< Apocalipse 19 >

1 E, depois destas coisas, ouvi como que uma grande voz de uma grande multidão no céu, que dizia: aleluia: Salvação, e glória, e honra, e poder pertencem ao Senhor nosso Deus:
Etu pichete sorgo pora manu laga dangor bhir laga awaj ulaikena koi thaka hunise, “Hallelujah. Poritran, mohima, aru takot moi khan laga Isor ke.
2 Porque verdadeiros e justos são os seus juízos, pois julgou a grande prostituta, que havia corrompido a terra com a sua fornicação, e da sua mão vingou o sangue dos seus servos.
Tai laga bisar hosa aru bhal ase, Kelemane Tai mohan bebichar ke bisar korise Kun bebichar kaam kori kene prithibi ke letera kori dise. Tai laga noukar khan laga khun ulai diya ke badla loise, Tai laga hath pora.”
3 E outra vez disseram: aleluia. E o seu fumo sobe para todo o sempre. (aiōn g165)
Titia bhir khan aru dusra bar hala korise: Hallelujah! Tai pora ulai thaka dhuwa hodai aru hodai nimite thakibo.” (aiōn g165)
4 E os vinte e quatro anciãos, e os quatro animais, prostraram-se e adoraram a Deus, assentado no trono, dizendo: amém, aleluia.
Titia choubees bura manu khan aru charta janwar athukari kene Isor kun singhason te bohi thakise taike aradhana korise aru koise, “Amen. Hallelujah!”
5 E saiu uma voz do trono, que dizia: louvai o nosso Deus, vós, todos os seus servos, e vós que o temeis, assim pequenos como grandes.
Titia singhason pora ekta awaj ahi kene, koise, “Moi khan laga Isor ke dhanyavad ase, Tai laga sob noukar, Aru Kun Taike bhoi kore, chutu aru dangor sob.”
6 E ouvi como que a voz de uma grande multidão, e como que a voz de muitas águas, e como que a voz de grandes trovões, que dizia: aleluia: pois já o Senhor Deus todo-poderoso reina.
Titia moi bisi manu laga awaj nisena hunise, aru nodi te pani jai thaka nisena, aru akas te bhijili mara nisena aru koise, “Hallelujah! Moi khan laga Mohan Probhu Isor raj kore.
7 Regozijemo-nos, e alegremo-nos, e demos-lhe glória; porque vindas são as bodas do Cordeiro, e já a sua esposa se aprontou.
Moi khan naam untcha uthaikene khushi koribo Aru Taike mohima dibo Kelemane Mer bacha laga shadi kori bole homoi ahise, Aru Taike shadi kori bole thaka maiki taiyari hoi kene rukhi ase.
8 E foi-lhe dado que se vestisse de linho fino, puro e resplandecente; porque o linho fino são as justiças dos santos.
Tai nijorke taiyari kori kene thaki bole koi dise Ujala aru mihin kapra lagai kene.” -Kelemane mihin kapra lagai kene thaka to hoile pobitro manu khan laga dharmik kaam khan ase.-
9 E disse-me: Escreve: bem-aventurados aqueles que são chamados à ceia das bodas do Cordeiro. E disse-me: Estas são as verdadeiras palavras de Deus.
Titia sorgodoth pora moike koise, “Etu likhibi: Asirbad ase kunkhan ke Mer bacha laga shadi te matise.” Tai eneka aru moike koise, “Eitu khan sob Isor laga hosa kotha khan ase.”
10 E eu lancei-me a seus pés para o adorar; porém ele disse-me: Olha não faças tal: sou teu conservo, e de teus irmãos, que tem o testemunho de Jesus: adora a Deus; porque o testemunho de Jesus é o espírito de profecia.
Titia moi Tai laga theng te giri kene aradhana korise, kintu tai moike koise, “Eneka nokoribi! Moi bhi tumi nisena Isor laga ekjon noukar ase tumi aru biswasi bhai khan logote Jisu laga gawahi dhori kene ase. Isor ke mohima dibi. Kelemane Jisu laga gawahi to atma laga bhabobani ase.”
11 E vi o céu aberto, e eis um cavalo branco: e o que estava assentado sobre ele chama-se Fiel e Verdadeiro; e julga e peleja em justiça.
Titia moi sorgo khula dikhise, aru ta te ekta boga ghora thakise, aru etu uporte bohi thaka ke bhal aru hosa matise, aru Tai bisar kore aru dharmik pora lorai kore.
12 E os seus olhos eram como chama de fogo; e sobre a sua cabeça havia muitos diademas; e tinha um nome escrito, que ninguém sabia senão ele mesmo.
Tai laga suku juli thaka jui nisena ase, aru Tai laga matha te bisi mukut thakise. Tai laga naam likha thakise aru etu naam kun bhi najane khali tai pora he jane.
13 E estava vestido de uma veste salpicada de sangue; e o seu nome chama-se a Palavra de Deus.
Tai lagai thaka kapra khun te hali kene thaka nisena ase, aru tai laga naam to Isor laga kotha ase.
14 E seguiam-no os exércitos no céu em cavalos brancos, e vestidos de linho fino, branco e puro.
Sorgo laga sipahi khan sob boga ghora te uthi kene tai laga pichete jai thakise, aru taikhan sundur, aru boga mihin kapra lagai kene thakise.
15 E da sua boca saía uma aguda espada, para ferir com ela as nações; e ele as regerá com vara de ferro; e ele mesmo pisa o lagar do vinho do furor e da ira do Deus Todo-poderoso.
Aru tai laga mukh pora dhar talwar ulaise, etu pora desh khan ke mari dibo, aru rokhiya khan pora tai laga mer khan ke lathi pora mara nisena, taikhan ke bhi eneka koribo. Tai angur laga ros uporte chipai diya nisena Mohan Isor laga khong bhi taikhan uporte ahibo.
16 E no vestido e na sua coxa tem escrito este nome: Rei dos reis, e Senhor dos senhores.
Tai laga kapra aru tai laga theng te naam likhi kene ase: “Raja laga raja aru Probhu laga Probhu.”
17 E vi um anjo, que estava no sol, e clamou com grande voz, dizendo a todas as aves que voavam pelo meio do céu: Vinde, e ajuntai-vos à ceia do grande Deus;
Titia moi ekjon sorgodoth ke suyro te khara hoi thaka dikhise. Tai jor awaj pora matise, kiman chiriya akas te uri thakise taikhan koise, “Ahibi! Isor laga dangor khana khan din nimite sob eke logote joma kori lobi,
18 Para que comais a carne dos reis, e a carne dos tribunos, e a carne dos fortes, e a carne dos cavalos e dos que sobre eles se assentam; e a carne de todos os livres e servos, e pequenos e grandes.
titia tumikhan pora raja khan laga mangso khabole nimite, aru senapoti khan laga, aru mohan manu khan laga, aru ghor khan aru taikhan laga uporte bohi thaka khan laga, sob manu laga, khuli kene berai thaka aru noukar khan laga, chutu aru dangor khan laga mangso khabole nimite.”
19 E vi a besta, e os reis da terra, e os seus exércitos ajuntados, para fazerem guerra àquele que estava assentado sobre o cavalo, e ao seu exército.
Titia moi janwar aru prithibi laga raja khan, aru taikhan laga sipahi khan dikhise. Taikhan etu ghora uporte bohi thaka aru tai laga sipahi khan logote lorai kori bole nimite joma kori thakise.
20 E a besta foi presa, e com ela o falso profeta, que diante dela fizera os sinais, com que enganou os que receberam o sinal da besta, e adoraram a sua imagem. Estes dois foram lançados vivos no ardente lago do fogo e do enxofre. (Limnē Pyr g3041 g4442)
Titia janwar ke dhori loise, aru tai logote kiman misa bhabobadi khan kun tai usorte chihna khan dikhai thakise, juntu pora tai janwar laga chihna thaka bisi jonke thogai dise aru kun tai laga murti ke puja korise. Duijon ke jui juli thaka te jinda pora phelai dise kun to kitia bhi khotom nohoi. (Limnē Pyr g3041 g4442)
21 E os demais foram mortos com a espada que saía da boca do que estava assentado sobre o cavalo, e todas as aves se fartaram das suas carnes.
Aru sipahi kiman bachi kene thakise, taikhan sobke ghora te bohi thaka laga mukh pora ula talwar pora morai dise, aru chiriya khan sob laga pet to taikhan laga mangso pora bhorta hoi jaise.

< Apocalipse 19 >