłąkana przy trzodach towarzyszów twoich?
8 Se tu o não sabes, ó mais formosa entre as mulheres, sai-te pelas pizadas das ovelhas, e apascenta as tuas cabras junto às moradas dos pastores.
Jeśli nie wiesz, o najpiękniejsza między niewiastami! wynijdźże śladem trzody, a paś koźlatka twoje przy budach pasterzy.
9 Às éguas dos carros de faraó te comparo, ó amiga minha.
Przyrównywam cię, o przyjaciółko moja! jeździe w wozach Faraonowych.
10 Agradáveis são as tuas faces entre os teus enfeites, o teu pescoço com os colares.
Jagody lica twego klejnotami są ozdobione, a szyja twoja łańcuchami.
11 Enfeites de ouro te faremos, com bicos de prata.
Naczynimyć klejnotów złotych z nakrapianiem srebrnem.
12 Enquanto o rei está assentado à sua mesa, dá o meu nardo o seu cheiro.
Dotąd, pokąd król jest u stołu, szpikanard mój wydaje wonność swoję.
13 O meu amado é para mim um ramalhete de mirra, morará entre os meus peitos.
Jako snopek myrry jest mi miły mój na piersiach moich odpoczywający.
14 Um cacho de Chypre nas vinhas de Engedi é para mim o meu amado.
Miły mój jest mi jako grono cyprowe na winnicach, w Engaddy.
15 Eis que és formosa, ó amiga minha, eis que és formosa: os teus olhos são como os das pombas.
O jakoś ty piękna, przyjaciółko moja, o jakoś ty piękna! oczy twoje jako oczy gołębicy.
16 Eis que és gentil e agradável, ó amado meu; o nosso leito é viçoso.
O jakoś ty jest piękny, miły mój! i jako wdzięczny! nawet i to łoże nasze zieleni się.
17 As traves da nossa casa são de cedro, as nossas varandas de cipreste.
Belki domów naszych są cedrowe, a stropy nasze jodłowe.
