Rute 2
1 E tinha Noemi um parente de seu marido, homem valente e poderoso, da geração de Elimelech: e era o seu nome Boaz.
Наоми авя о рудэ дупэ бэрбат. Ачеста ера ун ом фоарте богат, дин фамилия луй Елимелек, ши се нумя Боаз.
2 E Ruth a moabita disse a Noemi: Deixa-me ir ao campo, e apanharei espigas após daquele em cujos olhos eu achar graça. E ela lhe disse: vai, minha filha.
Рут, Моабита, а зис кэтре Наоми: „Ласэ-мэ, те рог, сэ мэ дук сэ стрынг спиче де пе кымпул ачелуя ынаинтя кэруя вой кэпэта тречере.” Еа й-а рэспунс: „Ду-те, фийка мя.”
3 Foi pois, e chegou, e apanhava espigas no campo após dos segadores: e caiu-lhe em sorte uma parte do campo de Boaz, que era da geração de Elimelech.
Еа с-а дус ынтр-ун огор сэ стрынгэ спиче пе урма сечерэторилор. Ши с-а ынтымплат кэ огорул ачела ера ал луй Боаз, каре ера дин фамилия луй Елимелек.
4 E eis que Boaz veio de Beth-lehem, e disse aos segadores: O Senhor seja convosco. E disseram-lhe eles: O Senhor te abençoe.
Ши ятэ кэ Боаз а венит дин Бетлеем ши а зис сечерэторилор: „Домнул сэ фие ку вой!” Ей й-ау рэспунс: „Домнул сэ те бинекувынтезе!”
5 Depois disse Boaz a seu moço, que estava posto sobre os segadores: De quem é esta moça?
Ши Боаз а зис служиторулуй ынсэрчинат ку привегеря сечерэторилор: „А куй есте тынэра ачаста?”
6 E respondeu o moço, que estava posto sobre os segadores, e disse: Esta é a moça moabita que voltou com Noemi dos campos de Moab.
Служиторул ынсэрчинат ку привегеря сечерэторилор а рэспунс: „Есте о тынэрэ моабитэ, каре с-а ынторс ку Наоми дин цара Моабулуй.
7 Disse-me ela: Deixa-me colher espigas, e ajunta-las entre as gavelas após dos segadores. Assim ela veio, e desde pela manhã está aqui até agora, a não ser um pouco que esteve sentada em casa
Еа а зис: ‘Дэ-мь вое сэ стрынг ши сэ кулег спиче динтре снопь, рэмасе пе урма сечерэторилор.’ Ши де азь-диминяцэ, де кынд а венит, а стат ын пичоаре пынэ акум ши ну с-а одихнит декыт о клипэ ын касэ.”
8 Então disse Boaz a Ruth: Não ouves, filha minha? não vás colher a outro campo, nem tão pouco passes daqui: porém aqui te ajuntarás com as minhas moças.
Боаз а зис кэтре Рут: „Аскултэ, фийкэ, сэ ну те дучь сэ кулеӂь спиче ын алт огор; сэ ну те депэртезь де аич ши рэмый ку служничеле меле.
9 Os teus olhos estarão atentos no campo que segarem, e irás após delas; não dei ordem aos moços, que te não toquem? tendo tu sede, vai aos vasos, e bebe do que os moços tirarem.
Уйтэ-те унде вор сечера пе кымп ши ду-те дупэ еле. Ам порунчит слуӂилор меле сэ ну се атингэ де тине. Ши кынд ыць ва фи сете, сэ те дучь ла васе ши сэ бей дин че вор скоате слуӂиле.”
10 Então ela caiu sobre o seu rosto, e se inclinou à terra: e disse-lhe: Porque achei graça em teus olhos, para que faças caso de mim, sendo eu uma estrangeira?
Атунч, еа с-а арункат ку фаца ла пэмынт ши й-а зис: „Кум ам кэпэтат еу тречере ынаинтя та, ка сэ те ынгрижешть де мине, о стрэинэ?”
11 E respondeu Boaz, e disse-lhe: Bem se me contou quanto fizeste a tua sogra, depois da morte de teu marido: e deixaste a teu pai e a tua mãe, e a terra onde nasceste, e vieste para um povo que de antes não conheceste.
Боаз й-а рэспунс: „Ми с-а спус тот че ай фэкут пентру соакрэ-та де ла моартя бэрбатулуй тэу ши кум ай пэрэсит пе татэл тэу ши пе мама та ши цара ын каре те-ай нэскут, ка сэ мерӂь ла ун попор пе каре ну-л куноштяй май ынаинте.
12 O Senhor galardoe o teu feito: e seja cumprido o teu galardão do Senhor Deus de Israel, sob cujas asas te vieste abrigar.
Домнул сэ-ць рэсплэтяскэ че ай фэкут ши плата сэ-ць фие деплинэ дин партя Домнулуй Думнезеулуй луй Исраел, суб але кэруй арипь ай венит сэ те адэпостешть!”
13 E disse ela: Ache eu graça em teus olhos, senhor meu, pois me consolaste, e pois falaste ao coração da tua serva, não sendo eu ainda como uma das tuas criadas.
Ши еа а зис: „О! сэ капэт тречере ынаинтя та, домнул меу! Кэч ту м-ай мынгыят ши ворбеле тале ау мерс ла инима служничей тале. Ши тотушь еу ну сунт нич мэкар ка уна дин служничеле тале.”
14 E, sendo já horas de comer, disse-lhe Boaz: Achega-te aqui, e come do pão, e molha o teu bocado no vinagre. E ela se assentou ao lado dos segadores, e ele lhe deu do trigo tostado, e comeu, e se fartou, e ainda lhe sobejou.
Ла время прынзулуй, Боаз а зис кэтре Рут: „Апропие-те, мэнынкэ пыне ши ынмоае-ць буката ын оцет.” Еа а шезут лынгэ сечерэторь. Й-ау дат грэунце прэжите, а мынкат ши с-а сэтурат ши че а рэмас а стрынс.
15 E, levantando-se ela a colher, Boaz deu ordem aos seus moços, dizendo: Até entre as gavelas deixai-a colher, e não lho embaraceis.
Апой с-а скулат сэ кулягэ спиче. Боаз а дат урмэтоаря порункэ служиторилор сэй: „Лэсаць-о сэ кулягэ спиче ши ынтре снопь ши сэ н-о оприць;
16 E deixai cair alguns punhados, e deixai-os ficar, para que os colha, e não a repreendais.
ши кяр вой сэ-й скоатець дин снопь кытева спиче, с-о лэсаць сэ кулягэ спиче ши сэ н-о ынфрунтаць.”
17 E esteve ela apanhando naquele campo até à tarde: e debulhou o que apanhou, e foi quase um epha de cevada.
Еа а кулес спиче де пе кымп пынэ сяра ши а бэтут че кулесесе. А ешит апроапе о ефэ де орз.
18 E tomou-o, e veio à cidade; e viu sua sogra o que tinha apanhado: também tirou, e deu-lhe o que lhe sobejara depois de fartar-se.
А луат-о ши а интрат ын четате ши соакрэ-са а вэзут че кулесесе. Рут а скос ши рэмэшицеле де ла прынз ши и ле-а дат.
19 Então disse-lhe sua sogra: Onde colheste hoje, e onde trabalhaste? bendito seja aquele que te reconheceu. E relatou a sua sogra com quem tinha trabalhado, e disse: O nome do homem com quem hoje trabalhei é Boaz.
Соакрэ-са й-а зис: „Унде ай кулес астэзь спиче ши унде ай мунчит? Бинекувынтат сэ фие чел че с-а ынгрижит де тине!” Ши Рут а спус соакрей сале ла чине мунчисе: „Омул ла каре ам мунчит азь”, а зис еа, „се нумеште Боаз.”
20 Então Noemi disse a sua nora: bendito seja do Senhor, que ainda não tem deixado a sua beneficência nem para com os vivos nem para com os mortos. Disse-lhe mais Noemi: Este homem é nosso parente chegado, e um dentre os nossos remidores.
Наоми а зис нурорий сале: „Сэ фие бинекувынтат де Домнул, каре есте плин де ындураре пентру чей вий, кум а фост ши пентру чей че ау мурит. Омул ачеста есте рудэ ку ной”, й-а май спус Наоми, „есте дин чей че ау дрепт де рэскумпэраре асупра ноастрэ.”
21 E disse Ruth, a moabita: também ainda me disse: Com os moços que tenho te ajuntarás, até que acabem toda a sega que tenho.
Рут, Моабита, а адэугат: „Ел мь-а май зис: ‘Рэмый ку слуӂиле меле, пынэ вор испрэви де сечерат.’”
22 E disse Noemi a sua nora, Ruth: Melhor é, filha minha, que saias com as suas moças, para que noutro campo não te encontrem.
Ши Наоми а зис кэтре норэ-са Рут: „Есте бине, фийка мя, сэ ешь ку служничеле луй ши сэ ну те ынтылняскэ чинева ын алт огор.”
23 Assim, ajuntou-se com as moças de Boaz, para colher até que a sega das cevadas e dos trigos se acabou; e ficou com a sua sogra.
Еа с-а цинут дар де служничеле луй Боаз, ка сэ кулягэ спиче, пынэ ла сфыршитул сечератулуй орзурилор ши сечератулуй грыулуй. Ши локуя ку соакрэ-са.
