< Salmos 95 >
1 Vinde, cantemos ao Senhor: jubilemos à rocha da nossa salvação.
Komið! Við skulum lofsyngja Drottni! Hrópum gleðióp til heiðurs kletti hjálpræðisins!
2 Apresentemo-nos ante a sua face com louvores, e celebremo-lo com salmos.
Komum fram fyrir hann með þakkargjörð, syngjum honum lofgjörðarsálm.
3 Porque o Senhor é Deus grande, e Rei grande sobre todos os deuses.
Því að Drottinn er mikill Guð og æðri öllum sem menn kalla guði.
4 Nas suas mãos estão as profundezas da terra, e as alturas dos montes são suas.
Hann hefur upphugsað djúp jarðar og hannað hin hæstu fjöll.
5 Seu é o mar, e ele o fez, e as suas mãos formaram a terra seca.
Hann gerði hafið og myndaði þurrlendið, allt er hans!
6 Ó, vinde, adoremos e prostremo-nos: ajoelhemos diante do Senhor que nos criou.
Komið! Föllum fram fyrir Drottni, skapara okkar,
7 Porque ele é o nosso Deus, e nós povo do seu pasto e ovelhas da sua mão. Se hoje ouvirdes a sua voz,
því að hann er okkar Guð. Við erum hjörðin hans og hann er hirðir okkar. Ó, að þið vilduð heyra kall hans í dag og koma til hans.
8 Não endureçais os vossos corações, assim como na provocação e como no dia da tentação no deserto
Forherðið ekki hjörtu ykkar eins og Ísraelsmenn gerðu hjá Meriba og Massa í eyðimörkinni.
9 Quando vossos pais me tentaram, me provaram, e viram a minha obra.
Þar drógu feður ykkar orð mín í efa – sömu menn og sáu mig gera mörg kraftaverk. Þeir freistuðu mín, kvörtuðu og reyndu á þolinmæði mína.
10 Quarenta anos estive desgostado com esta geração, e disse: É um povo que erra do coração, e não tem conhecido os meus caminhos.
„Í fjörutíu ár hafði ég viðbjóð á þessari kynslóð, “segir Drottinn Guð. „Hjörtu þeirra allra voru langt í burtu frá mér og ekki vildu þeir halda lög mín.
11 A quem jurei na minha ira que não entrarão no meu repouso.
Þá hét ég því að þeir skyldu aldrei komast inn í fyrirheitna landið, staðinn sem ég hafði ætlað þeim til hvíldar.“