Salmos 88
1 Senhor Deus da minha salvação, diante de ti tenho clamado de dia e de noite.
Доамне, Думнезеул мынтуирий меле! Зи ши ноапте стриг ынаинтя Та!
2 Chegue a minha oração perante a tua face, inclina os teus ouvidos ao meu clamor;
С-ажунгэ ругэчуня мя ынаинтя Та! Я аминте ла черериле меле,
3 Porque a minha alma está cheia de angústias, e a minha vida se aproxima da sepultura. (Sheol h7585)
кэч ми с-а сэтурат суфлетул де реле ши ми се апропие вяца де Локуинца морцилор. (Sheol h7585)
4 Estou contado com aqueles que descem ao abismo: estou como homem sem forças,
Сунт пус ын рындул челор че се кобоарэ ын гроапэ, сунт ка ун ом каре ну май аре путере.
5 Apartado entre os mortos, como os feridos de morte que jazem na sepultura, dos quais te não lembras mais, e estão cortados da tua mão.
Стау ынтинс принтре чей морць ка чей учишь ши кулкаць ын мормынт, де каре ну-Ць май адучь аминте ши каре сунт деспэрциць де мына Та.
6 puseste-me no abismo mais profundo, em trevas e nas profundezas.
М-ай арункат ын гроапа чя май де жос, ын ынтунерик, ын адынкурь.
7 Sobre mim pesa o teu furor: tu me afligiste com todas as tuas ondas (Selah)
Мыния Та мэ апасэ ши мэ нэпэдешть ку тоате валуриле Тале.
8 Alongaste de mim os meus conhecidos, puseste-me em extrema abominação para com eles: estou fechado, e não posso sair.
Ай ындепэртат де ла мине пе тоць приетений мей, м-ай фэкут о причинэ де скырбэ пентру ей; сунт ынкис ши ну пот сэ ес.
9 A minha vista desmaia por causa da aflição: Senhor, tenho clamado a ti todo o dia, tenho estendido para ti as minhas mãos.
Ми се топеск окий де суферинцэ; ын тоате зилеле Те кем, Доамне, ши-мь ынтинд мыниле спре Тине!
10 Mostrarás tu maravilhas aos mortos, ou os mortos se levantarão e te louvarão? (Selah)
Оаре пентру морць фачь Ту минунь? Сау се скоалэ морций сэ Те лауде?
11 Será anunciada a tua benignidade na sepultura, ou a tua fidelidade na perdição?
Се ворбеште де бунэтатя Та ын мормынт ши де крединчошия Та ын адынк?
12 Saber-se-ão as tuas maravilhas nas trevas, e a tua justiça na terra do esquecimento?
Сунт куноскуте минуниле Тале ын ынтунерик ши дрептатя Та ын цара уйтэрий?
13 Eu, porém, Senhor, tenho clamado a ti, e de madrugada te esperará a minha oração.
Доамне, еу Ыць чер ажуторул ши диминяца ругэчуня мя се ыналцэ ла Тине.
14 Senhor, porque rejeitas a minha alma? porque escondes de mim a tua face?
Пентру че, Доамне, лепезь суфлетул меу? Пентру че ымь аскунзь Фаца Та?
15 Estou aflito, e prestes tenho estado a morrer desde a minha mocidade: enquanto sofro os teus terrores, estou distraído.
Дин тинереце, сунт ненорочит ши траг сэ мор, сунт купринс де спаймеле Тале ши ну штиу че сэ май фак.
16 A tua ardente indignação sobre mim vai passando: os teus terrores me tem retalhado.
Мыния Та трече песте мине, спаймеле Тале мэ нимическ де тот.
17 Eles me rodeiam todo o dia como água; eles juntos me sitiam.
Еле мэ ынконжоарэ тоатэ зиуа ка ниште апе, мэ ынфэшоарэ тоате деодатэ.
18 Desviaste para longe de mim amigos e companheiros, e os meus conhecidos estão em trevas.
Ай депэртат де ла мине пе приетень ши товарэшь, ши чей де апроапе ай мей с-ау фэкут невэзуць.
