Salmos 69
1 Livra-me, ó Deus, pois as águas entraram até à minha alma.
За първия певец, по криновете, Давидов псалом Избави ме, Боже; Защото водите стигнаха до душата ми.
2 Atolei-me em profundo lamaçal, onde se não pode estar em pé; entrei na profundeza das águas, onde a corrente me leva.
Потъвам в дълбока тиня, гдето няма твърдо място да застана; Стигнах в дълбоки води, гдето потопът ме покрива.
3 Estou cançado de clamar; a minha garganta se secou: os meus olhos desfalecem esperando o meu Deus.
Изнемогвам от викане; гърлото ми е изсъхнало; Очите ми чезнат, докато чакам моя Бог.
4 Aqueles que me aborrecem sem causa são mais do que os cabelos da minha cabeça; aqueles que procuram destruir-me, sendo injustamente meus inimigos, são poderosos: então restitui o que não furtei.
Тия, които ме мразят без причина, се умножиха повече от космите на главата ми; Укрепиха се моите погубители, които неправедно са мои неприятели; Тогава ме заставиха да върна онова, което не бях грабнал.
5 Tu, ó Deus, bem conheces a minha insipiência; e os meus pecados não te são encobertos.
Боже, Ти знаеш безумието ми; И прегрешенията ми не са скрити от Тебе.
6 Não sejam envergonhados por minha causa aqueles que esperam em ti, ó Senhor, Senhor dos exércitos; não sejam confundidos por minha causa aqueles que te buscam, ó Deus de Israel.
Господи Иеова на Силите, да се не посрамят покрай мене ония, които Те чакат; Боже Израилев, да се на опозорят покрай мене ония, които Те търсят.
7 Porque por amor de ti tenho suportado afrontas; a confusão cobriu o meu rosto.
Защото заради Тебе претърпях поругание. Срам покри лицето ми.
8 Tenho-me tornado um estranho para com meus irmãos, e um desconhecido para com os filhos de minha mãe.
Чужда станах на братята си, И странен на чадата на майка ми.
9 Pois o zelo da tua casa me devorou, e as afrontas dos que te afrontam cairam sobre mim.
Защото ревността за Твоя дом ме изяде, И укорите на ония, които укоряват Тебе, паднаха върху мене.
10 Quando chorei, e castiguei com jejum a minha alma, isto se me tornou em afrontas.
Когато плачех в душата си с пост, Това ми стана за укор;
11 Pus por vestido um saco, e me fiz um provérbio para eles.
Когато облякох вретище за дреха, Станах им за поговорка.
12 Aqueles que se assentam à porta falam contra mim; e fui o cântico dos bebedores de bebida forte.
За мене приказват седящите в портата; И аз станах песен на пияниците.
13 Eu porém faço a minha oração a ti, Senhor, num tempo acceitável: ó Deus, ouve-me segundo a grandeza da tua misericórdia, segundo a verdade da tua salvação.
Но аз към Тебе отправям молитвата си, Господи, в благоприятно време; Боже, послушай ме според голямата Твоя милост, Според верността на Твоето спасение.
14 Tira-me do lamaçal, e não me deixes atolar; seja eu livre dos que me aborrecem, e das profundezas das águas.
Избави ме от тинята, за да не потъна; Нека бъда избавен от ония, които ме мразят, и от дълбоките води.
15 Não me leve a corrente das águas, e não me absorva ao profundo, nem o poço cerre a sua boca sobre mim.
Не дай да ме завлече устрема на водите, Нито да ме погълне дълбочината; И не дай да затвори ямата устието си над мене.
16 Ouve-me, Senhor, pois boa é a tua misericórdia: olha para mim segundo a tua muitíssima piedade.
Послушай ме, Господи, защото е благо Твоето милосърдие; Според много Твои благи милости погледни на мене;
17 E não escondas o teu rosto do teu servo, porque estou angustiado: ouve-me depressa.
И не скривай лицето Си от слугата Си, Понеже съм в утеснение; бърже ме послушай.
18 Aproxima-te da minha alma, e resgata-a; livra-me por causa dos meus inimigos.
Приближи се при душата ми и я изкупи; Изкупи ме поради неприятелите ми.
19 Bem tens conhecido a minha afronta, e a minha vergonha, e a minha confusão; diante de ti estão todos os meus adversários.
Ти знаеш как ме укоряват, Как ме посрамват и ме опозоряват; Пред тебе са всичките мои противници.
20 Afrontas me quebrantaram o coração, e estou fraquíssimo: esperei por alguém que tivesse compaixão, mas não houve nenhum; e por consoladores, mas não os achei.
Укор съкруши сърцето ми, и съм много отпаднал; И чаках да ме пожали някой, но нямаше никой, - И утешители, но не намерих.
21 Deram-me fel por mantimento, e na minha sede me deram a beber vinagre.
И дадоха ми жлъчка за ядене, И в жаждата ми ме напоиха с оцет.
22 Torne-se-lhes a sua mesa diante deles em laço e para sua recompensa em ruína.
Трапезата им пред тях нека им стане примка, И когато са на мира нека стане клопка.
23 Escureçam-se-lhes os seus olhos, para que não vejam, e faze com que os seus lombos tremam constantemente.
Да се помрачат очите им та да не видят; И чреслата им направи непрестанно да се тресат.
24 Derrama sobre eles a tua indignação, e prenda-os o ardor da tua ira.
Излей на тях негодуванието Си; И пламъкът на гнева Ти нека ги постигне.
25 Fique desolado o seu palácio; e não haja quem habite nas suas tendas.
Жилището им да запустее, И в шатрите им да няма кой да живее.
26 Pois perseguem àquele a quem feriste, e conversam sobre a dor daqueles a quem chagaste.
Защото те гонят онзи, когото Ти си поразил, И говорят за болката на ония, които Ти си наранил.
27 Acrescenta iniquidade à iniquidade deles, e não entrem na tua justiça.
Приложи беззаконие на беззаконието им; И да не участвуват в Твоята правда.
28 Sejam riscados do livro dos vivos, e não sejam escritos com os justos.
Да се изличат от книгата на живота, И с праведните да се не запишат.
29 Eu porém sou pobre, e estou triste: ponha-me a tua salvação, ó Deus, num alto retiro.
А мене, който съм сиромах и скръбен, Да ме възвиши, Боже, Твоето спасение.
30 Louvarei o nome de Deus com um cântico, e engrandece-lo-ei com ação de graças.
Ще хваля името на Бога с песен, И ще Го възвелича с хваления;
31 Isto será mais agradável ao Senhor do que o boi ou bezerro que tem pontas e unhas.
И това ще угоди Господу Повече от вол, - от юнец имащ рога и копита.
32 Os mansos verão isto, e se agradarão; o vosso coração viverá, pois que buscais a Deus
Смирените ще видят и ще се зарадват; И вие, които търсите Бога, вашето сърце ще се съживи.
33 Porque o Senhor ouve os necessitados, e não despreza os seus cativos.
Защото Господ слуша немощните, И запрените Си не презира.
34 Louvem-no os céus e a terra, os mares e tudo quanto neles se move.
Нека Го хвалят небето и земята, Моретата, и всичко, което се движи в тях.
35 Porque Deus salvará a Sião, e edificará as cidades de Judá, para que habitem nela e as possuam.
Защото Бог ще избави Сиона, и ще съгради Юдовите градове; И людете Му ще се заселят там, и ще го владеят.
36 E herda-la-á a semente de seus servos, e os que amam o seu nome habitarão nela.
Още и потомството на слугите Му ще го наследи, И ония, които обичат името Му, ще живеят в него.
