Salmos 9
1 Eu te louvarei, Senhor, com todo o meu coração; contarei todas as tuas maravilhas.
Voor muziekbegeleiding. Wijze: De dood van den zoon. Een psalm van David. Met heel mijn hart wil ik U loven, o Jahweh En al uw wonderen vermelden;
2 Em ti me alegrarei e saltarei de prazer; cantarei louvores ao teu nome, ó altíssimo.
In U mij verheugen en juichen, Uw Naam, Allerhoogste, bezingen!
3 Porquanto os meus inimigos voltaram para traz, cairam e pereceram diante da tua face.
Want mijn vijanden hebben de vlucht moeten nemen, Ze zijn gestruikeld en kwamen om voor uw blik;
4 Pois tu tens sustentado o meu direito e a minha causa; tu te assentaste no tribunal, julgando justamente.
Want Gij hebt mijn pleit en belangen behartigd, Als rechtvaardig Rechter uw troon bestegen.
5 Repreendeste as nações, destruíste os ímpios; apagaste o seu nome para sempre e eternamente.
De heidenen hebt Gij bestraft, De goddelozen vernietigd, Zelfs hun naam uitgewist Voor altijd en immer.
6 Oh! inimigo! acabaram-se para sempre as assolações; e tu arrazaste as cidades, e a sua memória pereceu com elas.
De vijanden werden tot zwijgen gebracht, Voor goed hun zwaarden gebroken; Hun steden hebt Gij verwoest, Zelfs de herinnering er aan ging verloren.
7 Mas o Senhor está assentado perpetuamente; já preparou o seu tribunal para julgar.
Ziet, Jahweh troont in eeuwigheid, Houdt zijn rechterstoel voor het oordeel gereed;
8 Ele mesmo julgará o mundo com justiça; fará juízo aos povos com retidão.
Rechtvaardig richt Hij de wereld, Vonnist de volken, zoals ze verdienen.
9 O Senhor será também um alto refúgio para o oprimido; um alto refúgio em tempos de angústia.
Zo bleef Jahweh een toevlucht voor de verdrukten, Een wijkplaats in tijden van nood;
10 E em ti confiarão os que conhecem o teu nome; porque tu, Senhor, nunca desamparaste aos que te buscam.
Die uw Naam kennen, mochten steeds op U hopen, Want nooit verliet Gij, die U zochten, o Jahweh!
11 Cantai louvores ao Senhor, que habita em Sião; anunciai entre os povos os seus feitos.
Zingt nu voor Jahweh, die de Sion bewoont, Roept tot de volken zijn daden;
12 Pois quando busca derramamento de sangue, lembra-se deles; não se esquece do clamor dos miseráveis.
Want de Bloedwreker blijft de verdrukten gedenken, Vergeet hun noodkreten niet.
13 Tem misericórdia de mim, Senhor, olha para a minha miséria, que sofro daqueles que me aborrecem; tu que me levantas das portas da morte,
Jahweh, wees mij genadig; zie mijn ellende, door mijn haters berokkend, Trek mij omhoog uit de poorten des doods,
14 Para que eu conte todos os teus louvores nas portas da filha de Sião, e me alegre na tua salvação.
Opdat ik overal uw lof mag verkonden, Om uw redding juichen in de poorten der dochter van Sion.
15 As gentes enterraram-se na cova que fizeram; na rede que ocultaram ficou preso o seu pé.
De heidenen zinken weg in de kuil, die ze groeven, Hun voet is gevangen in het net, dat ze spanden;
16 O Senhor é conhecido pelo juízo que fez; enlaçado foi o ímpio nas obras de suas mãos (Higgaion, Selah)
Jahweh heeft Zich doen kennen, en vonnis gewezen: De goddeloze ligt in zijn eigen daden verstrikt.
Zó mogen ook de zondaars naar het dodenrijk varen, Alle heidenen, die God niet gedenken; (Sheol h7585)
18 Porque o necessitado não será esquecido para sempre, nem a expectação dos miseráveis perecerá perpetuamente.
Maar de arme worde niet eeuwig vergeten, De hoop der verdrukten niet altijd beschaamd.
19 Levanta-te, Senhor; não prevaleça o homem; sejam julgadas as gentes diante da tua face.
Sta op dan, Jahweh! Laat zich de mens niet vermeten, Maar laat de heidenen worden gericht voor uw aanschijn.
20 Põe-os em medo, Senhor, para que saibam as nações que não são mais do que homens (Selah)
Jahweh, geef hun een les, Waaruit de heidenen leren, dat ze maar mens zijn.
