Apocalipse 16
1 E ouvi do templo uma grande voz, que dizia aos sete anjos: Ide, e derramai sobre a terra as sete salvas da ira de Deus.
И чух глас велики из цркве где говори седморици анђела: Идите, и излијте седам чаша гнева Божијег на земљу.
2 E foi o primeiro, e derramou a sua salva sobre a terra, e fez-se uma chaga má e maligna nos homens que tinham o sinal da besta e que adoravam a sua imagem.
И оде први анђео, и изли чашу своју на земљу; и посташе ране зле и љуте на људима који имају жиг зверин и који се клањају икони њеној.
3 E o segundo anjo derramou a sua salva no mar, e tornou-se em sangue como de um morto, e morreu no mar toda a alma vivente.
И други анђео изли чашу своју у море; и поста крв као од мртваца, и свака душа жива умре у мору.
4 E o terceiro anjo derramou a sua taça nos rios e nas fontes das águas, e tornaram-se em sangue.
И трећи анђео изли чашу своју на реке и на изворе водене; и поста крв.
5 E ouvi o anjo das águas, que dizia: Justo és tu, ó Senhor, que és, e que eras, e que serás Santo, porque julgaste estas coisas.
И чух анђела воденог где говори: Праведан си Господе, који јеси, и који беше, и свет, што си ово судио;
6 Porque derramaram o sangue dos santos e dos profetas, também tu lhes deste o sangue a beber; porque disto são dignos.
Јер пролише крв светих и пророка, и крв си им дао да пију јер су заслужили.
7 E ouvi outro do altar, que dizia: Na verdade, ó Senhor Deus Todo-poderoso, verdadeiros e justos são os teus juízos.
И чух другог из олтара где говори: Да, Господе Боже Сведржитељу, истинити су и прави судови Твоји.
8 E o quarto anjo derramou a sua taça sobre o sol, e foi-lhe dado que abrazasse os homens com fogo.
И четврти анђео изли чашу своју на сунце, и дано му би да жеже људе огњем.
9 E os homens foram abrazados com grandes calores, e blasfemaram do nome de Deus, que tem o poder sobre estas pragas; e não se arrependeram para lhe darem glória.
И опалише се људи од велике врућине, и хулише на име Бога који има област над злима овима, и не покајаше се да Му даду славу.
10 E o quinto anjo derramou a sua taça sobre o trono da besta, e o seu reino se fez tenebroso; e mordiam as suas línguas de dor.
И пети анђео изли чашу своју на престо зверин; и царство њено поста тамно, и жвакаху језике своје од бола.
11 E por causa das suas dores, e por causa das suas chagas, blasfemaram do Deus do céu; e não se arrependeram das suas obras.
И хулише на име Бога небеског од бола и од рана својих, и не покајаше се од дела својих.
12 E o sexto anjo derramou a sua taça sobre o grande rio Euphrates; e a sua água secou-se, para que se preparasse o caminho dos reis do oriente.
И шести анђео изли чашу своју на велику реку Еуфрат; и пресахну вода њена, да се приправи пут царевима од истока сунчаног.
13 E da boca do dragão, e da boca da besta, e da boca do falso profeta, vi sair três espíritos imundos, semelhantes a rãs.
И видех из уста аждахиних, и из уста звериних, и из уста лажног пророка, где изиђоше три нечиста духа, као жабе.
14 Porque são espíritos de demônios, que fazem sinais; os quais vão aos reis de todo o mundo, para os congregar para a batalha, naquele grande dia de Deus Todo-poderoso.
Јер су ово духови ђаволски који чине чудеса и излазе к царевима свега васионог света да их скупе на бој за онај велики дан Бога Сведржитеља.
15 Eis que venho como ladrão. bem-aventurado aquele que vigia, e guarda os seus vestidos, para que não ande nú, e não se vejam as suas vergonhas.
Ево идем као лупеж; благо ономе који је будан и који чува хаљине своје, да го не ходи и да се не види срамота његова.
16 E congregaram-nos no lugar que em hebreu se chama Armageddon.
И сабра их на место које се јеврејски зове Армагедон.
17 E o sétimo anjo derramou a sua taça no ar, e saiu uma grande voz do templo do céu, do trono, dizendo: Está feito.
И седми анђео изли чашу своју по небу, и изиђе глас велики из цркве небеске од престола говорећи: Сврши се.
18 E houve vozes, e trovões, e relâmpagos, e um grande terremoto, qual nunca houve desde que há homens sobre a terra: tal foi este tão grande terremoto.
И бише севања муња и громови, и гласови, и би велико тресење земље, какво никад не би откако су људи на земљи, толико тресење, тако велико.
19 E a grande cidade fendeu-se em três partes, e as cidades das nações cairam; e a grande Babilônia veio em memória diante de Deus, para ele lhe dar o cálice do vinho da indignação da sua ira
И град велики раздели се на три дела, и градови незнабожачки падоше; и Вавилон велики спомену се пред Богом да му да чашу вина љутог гнева свог.
20 E toda a ilha fugiu; e os montes não se acharam.
И сва острва побегоше, и горе се не нађоше.
21 E sobre os homens caiu do céu uma grande saraiva, como do peso de um talento; e os homens blasfemaram de Deus por causa da praga da saraiva: porque a sua praga era mui grande.
И град велики као глава паде с неба на људе; и људи хулише на Бога од зла градног, јер је велика мука његова врло.
