< Salmos 90 >
1 Senhor, tu tens sido o nosso refúgio, de geração em geração.
Herre! du har været vor Bolig fra Slægt til Slægt.
2 Antes que os montes nascessem, ou que tu formasses a terra e o mundo, mesmo de eternidade em eternidade, tu és Deus.
Før Bjergene bleve til, og du dannede Jorden og Jorderige, fra Evighed til Evighed er du Gud.
3 Tu reduzes o homem à destruição; e dizes: tornai-vos, filhos dos homens.
Du vender det med et Menneske, at han bliver knust; og du siger: Kommer igen, I Menneskens Børn!
4 Porque mil anos são aos teus olhos como o dia de ontem quando passou, e como a vigília da noite.
Thi tusinde Aar ere for dine Øjne som den Dag i Gaar, naar den er forbigangen; og som en Nattevagt.
5 Tu os levas como com uma corrente d'água: são como um sono: de manhã são como a erva que cresce.
Du bortskyller dem, de blive som en Søvn, om Morgenen ere de som Græs, der gaar bort.
6 De madrugada floresce e se muda: à tarde se corta e se seca.
Om Morgenen blomstrer det, og det gaar bort, om Aftenen afhugges det og tørres.
7 Pois somos consumidos pela tua ira, e pelo teu furor somos angustiados.
Thi vi fortæres i din Vrede, og vi forfærdes i din Harme.
8 Diante de ti puseste as nossas iniquidades: os nossos pecados ocultos à luz do teu rosto.
Du har sat vore Misgerninger for dine Øjne, vor skjulte Synd for dit Ansigts Lys.
9 Pois todos os nossos dias vão passando na tua indignação; passamos os nossos anos como um conto que se conta.
Thi alle vore Dage ere svundne bort i din Vrede, vi have hentæret vore Aar som en Tanke.
10 Os dias da nossa vida chegam a setenta anos, e se alguns pela sua robustez chegam a oitenta anos, o orgulho deles é canceira e enfado, pois cedo se corta e vamos voando.
Vore Aars Dage, de ere halvfjerdsindstyve Aar, og er der Styrke, firsindstyve Aar; og deres Stolthed er Møje og Forfængelighed; thi hastelig gaar den forbi, og vi flyve derfra.
11 Quem conhece o poder da tua ira? segundo és tremendo, assim é o teu furor.
Hvo kender din Vredes Magt og din Harme, saaledes som Frygten for dig udkræver?
12 Ensina-nos a contar os nossos dias, de tal maneira que alcancemos corações sábios.
Lær os saaledes at tælle vore Dage, at vi bekomme Visdom i Hjertet.
13 Volta-te para nós, Senhor: até quando? e aplaca-te para com os teus servos.
Vend om, Herre! hvor længe —? og lad det gøre dig ondt over dine Tjenere.
14 Farta-nos de madrugada com a tua benignidade, para que nos regozijemos, e nos alegremos todos os nossos dias.
Mæt os aarle med din Miskundhed, saa ville vi synge med Fryd og være glade i alle vore Dage.
15 Alegra-nos pelos dias em que nos afligiste, e pelos anos em que vimos o mal.
Glæd os efter de Dage, som du har plaget os, efter de Aar, som vi have set Ulykke.
16 Apareça a tua obra aos teus servos, e a tua glória sobre seus filhos.
Lad din Gerning aabenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn.
17 E seja sobre nós a formosura do Senhor, nosso Deus: e confirma sobre nós a obra das nossas mãos; sim, confirma a obra das nossas mãos.
Og Herrens, vor Guds, Livsalighed være over os, og gør du vore Hænders Gerning fast for os, ja, gør vore Hænders Gerning fast!