Salmos 44
1 Ó Deus, nós ouvimos com os nossos ouvidos, e nossos pais nos tem contado a obra que fizeste em seus dias, nos tempos da antiguidade.
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
2 Como expeliste as nações com a tua mão e os plantaste a eles: como afligiste os povos e os derrubaste.
Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
3 Pois não conquistaram a terra pela sua espada, nem o seu braço os salvou, mas a tua dextra e o teu braço, e a luz da tua face, porquanto te agradaste deles.
Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
4 Tu és o meu Rei, ó Deus: ordena salvações para Jacob.
Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
5 Por ti escornearemos os nossos inimigos: pelo teu nome pizaremos os que se levantam contra nós:
Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
6 Pois eu não confiarei no meu arco, nem a minha espada me salvará.
Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
7 Mas tu nos salvaste dos nossos inimigos, e confundiste os que nos aborreciam.
Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
8 Em Deus nos glóriamos todo o dia, e louvamos o teu nome eternamente (Selah)
Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
9 Mas agora tu nos rejeitaste e nos confundiste, e não sais com os nossos exércitos.
Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
10 Faze-nos retirar do inimigo, e aqueles que nos odeiam nos saqueiam para si.
Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
11 Tu nos entregaste como ovelhas para comer, e nos espalhaste entre as nações.
Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
12 Tu vendes por nada o teu povo, e não aumentas a tua riqueza com o seu preço.
Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
13 Tu nos pões por opróbrio aos nossos vizinhos, por escarneio e zombaria de aqueles que estão à roda de nós.
Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
14 Tu nos pões por provérbio entre as nações, por movimento de cabeça entre os povos.
Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
15 A minha confusão está constantemente diante de mim, e a vergonha do meu rosto me cobre:
Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
16 Á voz daquele que afronta e blasfema, por causa do inimigo e do vingador.
Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
17 Tudo isto nos sobreveio: contudo não nos esquecemos de ti, nem nos houvemos falsamente contra o teu concerto.
To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
18 O nosso coração não voltou atráz, nem os nossos passos se desviaram das tuas veredas;
Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
19 Ainda que nos quebrantaste num lugar de dragões, e nos cobriste com a sombra da morte.
Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 Se nós esquecemos o nome do nosso Deus, e estendemos as nossas mãos para um deus estranho,
Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
21 Porventura não esquadrinhará Deus isso? pois ele sabe os segredos do coração.
Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
22 Sim, por amor de ti, somos mortos todo o dia: somos tidos na conta de ovelhas para o matadouro.
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
23 Desperta, porque dormes, Senhor? acorda, não nos rejeites para sempre.
Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Porque escondes a tua face, e te esqueces da nossa miséria e da nossa opressão?
Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
25 Pois a nossa alma está abatida até ao pó; o nosso ventre se apega à terra.
Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
26 Levanta-te em nosso auxílio, e resgata-nos por amor das tuas misericórdias.
Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
