< Salmos 89 >
1 As benignidades do Senhor cantarei perpetuamente: com a minha boca manifestarei a tua fidelidade de geração em geração.
Милости ћу Господње певати увек, од колена на колено јављаћу истину Твоју устима својим.
2 Pois disse eu: A tua benignidade será edificada para sempre: tu confirmarás a tua fidelidade até nos céus, dizendo:
Јер знам да је зававек основана милост, и на небесима да си утврдио истину своју, рекавши:
3 Fiz um concerto com o meu escolhido: jurei ao meu servo David, dizendo:
"Учиних завет с избраним својим, заклех се Давиду, слузи свом:
4 A tua semente estabelecerei para sempre, e edificarei o teu trono de geração em geração (Selah)
Довека ћу утврђивати семе твоје и престо твој уређивати од колена до колена."
5 E os céus louvarão as tuas maravilhas, ó Senhor, a tua fidelidade também na congregação dos santos.
Небо казује чудеса Твоја, Господе, и истину Твоју сабор светих.
6 Pois quem no céu se pode igualar ao Senhor? Quem entre os filhos dos poderosos pode ser semelhante ao Senhor?
Јер ко је над облацима раван Господу? Ко ће се изједначити с Господом међу синовима Божијим?
7 Deus é muito formidável na assembléia dos santos, e para ser reverenciado por todos os que o cercam.
Богу се ваља клањати на сабору светих, страшнији је од свих који су око Њега.
8 Ó Senhor, Deus dos exércitos, quem é forte como tu, Senhor? pois a tua fidelidade está à roda de ti?
Господе, Боже над војскама! Ко је силан као Ти, Боже? И истина је Твоја око Тебе.
9 Tu dominas o ímpeto do mar: quando as suas ondas se levantam, tu as fazes aquietar.
Ти владаш над силом морском; кад подигне вале своје, Ти их укроћаваш.
10 Tu quebrantaste a Rahab como se fôra ferida de morte; espalhaste os teus inimigos com o teu braço forte.
Ти си оборио охоли Мисир као рањеника, крепком мишицом својом расејао си непријатеље своје.
11 Teus são os céus, e tua é a terra; o mundo e a sua plenitude tu os fundaste.
Твоје је небо и Твоја је земља; Ти си саздао васиљену и шта је год у њој.
12 O norte e o sul tu os criaste; Tabor e Hermon jubilam em teu nome.
Север и југ Ти си створио, Тавор и Ермон о Твом се имену радује.
13 Tu tens um braço poderoso; forte é a tua mão, e alta está a tua dextra.
Твоја је мишица крепка, силна је рука Твоја, и висока десница Твоја.
14 Justiça e juízo são o assento do teu trono, misericórdia e verdade irão adiante do teu rosto.
Благост је и правда подножје престолу Твом, милост и истина иде пред лицем Твојим.
15 Bem-aventurado o povo que conhece o som alegre: andará, ó Senhor, na luz da tua face.
Благо народу који зна трубну поклич! Господе! У светлости лица Твог они ходе;
16 Em teu nome se alegrará todo o dia, e na tua justiça se exaltará.
Именом се Твојим радују сав дан, и правдом Твојом узвишују се.
17 Pois tu és a glória da sua força; e no teu favor será exaltado o nosso poder.
Јер си Ти красота силе њихове, и по милости Твојој узвишује се рог наш.
18 Porque o Senhor é a nossa defesa, e o Santo de Israel o nosso Rei.
Јер је од Господа одбрана наша, и од Светог Израиљевог цар наш.
19 Então falaste em visão ao teu santo, e disseste: pus o socorro sobre um que é poderoso: exaltei a um eleito do povo.
Тада си говорио у утвари вернима својим, и рекао: "Послах помоћ јунаку, узвисих избраног свог из народа.
20 Achei a David, meu servo; com santo óleo o ungi:
Нађох Давида, слугу свог, светим уљем својим помазах га.
21 Com o qual a minha mão ficará firme, e o meu braço o fortalecerá.
Рука ће моја бити једнако с њим, и мишица моја крепиће га.
22 O inimigo não apertará com ele, nem o filho da perversidade o afligirá.
Неће га непријатељ надвладати, и син безакоња неће му досадити.
23 E eu derribarei os seus inimigos perante a sua face, e ferirei aos que o aborrecem.
Потрћу пред лицем његовим непријатеље његове, и ненавиднике његове поразићу.
24 E a minha fidelidade e a minha benignidade estarão com ele; e em meu nome será exaltado o seu poder.
Истина је моја и милост моја с њим; и у моје име узвисиће се рог његов.
25 Porei também a sua mão no mar, e a sua direita nos rios.
Пружићу на море руку његову, и на реке десницу његову.
26 Ele me chamará, dizendo: Tu és meu Pai, meu Deus, e a rocha da minha salvação.
Он ће ме звати: Ти си Отац мој, Бог мој и град спасења мог.
27 Também o farei meu primogênito, mais elevado do que os reis da terra.
И ја ћу га учинити првенцем, вишим од царева земаљских.
28 A minha benignidade lhe conservarei eu para sempre, e o meu concerto lhe será firme.
Довека ћу му хранити милост своју, и завет је мој с њим веран.
29 E conservarei para sempre a sua semente, e o seu trono como os dias do céu.
Продужићу семе његово довека, и престо његов као дане небеске.
30 Se os seus filhos deixarem a minha lei, e não andarem nos meus juízos,
Ако синови његови оставе закон мој, и не узиду у заповестима мојим;
31 Se profanarem os meus preceitos, e não guardarem os meus mandamentos,
Ако погазе уредбе моје, и заповести моје не сачувају,
32 Então visitarei a sua transgressão com a vara, e a sua iniquidade com açoites.
Онда ћу их покарати прутом за непокорност, и ранама за безакоње њихово;
33 Porém não retirarei totalmente dele a minha benignidade, nem faltarei à minha fidelidade.
Али милости своје нећу узети од њега, нити ћу преврнути истином својом;
34 Não quebrarei o meu concerto, não alterarei o que saiu dos meus lábios.
Нећу погазити завет свој, и шта је изашло из уста мојих нећу порећи.
35 Uma vez jurei pela minha santidade que não mentirei a David.
Једном се заклех светошћу својом; зар да слажем Давиду?
36 A sua semente durará para sempre, e o seu trono, como o sol diante de mim,
Семе ће његово трајати довека, и престо његов као сунце преда мном;
37 Será estabelecido para sempre como a lua, e como uma testemunha fiel no céu (Selah)
Он ће стајати увек као месец и верни сведок у облацима."
38 Porém tu rejeitaste e aborreceste; tu te indignaste contra o teu ungido.
А сад си одбацио и занемарио, разгневио си се на помазаника свог;
39 Abominaste o concerto do teu servo: profanaste a sua coroa, lançando-a por terra.
Занемарио си завет са слугом својим, бацио си на земљу венац његов.
40 Derrubaste todos os seus valados; arruinaste as suas fortificações.
Развалио си све ограде његове, градове његове обратио си у зидине.
41 Todos os que passam pelo caminho o despojam; é um opróbrio para os seus vizinhos.
Плене га сви који пролазе онуда, поста подсмех у суседа својих.
42 Exaltaste a dextra dos seus adversários; fizeste com que todos os seus inimigos se regozijassem.
Узвисио си десницу непријатеља његових, обрадовао си све противнике његове.
43 Também embotaste os fios da sua espada, e não o sustentaste na peleja.
Завратио си оштрице мача његовог, и ниси га укрепио у боју;
44 Fizeste cessar a sua glória, e deitaste por terra o seu trono.
Узео си му светлост, и престо његов оборио си на земљу;
45 Abreviaste os dias da sua mocidade; cobriste-o de vergonha (Selah)
Скратио си дане младости његове и обукао га у срамоту.
46 Até quando, Senhor? Acaso te esconderás para sempre? arderá a tua ira como fogo?
Докле ћеш се, Господе, једнако одвраћати, докле ће као огањ пламтети гнев Твој?
47 Lembra-te de quão breves são os meus dias; pelo que debalde criaste todos os filhos dos homens.
Опомени се какав је век мој, како си ни на шта створио све синове Адамове?
48 Que homem há, que viva, e não veja a morte? Livrará ele a sua alma do poder da sepultura? (Selah) (Sheol )
Који је човек живео и није смрти видео, и избавио душу своју из руку паклених? (Sheol )
49 Senhor, onde estão as tuas antigas benignidades, que juraste a David pela tua verdade?
Где су пређашње милости Твоје, Господе? Клео си се Давиду истином својом.
50 Lembra-te, Senhor, do opróbrio dos teus servos; como eu trago no meu peito o opróbrio de todos os povos poderosos:
Опомени се, Господе, прекора слугу својих, који носим у недрима својим од свих силних народа,
51 Com o qual, Senhor, os teus inimigos tem difamado, com o qual tem difamado as pisadas do teu ungido.
Којим коре непријатељи Твоји, Господе, којим коре траг помазаника Твог.
52 Bendito seja o Senhor para sempre. amém, e amém.
Благословен Господ увек! Амин, амин.