Apocalipse 4
1 Depois destas coisas, olhei, e eis que estava uma porta aberta no céu: e a primeira voz, que como de uma trombeta ouvira falar comigo, disse: Sobe aqui, e mostrar-te hei as coisas que depois destas devem acontecer.
தத: பரம்’ மயா த்³ரு’ஷ்டிபாதம்’ க்ரு’த்வா ஸ்வர்கே³ முக்தம்’ த்³வாரம் ஏகம்’ த்³ரு’ஷ்டம்’ மயா ஸஹபா⁴ஷமாணஸ்ய ச யஸ்ய தூரீவாத்³யதுல்யோ ரவ: பூர்வ்வம்’ ஸ்²ருத: ஸ மாம் அவோசத் ஸ்தா²நமேதத்³ ஆரோஹய, இத: பரம்’ யேந யேந ப⁴விதவ்யம்’ தத³ஹம்’ த்வாம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யே|
2 E logo fui arrebatado em espírito, e eis que um trono estava posto no céu, e um assentado sobre o trono.
தேநாஹம்’ தத்க்ஷணாத்³ ஆத்மாவிஷ்டோ பூ⁴த்வா (அ)பஸ்²யம்’ ஸ்வர்கே³ ஸிம்’ஹாஸநமேகம்’ ஸ்தா²பிதம்’ தத்ர ஸிம்’ஹாஸநே ஏகோ ஜந உபவிஷ்டோ (அ)ஸ்தி|
3 E o que estava assentado era, ao parecer, semelhante à pedra jaspe e sardônica; e o arco celeste estava ao redor do trono, no parecer semelhante à esmeralda.
ஸிம்’ஹாஸநே உபவிஷ்டஸ்ய தஸ்ய ஜநஸ்ய ரூபம்’ ஸூர்ய்யகாந்தமணே: ப்ரவாலஸ்ய ச துல்யம்’ தத் ஸிம்’ஹாஸநஞ்ச மரகதமணிவத்³ரூபவிஸி²ஷ்டேந மேக⁴த⁴நுஷா வேஷ்டிதம்’|
4 E ao redor do trono havia vinte e quatro tronos; e vi assentados sobre os tronos vinte e quatro anciãos vestidos de vestidos brancos; e tinham sobre suas cabeças corôas de ouro.
தஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநே சதுர்தி³க்ஷு சதுர்விம்’ஸ²திஸிம்’ஹாஸநாநி திஷ்ட²ந்தி தேஷு ஸிம்’ஹாஸநேஷு சதுர்விம்’ஸ²தி ப்ராசீநலோகா உபவிஷ்டாஸ்தே ஸு²ப்⁴ரவாஸ: பரிஹிதாஸ்தேஷாம்’ ஸி²ராம்’ஸி ச ஸுவர்ணகிரீடை ர்பூ⁴ஷிதாநி|
5 E do trono saiam relâmpagos, e trovões, e vozes; e diante do trono ardiam sete lâmpadas de fogo, as quais são os sete espíritos de Deus.
தஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநஸ்ய மத்⁴யாத் தடி³தோ ரவா: ஸ்தநிதாநி ச நிர்க³ச்ச²ந்தி ஸிம்’ஹாஸநஸ்யாந்திகே ச ஸப்த தீ³பா ஜ்வலந்தி த ஈஸ்²வரஸ்ய ஸப்தாத்மாந: |
6 E havia diante do trono um mar de vidro, semelhante ao cristal. E no meio do trono, e ao redor do trono, quatro animais cheios de olhos, por diante e por detraz.
அபரம்’ ஸிம்’ஹாஸநஸ்யாந்திகே ஸ்ப²டிகதுல்ய: காசமயோ ஜலாஸ²யோ வித்³யதே, அபரம் அக்³ரத: பஸ்²சாச்ச ப³ஹுசக்ஷுஷ்மந்தஸ்²சத்வார: ப்ராணிந: ஸிம்’ஹஸநஸ்ய மத்⁴யே சதுர்தி³க்ஷு ச வித்³யந்தே|
7 E o primeiro animal era semelhante a um leão, e o segundo animal semelhante a um bezerro, e tinha o terceiro animal o rosto como de homem, e o quarto animal era semelhante a uma águia voando.
தேஷாம்’ ப்ரத²ம: ப்ராணீ ஸிம்’ஹாகாரோ த்³விதீய: ப்ராணீ கோ³வாத்ஸாகாரஸ்த்ரு’தீய: ப்ராணீ மநுஷ்யவத்³வத³நவிஸி²ஷ்டஸ்²சதுர்த²ஸ்²ச ப்ராணீ உட்³டீ³யமாநகுரரோபம: |
8 E os quatro animais tinham cada um de per si seis asas ao redor, e por dentro estavam cheios de olhos; e não descançam nem de dia nem de noite, dizendo: Santo, Santo, Santo é o Senhor Deus, o Todo-poderoso, que era, e que é, e que há de vir
தேஷாம்’ சதுர்ணாம் ஏகைகஸ்ய ப்ராணிந: ஷட் பக்ஷா: ஸந்தி தே ச ஸர்வ்வாங்கே³ஷ்வப்⁴யந்தரே ச ப³ஹுசக்ஷுர்விஸி²ஷ்டா: , தே தி³வாநிஸ²ம்’ ந விஸ்²ராம்ய க³த³ந்தி பவித்ர: பவித்ர: பவித்ர: ஸர்வ்வஸ²க்திமாந் வர்த்தமாநோ பூ⁴தோ ப⁴விஷ்யம்’ஸ்²ச ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வர: |
9 E, quando os animais davam glória, e honra, e ações de graças ao que estava assentado sobre o trono, ao que vive para todo o sempre, (aiōn g165)
இத்த²ம்’ தை: ப்ராணிபி⁴ஸ்தஸ்யாநந்தஜீவிந: ஸிம்’ஹாஸநோபவிஷ்டஸ்ய ஜநஸ்ய ப்ரபா⁴வே கௌ³ரவே த⁴ந்யவாதே³ ச ப்ரகீர்த்திதே (aiōn g165)
10 Os vinte e quatro anciãos prostravam-se diante do que estava assentado sobre o trono, e adoravam o que vive para todo o sempre; e lançavam as suas corôas diante do trono, dizendo: (aiōn g165)
தே சதுர்விம்’ஸ²திப்ராசீநா அபி தஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநோபவிஷ்டஸ்யாந்திகே ப்ரணிநத்ய தம் அநந்தஜீவிநம்’ ப்ரணமந்தி ஸ்வீயகிரீடாம்’ஸ்²ச ஸிம்’ஹாஸநஸ்யாந்திகே நிக்ஷிப்ய வத³ந்தி, (aiōn g165)
11 Digno és, Senhor, de receber glória, e honra, e poder; porque tu criaste todas as coisas, e por tua vontade são e foram criadas.
ஹே ப்ரபோ⁴ ஈஸ்²வராஸ்மாகம்’ ப்ரபா⁴வம்’ கௌ³ரவம்’ ப³லம்’| த்வமேவார்ஹஸி ஸம்ப்ராப்தும்’ யத் ஸர்வ்வம்’ ஸஸ்ரு’ஜே த்வயா| தவாபி⁴லாஷதஸ்²சைவ ஸர்வ்வம்’ ஸம்பூ⁴ய நிர்ம்மமே||
