< Salmos 62 >

1 A minha alma espera somente em Deus: dele vem a minha salvação.
Til Sangmesteren; for Jeduthun; en Psalme af David.
2 Só ele é a minha rocha e a minha salvação; é a minha defesa; não serei grandemente abalado.
Kun for Gud er min Sjæl stille, fra ham kommer min Frelse.
3 Até quando maquinareis o mal contra um homem? sereis mortos todos vós, sereis como uma parede encurvada e um valado bambaleante.
Kun han er min Klippe og min Frelse, min Befæstning; jeg skal ikke rokkes meget.
4 Eles somente consultam como o hão de derribar da sua excelência: deleitam-se em mentiras; com a boca bendizem, mas nas suas entranhas maldizem (Selah)
Hvor længe storme I imod en Mand, alle tilsammen for at myrde ham, der er som en Væg, der hælder, som en Mur, der har faaet Stød?
5 Ó minha alma, espera somente em Deus, porque dele vem a minha esperança.
Kun om at nedstøde ham fra hans Højhed raadslaa de, de have Behag i Løgn; de velsigne med deres Mund, og de forbande i deres Inderste. (Sela)
6 Só ele é a minha rocha e a minha salvação; é a minha defesa; não serei abalado.
Kun for Gud vær stille min Sjæl; thi af ham er min Forventning.
7 Em Deus está a minha salvação e a minha glória: a rocha da minha fortaleza, e o meu refúgio estão em Deus.
Kun han er min Klippe og min Frelse, min Befæstning; jeg skal ikke rokkes.
8 Confiai nele, ó povo, em todos os tempos; derramai perante ele o vosso coração; Deus é o nosso refúgio (Selah)
Hos Gud er min Frelse og min Ære, min Styrkes Klippe, min Tilflugt er i Gud.
9 Certamente que os homens de classe baixa são vaidade, e os homens da ordem elevada são mentira; pesados em balanças, eles juntos são mais leves do que a vaidade.
Forlader eder paa ham til hver Tid, I Folk! udøser eders Hjerte for hans Ansigt; Gud er vor Tilflugt. (Sela)
10 Não confieis na opressão, nem vos ensoberbeçais na rapina; se as vossas riquezas aumentam, não ponhais nelas o coração.
Kun Forfængelighed ere Menneskens Børn, Falskhed ere Menneskene; lægges de i Vægtskaalen, stige de til Vejrs, de ere Forfængelighed til Hobe.
11 Deus falou uma vez; duas vezes tenho ouvido isto: que o poder pertence a Deus.
Forlader eder ikke paa Vold og sætter ikke forfængeligt Haab til røvet Gods; falder Rigdom eder til, da sætter ikke Hjertet dertil!
12 A ti também, Senhor, pertence a misericórdia; pois retribuirás a cada um segundo a sua obra.
Een Gang har Gud talt, ja, to Gange, hvad jeg har hørt: At Styrke hører Gud til. Og dig, Herre! hører Miskundhed til; thi du skal betale hver efter hans Gerning.

< Salmos 62 >