< Apocalipse 11 >
1 E foi-me dada uma cana semelhante a uma vara: e chegou o anjo, e disse: Levanta-te, e mede o templo de Deus, e o altar, e os que nele adoram.
Ningĩ ngĩnengerwo mũrangi wa gũthima wahaanaga ta rũthanju, ngĩĩrwo atĩrĩ, “Thiĩ ũthime hekarũ ya Ngai na kĩgongona, na ũtare andũ arĩa marahooya Ngai kuo.
2 Porém deixa de fora o átrio que está fora do templo, e não o meças; porque foi dado às nações, e pisarão a santa cidade por quarenta e dois meses.
No nja ya hekarũ ũtigane nayo, ndũkamĩthime tondũ nĩĩhetwo andũ-a-Ndũrĩrĩ. Nao nĩmakarangĩrĩria itũũra rĩu itheru ihinda rĩa mĩeri mĩrongo ĩna na ĩĩrĩ.
3 E darei poder às minhas duas testemunhas, e profetizarão por mil duzentos e sessenta dias, vestidas de saco.
Na niĩ nĩngaahe aira akwa eerĩ hinya, nao nĩmakaratha ũhoro handũ ha matukũ 1,260 mehumbĩte nguo cia makũnia.”
4 Estas são as duas oliveiras e os dois castiçais que estão diante do Deus da terra.
Acio nĩo mĩtamaiyũ ĩrĩa ĩĩrĩ, na nĩo mĩtĩ ĩrĩa ĩĩrĩ ya kũigĩrĩrwo matawa ĩrĩa ĩrũgamĩte mbere ya Mwathani wa thĩ.
5 E, se alguém os quizer empecer, fogo sairá da sua boca, e devorará os seus inimigos: e, se alguém quizer empece-los, importa que assim seja morto.
Mũndũ o wothe angĩkaageria kũmeka ũũru, mwaki ũkoimaga tũnua twao ũkaniina thũ icio ciao. Na mũndũ o wothe ũngĩkenda kũmeka ũũru no nginya akue o ũguo.
6 Estes tem poder para fechar o céu, para que não chova, nos dias da sua profecia; e tem poder sobre as águas para converte-las em sangue, e para ferir a terra com toda a sorte de praga, todas quantas vezes quizerem.
Andũ aya marĩ na hinya wa kũhinga igũrũ nĩgeetha gũtikae kuura mbura ihinda rĩrĩa makaaratha ũhoro; ningĩ marĩ na hinya wa kũgarũra maaĩ matuĩke thakame. O na ningĩ marĩ na hinya wa kũhũũra thĩ na mĩthemba yothe ya mĩthiro maita maingĩ o ta ũrĩa mangĩenda.
7 E, quando acabarem o seu testemunho, a besta que sobe do abismo lhes fará guerra, e os vencerá, e os matará. (Abyssos )
Rĩrĩa makaarĩkia kũheana ũira wao-rĩ, nyamũ ĩrĩa yambataga yumĩte Irima-rĩrĩa-Rĩtarĩ-Gĩturi nĩĩkamatharĩkĩra ĩmatoorie, na ĩmoorage. (Abyssos )
8 E jazerão os seus corpos mortos na praça da grande cidade que espiritualmente se chama Sodoma e Egito, onde nosso Senhor também foi crucificado.
Nacio ciimba ciao igaatigwo ciaraganĩte njĩra-inĩ cia itũũra rĩrĩa inene, rĩrĩa rĩgerekanagio rĩgetwo Sodomu kana Misiri, na nĩkuo Mwathani wao aambĩirwo mũtĩ igũrũ.
9 E homens de vários povos, e tribos, e línguas, e nações verão seus corpos mortos por três dias e meio, e não permitirão que os seus corpos mortos sejam postos em sepulcros.
Na ihinda rĩa mĩthenya ĩtatũ na nuthu, andũ a kuuma iruka ciothe, na mĩhĩrĩga yothe, na thiomi ciothe na ndũrĩrĩ ciothe, nĩmakerorera ciimba ciao, na magirie ithikwo.
10 E os que habitam na terra se regozijarão sobre eles, e se alegrarão, e mandarão presentes uns aos outros; porquanto estes dois profetas tinham atormentado os que habitam sobre a terra.
Nao andũ arĩa matũũraga thĩ nĩmagakenerera aira acio, na makũngũĩre magĩtũmanagĩra iheo, tondũ anabii acio eerĩ nĩmanyariiraga andũ a gũkũ thĩ.
11 E depois daqueles três dias e meio o espírito da vida, vindo de Deus, entrou neles; e puseram-se sobre seus pés, e caiu grande temor sobre os que os viram.
No thuutha wa mĩthenya ĩtatũ na nuthu, mĩhũmũ ya muoyo ĩkĩmatoonya yumĩte kũrĩ Ngai, nao makĩrũgama na magũrũ mao, na arĩa maamonire makĩnyiitwo nĩ kĩmako kĩnene mũno.
12 E ouviram uma grande voz do céu, que lhes dizia: Subi cá. E subiram ao céu em uma nuvem: e os seus inimigos os viram.
Ningĩ makĩigua mũgambo mũnene uumĩte igũrũ ũkĩmeera atĩrĩ, “Ambatai na gũkũ.” Nao makĩambata igũrũ marĩ itu-inĩ, thũ ciao imeroreire.
13 E naquela mesma hora houve um grande terremoto, e caiu a décima parte da cidade, e no terremoto foram mortos sete mil homens; e os demais ficaram muito atemorizados, e deram glória ao Deus do céu.
Ithaa o rĩu-rĩ, gũkĩgĩa na gĩthingithia kĩnene, nakĩo gĩcunjĩ gĩa ikũmi gĩa itũũra rĩu gĩkĩmomoka. Andũ ngiri mũgwanja makĩũragwo nĩ gĩthingithia kĩu, nao arĩa maatigarire makĩmaka na makĩgooca Ngai wa igũrũ.
14 É passado o segundo ai; eis que o terceiro ai vem presto.
Haaro ya keerĩ nĩyathira, haaro ya gatatũ-rĩ, ĩgũũka o narua.
15 E tocou o sétimo anjo a sua trombeta, e houve no céu grandes vozes, que diziam: Os reinos do mundo tornaram-se no reino de nosso Senhor e do seu Cristo, e ele reinará para todo o sempre. (aiōn )
Nake mũraika wa mũgwanja akĩhuha karumbeta gake, nakuo gũkĩgĩa na mĩgambo mĩnene kũu igũrũ, nayo ĩkiuga atĩrĩ: “Ũthamaki wa thĩ nĩũtuĩkĩte ũthamaki wa Mwathani witũ, o na Kristũ wake, nake egũtũũra athamakaga nginya tene na tene.” (aiōn )
16 E os vinte e quatro anciãos, que estão assentados em seus tronos diante de Deus, prostraram-se sobre seus rostos, e adoraram a Deus,
Nao athuuri arĩa mĩrongo ĩĩrĩ na ana, arĩa maaikarĩire itĩ ciao cia ũnene mbere ya Ngai, magĩturumithia mothiũ mao thĩ makĩhooya Ngai,
17 Dizendo: Graças te damos, Senhor Deus Todo-poderoso, que és, e que eras, e que as de vir, que tomaste o teu grande poder, e reinaste.
makiuga atĩrĩ: “Nĩtwagũcookeria ngaatho, Mwathani Ngai, Wee Mwene-Hinya-Wothe, o Wee ũrĩ ho, na nowe warĩ ho, tondũ nĩwoete hinya waku mũnene, ũkambĩrĩria gũthamaka.
18 E iraram-se as nações, e veio a tua ira, e o tempo dos mortos, para que sejam julgados, e para dares o galardão aos profetas, teus servos, e aos santos, e aos que temem o teu nome, a pequenos e a grandes, e para destruir os que destroem a terra.
Ndũrĩrĩ nacio nĩciarakarire; namo mangʼũrĩ maku nĩmakinyĩte. Hĩndĩ nĩnginyu ya andũ arĩa akuũ gũtuĩrwo ciira, o na ya kũhe anabii, ndungata ciaku, iheo, hamwe na arĩa aamũre, na arĩa metigĩrĩte rĩĩtwa rĩaku, arĩa anini na anene, o na ya kwananga arĩa manangaga thĩ.”
19 E abriu-se no céu o templo de Deus, e a arca do seu concerto foi vista no seu templo; e houve relâmpagos, e vozes, e trovões, e terremotos e grande saraiva.
Ningĩ hekarũ ya Ngai kũu igũrũ ĩkĩhingũrwo, na thĩinĩ wa hekarũ yake gũkĩoneka ithandũkũ rĩrĩa rĩa kĩrĩkanĩro gĩake. Nakuo gũkĩgĩa na heni, na marurumĩ, na ngwa, na gĩthingithia, na mbura nene ya mbembe.