Salmos 4
1 Ouve-me; quando eu clamo, ó Deus da minha justiça, na angústia me deste largueza; tem misericórdia de mim e ouve a minha oração.
Кад Те зовем чуј ме, Боже, правдо моја! У тескоби дај ми простор; смилуј се на ме и услиши молитву моју.
2 Filhos dos homens, até quando convertereis a minha glória em infâmia? até quando amareis a vaidade e buscareis a mentira? (Selah)
Синови човечији! Докле ће слава моја бити у срамоти? Докле ћете љубити ништавило и тражити лажи?
3 Sabei pois que o Senhor separou para si aquele que lhe é querido; o Senhor ouvirá quando eu clamar a ele.
Знајте да Господ дивно чува светог свог; Господ чује кад Га зовем.
4 Perturbai-vos e não pequeis: falai com o vosso coração sobre a vossa cama, e calai-vos. (Selah)
Гневећи се не грешите; размислите у срцима својим на постељама својим, и утолите.
5 Oferecei sacrifícios de justiça, e confiai no Senhor.
Принесите жртву за правду, и уздајте се у Господа.
6 Muitos dizem: Quem nos mostrará o bem? Senhor, exalta sobre nós a luz do teu rosto.
Многи говоре: Ко ће нам показати шта је добро? Обрати к нама, Господе, светло лице своје.
7 puseste alegria no meu coração, mais do que no tempo em que se multiplicaram o seu trigo e o seu vinho.
А мени си дао у срце радост већу него што је они имају, кад им роди пшеница и вино.
8 Em paz também me deitarei e dormirei, porque só tu, Senhor, me fazes habitar em segurança.
Ја мирно лежем и спавам; јер Ти, Господе, сам дајеш ми, те сам без страха.
