Salmos 38
1 A Senhor, não me repreendas na tua ira, nem me castigues em teu furor.
Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
2 Porque as tuas flechas se cravaram em mim, e a tua mão sobre mim desceu.
Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
3 Não há coisa sã na minha carne, por causa da tua colera; nem há paz em meus ossos, por causa do meu pecado.
Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
4 Pois já as minhas iniquidades sobrepassam a minha cabeça: como carga pesada são de mais para as minhas forças.
Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
5 As minhas chagas cheiram mal e estão corruptas, por causa da minha loucura.
Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
6 Estou encurvado, estou muito abatido, ando lamentando todo o dia.
Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
7 Porque as minhas ilhargas estão cheias de ardor, e não há coisa sã na minha carne.
Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
8 Estou fraco e mui quebrantado; tenho rugido pela inquietação do meu coração.
Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
9 Senhor, diante de ti está todo o meu desejo, e o meu gemido não te é oculto.
Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
10 O meu coração dá voltas, a minha força me falta; enquanto à luz dos meus olhos, ela me deixou.
Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
11 Os meus amigos e os meus propinquos estão ao longe da minha chaga; e os meus parentes se põem em distância.
Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
12 Também os que buscam a minha vida me armam laços, e os que procuram o meu mal falam coisas que danificam, e imaginam astúcias todo o dia.
I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
13 Mas eu, como surdo, não ouvia, e era como mudo que não abre a boca.
Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
14 Assim eu sou como homem que não ouve, e em cuja boca não há reprovação.
I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
15 Porque em ti, Senhor, espero; tu, Senhor meu Deus, me ouvirás.
Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
16 Porque dizia eu: Ouve-me, para que se não alegrem de mim: quando escorrega o meu pé, eles se engrandecem contra mim.
Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
17 Porque estou prestes a coxear; a minha dor está constantemente perante mim.
Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
18 Porque eu declararei a minha iniquidade; afligir-me-ei por causa do meu pecado.
Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
19 Mas os meus inimigos estão vivos e são fortes, e os que sem causa me odeiam se engrandecem.
Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
20 Os que dão mal pelo bem são meus adversários, porquanto eu sigo o que é bom.
A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
21 Não me desampares, Senhor, meu Deus, não te alongues de mim.
Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
22 Apressa-te em meu auxílio, Senhor, minha salvação.
Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
