Salmos 35
1 Pleiteia, Senhor, com aqueles que pleiteiam comigo: peleja contra os que pelejam contra mim.
Суди, Господи, обидящыя мя, побори борющыя мя.
2 Pega do escudo e da rodela, e levanta-te em minha ajuda.
Приими оружие и щит и востани в помощь мою:
3 Tira da lança e obstroi o caminho aos que me perseguem; dize à minha alma: Eu sou a tua salvação.
изсуни мечь и заключи сопротив гонящих мя: рцы души моей: спасение твое есмь Аз.
4 Sejam confundidos e envergonhados os que buscam a minha vida: voltem atráz e envergonhem-se os que contra mim tentam mal.
Да постыдятся и посрамятся ищущии душу мою, да возвратятся вспять и постыдятся мыслящии ми злая.
5 Sejam como moinho perante o vento, o anjo do Senhor os faça fugir.
Да будут яко прах пред лицем ветра, и Ангел Господень оскорбляя их:
6 Seja o seu caminho tenebroso e escorregadio, e o anjo do Senhor os persiga.
да будет путь их тма и ползок, и Ангел Господень погоняяй их:
7 Porque sem causa encobriram de mim a rede na cova, a qual sem razão cavaram para a minha alma.
яко туне скрыша ми пагубу сети своея, всуе поносиша души моей.
8 Sobrevenha-lhe destruição sem o saber, e prenda-o a rede que ocultou; caia ele nessa mesma destruição.
Да приидет ему сеть, юже не весть, и ловитва, юже скры, да обымет и, и в сеть да впадет в ню.
9 E a minha alma se alegrará no Senhor; alegrar-se-á na sua salvação.
Душа же моя возрадуется о Господе, возвеселится о спасении Его.
10 Todos os meus ossos dirão: Senhor, quem é como tu, que livras o pobre daquele que é mais forte do que ele? sim, o pobre e o necessitado daquele que o rouba.
Вся кости моя рекут: Господи, Господи, кто подобен Тебе? Избавляяй нища из руки крепльших его, и нища, и убога от расхищающих его.
11 Falsas testemunhas se levantaram: depuzeram contra mim coisas que eu não sabia.
Воставше на мя свидетеле неправеднии, яже не ведях, вопрошаху мя.
12 Tornaram-me o mal pelo bem, roubando a minha alma.
Воздаша ми лукавая воз благая, и безчадие души моей.
13 Mas, quanto a mim, quando estavam enfermos, o meu vestido era o saco; humilhava a minha alma com o jejum, e a minha oração voltava para o meu seio.
Аз же, внегда они стужаху ми, облачахся во вретище и смирях постом душу мою, и молитва моя в недро мое возвратится.
14 Portava-me como se ele fôra meu irmão ou amigo; andava lamentando e muito encurvado, como quem chora por sua mãe.
Яко ближнему, яко брату нашему, тако угождах: яко плачя и сетуя, тако смиряхся.
15 Mas eles com a minha adversidade se alegravam e se congregavam: os objetos se congregavam contra mim, e eu não o sabia; rasgavam-me, e não cessavam.
И на мя возвеселишася и собрашася: собрашася на мя раны, и не познах: разделишася, и не умилишася.
16 Como hipócritas zombadores nas festas, rangiam os dentes contra mim.
Искусиша мя, подражниша мя подражнением, поскрежеташа на мя зубы своими.
17 Senhor, até quando verás isto? resgata a minha alma das suas assolações, e a minha predileta dos leões,
Господи, когда узриши? Устрой душу мою от злодейства их, от лев единородную мою.
18 Louvar-te-ei na grande congregação: entre muitíssimo povo te celebrarei.
Исповемся Тебе в церкви мнозе, в людех тяжцех восхвалю Тя.
19 Não se alegrem os meus inimigos de mim sem razão, nem acenem com os olhos aqueles que me aborrecem sem causa.
Да не возрадуются о мне враждующии ми неправедно, ненавидящии мя туне и помизающии очима:
20 Pois não falam de paz; antes projetam enganar os quietos da terra.
яко мне убо мирная глаголаху, и на гнев лести помышляху.
21 Abrem a boca de par em par contra mim, e dizem: Ólá, Ólá! os nossos olhos o viram.
Разшириша на мя уста своя, реша: благоже, благоже, видеша очи наши.
22 Tu, Senhor, o tens visto, não te cales: Senhor, não te alongues de mim;
Видел еси, Господи, да не премолчиши: Господи, не отступи от мене.
23 Desperta e acorda para o meu julgamento, para a minha causa, Deus meu, e Senhor meu.
Востани, Господи, и вонми суду моему, Боже мой и Господи мой, на прю мою.
24 Julga-me segundo a tua justiça, Senhor Deus meu, e não deixes que se alegrem de mim.
Суди ми, Господи, по правде Твоей, Господи Боже мой, и да не возрадуются о мне.
25 Não digam em seus corações: Eia, sus, alma nossa: não digam: Nós o havemos devorado.
Да не рекут в сердцах своих: благоже, благоже души нашей: ниже да рекут: пожрохом его.
26 Envergonhem-se e confundam-se à uma os que se alegram com o meu mal; vistam-se de vergonha e de confusão os que se engrandecem contra mim.
Да постыдятся и посрамятся вкупе радующиися злом моим: да облекутся в студ и срам велеречующии на мя.
27 Cantem e alegrem-se os que amam a minha justiça, e digam continuamente: O Senhor seja engrandecido, o qual ama a prosperidade do seu servo.
Да возрадуются и возвеселятся хотящии правды моея: и да рекут выну, да возвеличится Господь, хотящии мира рабу Его.
28 E assim a minha língua falará da tua justiça e do teu louvor todo o dia.
И язык мой поучится правде Твоей, весь день хвале Твоей.
