Salmos 81
1 Exultai a Deus, nossa fortaleza: jubilai ao Deus de Jacob.
Zborovođi. Po napjevu “Tijesci”. Asafov. Kliknite Bogu, našoj jakosti, kličite Bogu Jakovljevu!
2 Tomai o saltério, e trazei o adufe, a harpa suave e o alaude.
Nek' zazvuče žice, nek' se čuje bubanj, svirajte u milozvučnu harfu s citarom!
3 Tocai a trombeta na lua nova, no tempo apontado da nossa solenidade.
Zatrubite u rog za mlađaka, za uštapa, na svetkovinu našu!
4 Porque isto era um estatuto para Israel, e uma ordenança do Deus de Jacob.
Jer to je propis Izraelu, zapovijed Boga Jakovljeva.
5 Ordenou-o em José por testemunho, quando saira pela terra do Egito, onde ouvi uma língua que não entendia.
Takav je zakon dao Josipu kad je izlazio iz zemlje Egipta.
6 Tirei de seus ombros a carga; as suas mãos foram livres das marmitas.
Šapat tajnovit čuh: “Oslobodih od tereta rame njegovo, ruke su mu slobodne od košare.
7 Clamaste na angústia, e te livrei; respondi-te no lugar oculto dos trovões; provei-te nas águas de Meribah (Selah)
U tjeskobi si zavapio i ja te izbavih; iz gromovna oblaka odgovorih tebi, iskušah te kod voda meripskih.
8 Ouve-me, povo meu, e eu te atestarei: ah, Israel, se me ouvisses!
Slušaj, puče moj, i ja ću te opomenuti: o, da me poslušaš, Izraele!
9 Não haverá entre ti Deus alheio nem te prostrarás ante um Deus estranho.
Nek' ne bude u tebe drugog boga i ne klanjaj se bogu tuđem!
10 Eu sou o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egito: abre bem a tua boca, e t'a encherei.
Ja sam Jahve, Bog tvoj koji te izvedoh iz Egipta: otvori svoja usta da ih napunim!”
11 Mas o meu povo não quis ouvir a minha voz, e Israel não me quis.
“Ali moj narod ne slušaše glasa moga, Izrael me ne posluša.
12 Pelo que eu os entreguei aos desejos dos seus próprios corações, e andaram nos seus mesmos conselhos.
Zato ga pustih okorjelom srcu njegovu: neka hodi kako mu se hoće!
13 Oh! se o meu povo me tivesse ouvido! se Israel andasse nos meus caminhos!
O, kad bi me narod moj slušao, kad bi Izrael putovima mojim hodio,
14 Em breve abateria os seus inimigos, e viraria a minha mão contra os seus adversários.
brzo bih pokorio dušmane njegove, ruku bih svoju okrenuo na protivnike njegove.
15 Os que aborrecem ao Senhor ter-se-lhe-iam sujeitado, e o seu tempo seria eterno.
Oni što ga sada mrze dodvarali bi mu se i njihov bi udes bio zapečaćen zauvijek.
16 E o sustentaria com o trigo mais fino, e te fartaria com o mel saído da pedra.
A svoj narod hranio bih pšenicom najboljom i sitio ga medom iz pećine.
