Salmos 22
1 Meu Deus, meu Deus, porque me desamparaste? porque te alongas do meu auxílio e das palavras do meu bramido?
Думнезеуле! Думнезеуле! Пентру че м-ай пэрэсит ши пентру че Те депэртезь фэрэ сэ-мь ажуць ши фэрэ с-аскулць плынӂериле меле?
2 Meu Deus, eu clamo de dia, e tu não me ouves; de noite, e não tenho sossego.
Стриг зиуа, Думнезеуле, ши ну-мь рэспунзь; стриг ши ноаптя, ши тот н-ам одихнэ.
3 Porém tu és santo, o que habitas entre os louvores de Israel.
Тотушь Ту ешть Чел Сфынт ши Ту локуешть ын мижлокул лауделор луй Исраел.
4 Em ti confiaram nossos pais; confiaram, e tu os livraste.
Ын Тине се ынкредяу пэринций ноштри; се ынкредяу ши-й избэвяй.
5 A ti clamaram e escaparam; em ti confiaram, e não foram confundidos.
Стригау кэтре Тине ши ерау скэпаць; се ынкредяу ын Тине ши ну рэмыняу де рушине.
6 Mas eu sou verme, e não homem, opróbrio dos homens e desprezado do povo.
Дар еу сунт верме, ну ом, ам ажунс де окара оаменилор ши диспрецуит де попор.
7 Todos os que veem zombam de mim, arreganham os beiços e meneiam a cabeça, dizendo:
Тоць чей че мэ вэд ышь бат жок де мине, ышь дескид гура, дау дин кап ши зик:
8 Confiou no Senhor, que o livre; livre-o, pois nele tem prazer.
„С-а ынкрезут ын Домнул! Сэ-л мынтуяскэ Домнул, сэ-л избэвяскэ, фииндкэ-л юбеште!”
9 Mas tu és o que me tiraste do ventre: fizeste-me esperar, estando aos peitos de minha mãe.
Да, Ту м-ай скос дин пынтечеле мамей, м-ай пус ла адэпост де орьче грижэ ла цыцеле мамей меле;
10 Sobre ti fui lançado desde a madre; tu és o meu Deus desde o ventre de minha mãe.
де кынд ерам ла сынул мамей ам фост суб паза Та, дин пынтечеле мамей ай фост Думнезеул меу.
11 Não te alongues de mim, pois a angústia está perto, e não há quem ajude.
Ну Те депэрта де мине, кэч с-апропие неказул ши нимень ну-мь вине ын ажутор.
12 Muitos touros me cercaram; fortes touros de Bazan me rodearam.
О мулциме де таурь сунт ымпрежурул меу, ниште таурь дин Басан мэ ынконжоарэ.
13 Abriram contra mim suas bocas, como um leão que despedaça e que ruge.
Ышь дескид гура ымпотрива мя, ка ун леу каре сфышие ши рэкнеште.
14 Como água me derramei, e todos os meus ossos se desconjuntaram: o meu coração é como cera, derreteu-se no meio das minhas entranhas.
Ам ажунс ка апа каре се скурӂе ши тоате оаселе ми се деспарт; ми с-а фэкут инима ка чара ши се топеште ынэунтрул меу.
15 A minha força se secou como um caco, e a língua se me pega ao paladar: e me puseste no pó da morte.
Ми се усукэ путеря ка лутул ши ми се липеште лимба де черул гурий; м-ай адус ын цэрына морций.
16 Pois me rodearam cães: o ajuntamento de malfeitores me cercou, traspassaram-me as mãos e os pés.
Кэч ниште кынь мэ ынконжоарэ, о чатэ де нелеӂюиць дау тыркоале ымпрежурул меу, мь-ау стрэпунс мыниле ши пичоареле;
17 Poderia contar todos os meus ossos: eles o veem e me contemplam.
тоате оаселе аш путя сэ ми ле нумэр. Ей ынсэ пындеск ши мэ привеск;
18 Repartem entre si os meus vestidos, e lançam sortes sobre a minha túnica.
ышь ымпарт хайнеле меле ынтре ей ши траг ла сорць пентру кэмаша мя.
19 Mas tu, Senhor, não te alongues de mim: força minha, apressa-te em socorrer-me.
Дар Ту, Доамне, ну Те депэрта! Ту, Тэрия мя, вино деграбэ ын ажуторул меу!
20 Livra-me a minha alma da espada, e a minha predileta da força do cão.
Скапэ-мь суфлетул де сабие ши вяца дин гяреле кынилор!
21 Salva-me da boca do leão, sim, ouviste-me, desde as pontas dos unicórnios.
Скапэ-мэ дин гура леулуй ши скоате-мэ дин коарнеле биволулуй!
22 Então declararei o teu nome aos meus irmãos: louvar-te-ei no meio da congregação.
Вой вести Нумеле Тэу фрацилор мей ши Те вой лэуда ын мижлокул адунэрий.
23 Vós, que temeis ao Senhor, louvai-o; todos vós, semente de Jacob, glorificai-o; e temei-o todos vós, semente de Israel.
Чей че вэ темець де Домнул, лэудаци-Л! Вой тоць, сэмынца луй Иаков, слэвици-Л! Кутремураци-вэ ынаинтя Луй, вой тоць, сэмынца луй Исраел!
24 Porque não desprezou nem abominou a aflição do aflito, nem escondeu dele o seu rosto; antes, quando ele clamou, o ouviu.
Кэч Ел нич ну диспрецуеште, нич ну урэште неказуриле челуй ненорочит ши ну-Шь аскунде Фаца де ел, чи ыл аскултэ кынд стригэ кэтре Ел.
25 O meu louvor virá de ti na grande congregação: pagarei os meus votos perante os que o temem.
Ын адунаря чя маре, Ту вей фи причина лауделор меле ши-мь вой ымплини журуинцеле ын фаца челор че се тем де Тине.
26 Os mansos comerão e se fartarão; louvarão ao Senhor os que o buscam: o vosso coração viverá eternamente.
Чей сэрачь вор мынка ши се вор сэтура, чей че каутэ пе Домнул Ыл вор лэуда. Веселэ сэ вэ фие инима пе вечие!
27 Todos os limites da terra se lembrarão, e se converterão ao Senhor: e todas as gerações das nações adorarão perante a tua face.
Тоате марӂиниле пэмынтулуй ышь вор адуче аминте ши се вор ынтоарче ла Домнул; тоате фамилииле нямурилор се вор ынкина ынаинтя Та.
28 Porque o reino é do Senhor, e ele domina entre as nações.
Кэч а Домнулуй есте Ымпэрэция: Ел стэпынеште песте нямурь.
29 Todos os que na terra são gordos comerão e adorarão, e todos os que descem ao pó se prostrarão perante ele: e ninguém poderá reter viva a sua alma.
Тоць чей путерничь де пе пэмынт вор мынка ши се вор ынкина ши ей; ынаинтя Луй се вор плека тоць чей че се кобоарэ ын цэрынэ, чей че ну пот сэ-шь пэстрезе вяца.
30 Uma semente o servirá: será contada ao Senhor de geração em geração.
О сэмынцэ де оамень Ый ва служи ши се ва ворби деспре Домнул кэтре чей че вор вени дупэ ей.
31 Chegarão e anunciarão a sua justiça ao povo que nascer, porquanto ele o fez.
Ачештя вор вени ши вор вести дрептатя Луй, вор вести лукраря Луй попорулуй каре се ва наште.
