Salmos 31

1 Em ti, Senhor, confio; nunca me deixes confundido: livra-me pela tua justiça.

У Тебе се, Господе, уздам; немој ме оставити под срамотом довека, по правди својој избави ме.

2 Inclina para mim os teus ouvidos, livra-me depressa; sê a minha firme rocha, uma casa fortíssima que me salve.

Пригни к мени ухо своје, похитај, помози ми. Буди ми камени град, тврда ограда, где бих се спасао.

3 Porque tu és a minha rocha e a minha fortaleza; pelo que, por amor do teu nome, guia-me e encaminha-me.

Јер си Ти камена гора моја и ограда моја, имена свог ради води ме и управљај мном.

4 Tira-me da rede que para mim esconderam, pois tu és a minha força.

Извади ме из мреже коју ми тајно заместише; јер си Ти крепост моја.

5 Nas tuas mãos encomendo o meu espírito: tu me redimiste, Senhor Deus da verdade.

У Твоју руку предајем дух свој; избављао си ме, Господе, Боже истинити!

6 Aborreço aqueles que se entregam a vaidades enganosas; eu porém confio no Senhor.

Ненавидим оне који поштују пропадљиве идоле; ја се у Господа уздам.

7 Eu me alegrarei e regozijarei na tua benignidade, pois consideraste a minha aflição: conheceste a minha alma nas angústias.

Радоваћу се и веселити се о милости Твојој, кад погледаш на моју муку, познаш тугу душе моје,

8 E não me entregaste nas mãos do inimigo; puseste os meus pés num lugar espaçoso.

Не даш ме у руку непријатељу, поставиш ноге моје на пространом месту.

9 Tem misericórdia de mim, ó Senhor, porque estou angustiado: consumidos estão de tristeza os meus olhos, a minha alma e o meu ventre.

Смилуј се на ме, Господе; јер ме је туга, од јада изнеможе око моје, душа моја и срце моје;

10 Porque a minha vida está gasta de tristeza, e os meus anos de suspiros; a minha força descai por causa da minha iniquidade, e os meus ossos se consomem.

Ишчиле у жалости живот мој, и године моје у уздисању; ослаби од муке крепост моја, и кости моје сасахнуше.

11 Fui opróbrio entre todos os meus inimigos, até entre os meus vizinhos, e horror para os meus conhecidos: os que me viam na rua fugiam de mim.

Од мноштва непријатеља својих постадох подсмех и суседима својим, и страшило знанцима својим; који ме виде на улици беже од мене.

12 Estou esquecido no coração deles, como um morto; sou como um vaso quebrado.

Заборављен сам као мртав, нема ме у срцима; ја сам као разбијен суд.

13 Pois ouvi a murmuração de muitos, temor havia ao redor; enquanto juntamente consultavam contra mim, intentaram tirar-me a vida.

Јер слушам грдњу од многих, од свуда страх, кад се договарају на ме, мисле ишчупати душу моју.

14 Mas eu confiei em ti, Senhor: e disse: Tu és o meu Deus.

А ја се, Господе, у Тебе уздам и велим: Ти си Бог мој.

15 Os meus tempos estão nas tuas mãos: livra-me das mãos dos meus inimigos e dos que me perseguem.

У Твојој су руци дани моји; отми ме из руку непријатеља мојих, и од оних, који ме гоне.

16 Faze resplandecer o teu rosto sobre o teu servo: salva-me por tuas misericórdias.

Покажи светло лице своје слузи свом; спаси ме милошћу својом.

17 Não me deixes confundido, Senhor, porque te tenho invocado: deixa confundidos os ímpios, e emudeçam na sepultura. (Sheol h7585)

Господе! Немој ме оставити под срамотом; јер Тебе призивам. Нек се посраме безбожници, нека замукну и падну у пакао. (Sheol h7585)

18 Emudeçam os lábios mentirosos que falam coisas más com soberba e desprezo contra o justo.

Нека онеме уста лажљива, која говоре на праведника обесно, охоло и с поругом.

19 Oh! quão grande é a tua bondade, que guardaste para os que te temem! a qual obraste para aqueles que em ti confiam na presença dos filhos dos homens!

Како је много у Тебе добра, које чуваш за оне који Те се боје, и које дајеш онима који се у Те уздају пред синовима човечијим!

20 Tu os esconderás, no secreto da tua presença, dos desaforos dos homens: encobri-los-ás em um pavilhão da contenda das línguas.

Сакриваш их под кров лица свог од буна људских; склањаш их под сен од свадљивих језика.

21 Bendito seja o Senhor, pois fez maravilhosa a sua misericórdia para comigo em cidade segura.

Да је благословен Господ, што ми показа дивну милост као да ме уведе у тврд град!

22 Pois eu dizia na minha pressa: Estou cortado de diante dos teus olhos; não obstante, tu ouviste a voz das minhas suplicas, quando eu a ti clamei.

Ја рекох у сметњи својој: Одбачен сам од очију Твојих; али Ти чу молитвени глас мој кад Те призвах.

23 Amai ao Senhor, vós todos que sois seus santos; porque o Senhor guarda os fieis e retribui com abundância ao que usa de soberba.

Љубите Господа сви свети Његови; Господ држи веру; и увршено враћа онима који поступају охоло.

24 Esforçai-vos, e ele fortalecerá o vosso coração, vós todos que esperais no Senhor.

Будите слободни, и нека буде јако срце ваше, сви који се у Господа уздате.