Salmos 90
1 Senhor, tu tens sido o nosso refúgio, de geração em geração.
Доамне, Ту ай фост локул ностру де адэпост дин ням ын ням.
2 Antes que os montes nascessem, ou que tu formasses a terra e o mundo, mesmo de eternidade em eternidade, tu és Deus.
Ынаинте ка сэ се фи нэскут мунций ши ынаинте ка сэ се фи фэкут пэмынтул ши лумя, дин вешничие ын вешничие, Ту ешть Думнезеу!
3 Tu reduzes o homem à destruição; e dizes: tornai-vos, filhos dos homens.
Ту ынторчь пе оамень ын цэрынэ ши зичь: „Ынтоарчеци-вэ, фиий оаменилор!”
4 Porque mil anos são aos teus olhos como o dia de ontem quando passou, e como a vigília da noite.
Кэч ынаинтя Та, о мие де ань сунт ка зиуа де ерь, каре а трекут, ши ка о стражэ дин ноапте.
5 Tu os levas como com uma corrente d'água: são como um sono: de manhã são como a erva que cresce.
Ый мэтурь ка ун вис: диминяца сунт ка ярба, каре ынколцеште ярэшь:
6 De madrugada floresce e se muda: à tarde se corta e se seca.
ынфлореште диминяца ши креште, яр сяра есте тэятэ ши се усукэ.
7 Pois somos consumidos pela tua ira, e pelo teu furor somos angustiados.
Ной сунтем мистуиць де мыния Та ши ынгрозиць де урӂия Та.
8 Diante de ti puseste as nossas iniquidades: os nossos pecados ocultos à luz do teu rosto.
Ту пуй ынаинтя Та нелеӂюириле ноастре ши скоць ла лумина Фецей Тале пэкателе ноастре челе аскунсе.
9 Pois todos os nossos dias vão passando na tua indignação; passamos os nossos anos como um conto que se conta.
Тоате зилеле ноастре пер де урӂия Та, ведем кум ни се дук аний ка ун сунет.
10 Os dias da nossa vida chegam a setenta anos, e se alguns pela sua robustez chegam a oitenta anos, o orgulho deles é canceira e enfado, pois cedo se corta e vamos voando.
Аний веций ноастре се ридикэ ла шаптезечь де ань, яр, пентру чей май тарь, ла оптзечь де ань; ши лукрул ку каре се мындреште омул ын тимпул лор ну есте декыт трудэ ши дурере, кэч трек юте, ши ной збурэм.
11 Quem conhece o poder da tua ira? segundo és tremendo, assim é o teu furor.
Дар чине я сяма ла тэрия мынией Тале ши ла урӂия Та, аша кум се кувине сэ се тямэ де Тине?
12 Ensina-nos a contar os nossos dias, de tal maneira que alcancemos corações sábios.
Ынвацэ-не сэ не нумэрэм бине зилеле, ка сэ кэпэтэм о инимэ ынцеляптэ!
13 Volta-te para nós, Senhor: até quando? e aplaca-te para com os teus servos.
Ынтоарче-те, Доамне! Пынэ кынд зэбовешть? Ай милэ де робий Тэй!
14 Farta-nos de madrugada com a tua benignidade, para que nos regozijemos, e nos alegremos todos os nossos dias.
Сатурэ-не ын фиекаре диминяцэ де бунэтатя Та ши тоатэ вяца ноастрэ не вом букура ши не вом весели!
15 Alegra-nos pelos dias em que nos afligiste, e pelos anos em que vimos o mal.
Ынвеселеште-не тот атытя зиле кыте не-ай смерит, тот атыця ань кыць ам вэзут ненорочиря!
16 Apareça a tua obra aos teus servos, e a tua glória sobre seus filhos.
Сэ се арате робилор Тэй лукраря Та ши слава Та фиилор лор!
17 E seja sobre nós a formosura do Senhor, nosso Deus: e confirma sobre nós a obra das nossas mãos; sim, confirma a obra das nossas mãos.
Фие песте ной бунэвоинца Домнулуй Думнезеулуй ностру! Ши ынтэреште лукраря мынилор ноастре, да, ынтэреште лукраря мынилор ноастре!
