Salmos 18
1 Eu te amarei do coração, ó Senhor, fortaleza minha.
Љубићу Те, Господе, крепости моја,
2 O Senhor é o meu rochedo, e o meu lugar forte e o meu libertador; o meu Deus, a minha fortaleza, em quem confio, o meu escudo, a força da minha salvação, e o meu alto refúgio.
Господе, Граде мој, Заклоне мој, који се оборити не може, Избавитељу мој, Боже мој, Камена горо, на којој се не бојим зла, Штите мој, Роже спасења мог, Уточиште моје!
3 Invocarei o nome do Senhor, que é digno de louvor, e ficarei livre dos meus inimigos.
Призивам Господа, коме се клањати ваља, и опраштам се непријатеља својих.
4 Tristezas de morte me cercaram, e torrentes de impiedade me assombraram.
Обузеше ме смртне болести, и потоци неваљалих људи уплашише ме.
Опколише ме болести паклене, стегоше ме замке смртне. (Sheol h7585)
6 Na angústia invoquei ao Senhor, e clamei ao meu Deus: desde o seu templo ouviu a minha voz, aos seus ouvidos chegou o meu clamor perante a sua face.
У својој тескоби призвах Господа, и к Богу свом повиках; Он чу из двора свог глас мој, и вика моја дође Му до ушију.
7 Então a terra se abalou e tremeu; e os fundamentos dos montes também se moveram e se abalaram, porquanto se indignou.
Затресе се и поколеба се земља, задрмаше се и померише из темеља горе, јер се Он разљути.
8 Do seu nariz subiu fumo, e da sua boca saiu fogo que consumia; carvões se acenderam dele.
Подиже се дим од гнева Његовог, из уста Његових огањ, који прождире и живо угљевље одскакаше од Њега.
9 Abaixou os céus, e desceu, e a escuridão estava debaixo de seus pés.
Сави небеса и сиђе. Мрак беше под ногама Његовим.
10 E montou num cherubim, e voou; sim, voou sobre as asas do vento.
Седе на херувима и подиже се, и полете на крилима ветреним.
11 Fez das trevas o seu lugar oculto; o pavilhão que o cercava era a escuridão das águas e as nuvens dos céus.
Од мрака начини себи кров, сеницу око себе, од мрачних вода, облака ваздушних.
12 Ao resplandor da sua presença as nuvens se espalharam; a saraiva e as brazas de fogo.
Од севања пред Њим кроз облаке Његове удари град и живо угљевље.
13 E o Senhor trovejou nos céus, o altíssimo levantou a sua voz; a saraiva e as brazas de fogo.
Загрме на небесима Господ, и Вишњи пусти глас свој, град и живо угљевље.
14 Despediu as suas setas, e os espalhou: multiplicou raios, e os perturbou.
Пусти стреле своје, и разметну их; силу муња, и расу их.
15 Então foram vistas as profundezas das águas, e foram descobertos os fundamentos do mundo; pela tua repreensão. Senhor, ao sopro do vento dos teus narizes.
И показаше се извори водени, и открише се темељи васиљени од претње Твоје, Господе, од дихања духа гнева Твог.
16 Enviou desde o alto, e me tomou: tirou-me das muitas águas.
Тада пружи с висине руку, ухвати ме, извуче ме из воде велике.
17 Livrou-me do meu inimigo forte e dos que me aborreciam, pois eram mais poderosos do que eu.
Избави ме од непријатеља мог силног и од мојих ненавидника, кад беху јачи од мене.
18 Surpreenderam-me no dia da minha calamidade; mas o Senhor foi o meu encosto.
Усташе на ме у дан невоље моје, али ми Господ би потпора.
19 Trouxe-me para um lugar espaçoso; livrou-me, porque tinha prazer em mim.
Изведе ме на пространо место, и избави ме, јер сам Му мио.
20 Recompensou-me o Senhor conforme a minha justiça, retribuiu-me conforme a pureza das minhas mãos.
Даде ми Господ по правди мојој, и за чистоту руку мојих дарива ме.
21 Porque guardei os caminhos do Senhor, e não me apartei impiamente do meu Deus.
Јер се држах путева Господњих, и не одметнух се Бога свог,
22 Porque todos os seus juízos estavam diante de mim, e não rejeitei os seus estatutos.
Него су сви закони Његови преда мном, и заповести Његове не уклањам од себе.
23 Também fui sincero perante ele, e me guardei da minha iniquidade.
Бих Му веран, и чувах се од безакоња свог.
24 Portanto retribuiu-me o Senhor conforme a minha justiça, conforme a pureza de minhas mãos perante os seus olhos.
Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти руку мојих пред очима Његовим.
25 Com o benigno te mostrarás benigno; e com o homem sincero te mostrarás sincero;
Са светима поступаш свето, с човеком верним верно,
26 Com o puro te mostrarás puro; e com o perverso te mostrarás indomável.
С чистим чисто, а с неваљалим насупрот њему.
27 Porque tu livrarás ao povo aflito, e abaterás os olhos altivos.
Јер Ти помажеш људима невољним, а очи поносите понижаваш.
28 Porque tu acenderás a minha candeia; o Senhor meu Deus alumiará as minhas trevas.
Ти распаљујеш видело моје; Господ мој просветљује таму моју.
29 Porque contigo entrei pelo meio dum esquadrão, com o meu Deus saltei uma muralha.
С Тобом разбијам војску, и с Богом својим скачем преко зида.
30 O caminho de Deus é perfeito; a palavra do Senhor é provada: é um escudo para todos os que nele confiam.
Пут је Господњи веран, реч Господња чиста. Он је штит свима који се у Њ уздају.
31 Porque quem é Deus senão o Senhor? e quem é rochedo senão o nosso Deus?
Јер ко је Бог осим Господа, и ко је одбрана осим Бога нашег?
32 Deus é o que me cinge de força e aperfeiçoa o meu caminho.
Овај Бог опасује ме снагом, и чини ми веран пут.
33 Faz os meus pés como os das cervas, e põe-me nas minhas alturas.
Даје ми ноге као у јелена, и на висине ставља ме.
34 Ensina as minhas mãos para a guerra, de sorte que os meus braços quebraram um arco de cobre.
Учи руке моје боју, и мишице моје чини да су лук од бронзе.
35 Também me deste o escudo da tua salvação: a tua mão direita me susteve, e a tua mansidão me engrandeceu.
Ти ми дајеш штит спасења свог; десница Твоја држи ме, и милост Твоја чини ме велика.
36 Alargaste os meus passos debaixo de mim, de maneira que os meus artelhos não vacilaram.
Ти шириш корак мој, те се не спотичу ноге моје.
37 Persegui os meus inimigos, e os alcancei: não voltei senão depois de os ter consumido.
Терам непријатеље своје и стижем их, и не враћам се док их не истребим.
38 Atravessei-os, de sorte que não se puderam levantar: cairam debaixo dos meus pés.
Обарам их, и не могу устати, падају под ноге моје.
39 Pois me cingiste de força para a peleja: fizeste abater debaixo de mim aqueles que contra mim se levantaram.
Јер ме Ти опасујеш снагом за бој, и који устану на ме, обараш их преда мном.
40 Deste-me também o pescoço dos meus inimigos para que eu pudesse destruir os que me aborrecem.
Непријатеља мојих плећи Ти ми обраћаш, и потирем ненавиднике своје.
41 Clamaram, mas não houve quem os livrasse: até ao Senhor, mas ele não lhes respondeu.
Они вичу, али немају помагача, ка Господу, али их Он не слуша.
42 Então os esmiucei como o pó diante do vento; deitei-os fora como a lama das ruas.
Расипам их као прах по ветру, као блато по улицама газим их.
43 Livraste-me das contendas do povo, e me fizeste cabeça das nações; um povo que não conheci, me servirá.
Ти ме избављаш од буне народне, постављаш ме да сам глава туђим племенима; народ ког не познавах, служи ми.
44 Em ouvindo a minha voz, me obedecerão: os estranhos se submeterão a mim.
По самом чувењу слушају ме, туђини покорни су ми.
45 Os estranhos decairão, e terão medo nos seus encerramentos.
Туђини бледе, дрхћу у градовима својим.
46 O Senhor vive: e bendito seja o meu rochedo, e exaltado seja o Deus da minha salvação.
Жив је Господ, и да је благословен бранич мој! Да се узвиси Бог спасења мог,
47 É Deus que me vinga inteiramente, e sujeita os povos debaixo de mim;
Бог, који ми даје освету, и покорава ми народе,
48 O que me livra de meus inimigos; sim, tu me exaltas sobre os que se levantam contra mim, tu me livras do homem violento.
Који ме избавља од непријатеља, подиже ме над оне који устају на ме и од човека жестоког избавља ме!
49 Pelo que, ó Senhor, te louvarei entre as nações, e cantarei louvores ao teu nome.
Тога ради хвалим Те, Господе, пред народима, и певам имену Твом,
50 Pois engrandece a salvação do teu rei, e usa de benignidade com o seu ungido, com David, e com a sua semente para sempre.
Који славно избављаш цара свог, и чиниш милост помазанику свом Давиду и наслеђу његовом довека.
