< Salmos 18 >
1 Eu te amarei do coração, ó Senhor, fortaleza minha.
Þennan sálm orti Davíð eftir að Drottinn hafði frelsað hann undan óvinum hans, þeirra á meðal Sál konungi. Drottinn – ég elska þig! Þú hefur gert stórkostlega hluti fyrir mig!
2 O Senhor é o meu rochedo, e o meu lugar forte e o meu libertador; o meu Deus, a minha fortaleza, em quem confio, o meu escudo, a força da minha salvação, e o meu alto refúgio.
Drottinn er vígi mitt, þar er ég öruggur. Enginn getur veitt mér eftirför og unnið á mér. Hann er felustaður minn, frelsari og varðborg, kletturinn þar sem enginn getur náð mér! Hann er skjöldur minn. Styrkur hans er eins og uxans sem mundar horn sín í vígahug!
3 Invocarei o nome do Senhor, que é digno de louvor, e ficarei livre dos meus inimigos.
Mér nægir að ákalla hann – lof sé Guði! – og ég frelsast undan öllum óvinum mínum.
4 Tristezas de morte me cercaram, e torrentes de impiedade me assombraram.
Ég var bundinn hlekkjum dauðans og holskeflur óguðlegra risu ógnandi gegn mér.
5 Tristezas do inferno me cingiram, laços de morte me surpreenderam. (Sheol )
Umkringdur og hjálparvana barðist ég um í netinu sem dró mig niður í djúp dauðans. (Sheol )
6 Na angústia invoquei ao Senhor, e clamei ao meu Deus: desde o seu templo ouviu a minha voz, aos seus ouvidos chegou o meu clamor perante a sua face.
Þá hrópaði ég til Drottins. – Hróp mitt náði eyrum hans á himnum!
7 Então a terra se abalou e tremeu; e os fundamentos dos montes também se moveram e se abalaram, porquanto se indignou.
Þá lyftist jörðin og nötraði og undirstöður fjallanna skulfu vegna bræði hans. Hvílíkur landskjálfti! Já, Drottinn reiddist.
8 Do seu nariz subiu fumo, e da sua boca saiu fogo que consumia; carvões se acenderam dele.
Eldsblossar gengu út af munni hans svo að jörðin sviðnaði og reykur streymdi um nasir hans.
9 Abaixou os céus, e desceu, e a escuridão estava debaixo de seus pés.
Hann sveigði himininn og steig niður mér til bjargar! Skýjasorti var undir fótum hans.
10 E montou num cherubim, e voou; sim, voou sobre as asas do vento.
Hann steig á bak kerúbi og sveif til mín með hraða vindsins.
11 Fez das trevas o seu lugar oculto; o pavilhão que o cercava era a escuridão das águas e as nuvens dos céus.
Hann skýldi sér með myrkri, leyndi komu sinni með regnsorta og dimmu skýi.
12 Ao resplandor da sua presença as nuvens se espalharam; a saraiva e as brazas de fogo.
En svo birtist hann í skýjunum! Hvílík hátign! Eldingar leiftruðu og haglið dundi!
13 E o Senhor trovejou nos céus, o altíssimo levantou a sua voz; a saraiva e as brazas de fogo.
Himnarnir nötruðu í þrumugný Drottins. Guð allra guða hafði talað!
14 Despediu as suas setas, e os espalhou: multiplicou raios, e os perturbou.
Hann sendi út eldingar sínar sem örvar og tvístraði óvinum mínum. Sjá, hvernig þeir flýðu!
15 Então foram vistas as profundezas das águas, e foram descobertos os fundamentos do mundo; pela tua repreensão. Senhor, ao sopro do vento dos teus narizes.
Þá hljómaði skipun Drottins – og hafið hopaði og það sá í mararbotn!
16 Enviou desde o alto, e me tomou: tirou-me das muitas águas.
Þá seildist Drottinn niður frá himnum, greip mig og frelsaði mig úr neyðinni. Hann bjargaði mér úr hyldýpi dauðans.
17 Livrou-me do meu inimigo forte e dos que me aborreciam, pois eram mais poderosos do que eu.
Hann frelsaði mig frá ofurafli óvinarins, úr höndum þeirra sem hötuðu mig, því í greipum þeirra mátti ég mín einskis.
18 Surpreenderam-me no dia da minha calamidade; mas o Senhor foi o meu encosto.
Þeir réðust á mig þegar ég mátti mín einskis, en Drottinn studdi mig.
19 Trouxe-me para um lugar espaçoso; livrou-me, porque tinha prazer em mim.
Hann leiddi mig í öruggt skjól, því að hann hefur velþóknun á mér.
20 Recompensou-me o Senhor conforme a minha justiça, retribuiu-me conforme a pureza das minhas mãos.
Drottinn launaði mér réttlæti mitt og hreinleika.
21 Porque guardei os caminhos do Senhor, e não me apartei impiamente do meu Deus.
Því að ég hef hlýtt boðorðum hans og ekki syndgað með því að snúa í hann baki.
22 Porque todos os seus juízos estavam diante de mim, e não rejeitei os seus estatutos.
Ég gætti lögmáls hans í hvívetna og lítilsvirti enga grein þess.
23 Também fui sincero perante ele, e me guardei da minha iniquidade.
Ég lagði mig fram við að halda það og forðaðist ranglæti.
24 Portanto retribuiu-me o Senhor conforme a minha justiça, conforme a pureza de minhas mãos perante os seus olhos.
Þess vegna hefur Drottinn launað mér með blessun, því að ég gerði það sem rétt var og gætti hreinleika hjarta míns. Allt þetta þekkti hann, enda vakir hann yfir hverju skrefi mínu.
25 Com o benigno te mostrarás benigno; e com o homem sincero te mostrarás sincero;
Drottinn, þú miskunnar þeim sem auðsýna miskunn og ert góður við ráðvanda.
26 Com o puro te mostrarás puro; e com o perverso te mostrarás indomável.
Þú blessar hjartahreina en snýrð þér frá þeim sem yfirgefa þig.
27 Porque tu livrarás ao povo aflito, e abaterás os olhos altivos.
Þú hlífir hinum hógværu, en ávítar stolta og hrokafulla.
28 Porque tu acenderás a minha candeia; o Senhor meu Deus alumiará as minhas trevas.
Já, þú lætur lampa minn skína. Drottinn, Guð minn, hefur lýst upp myrkrið sem umlukti mig.
29 Porque contigo entrei pelo meio dum esquadrão, com o meu Deus saltei uma muralha.
Með þinni hjálp stekk ég yfir múra og brýt niður borgarveggi óvinarins.
30 O caminho de Deus é perfeito; a palavra do Senhor é provada: é um escudo para todos os que nele confiam.
Drottinn, hann er mikill Guð! Fullkominn í öllum hlutum! Orð hans standast öll. Skjöldur er hann öllum þeim sem til hans leita.
31 Porque quem é Deus senão o Senhor? e quem é rochedo senão o nosso Deus?
Því hver er hinn sanni Guð nema Drottinn? Og hver er bjargið nema hann?
32 Deus é o que me cinge de força e aperfeiçoa o meu caminho.
Hann styrkir mig og verndar hvar sem ég fer.
33 Faz os meus pés como os das cervas, e põe-me nas minhas alturas.
Hann gerir fætur mína fima sem geitanna á fjöllunum. Hann tryggir mér fótfestu á hæstu tindum.
34 Ensina as minhas mãos para a guerra, de sorte que os meus braços quebraram um arco de cobre.
Hann æfir hendur mínar til hernaðar og gerir mér kleift að spenna eirbogann.
35 Também me deste o escudo da tua salvação: a tua mão direita me susteve, e a tua mansidão me engrandeceu.
Þú fékkst mér skjöld hjálpræðis þíns. Hægri hönd þín, Drottinn, styður mig, mildi þín hefur gert mig mikinn.
36 Alargaste os meus passos debaixo de mim, de maneira que os meus artelhos não vacilaram.
Þú lagðir veg fyrir fætur mína og þar mun ég ekki hrasa.
37 Persegui os meus inimigos, e os alcancei: não voltei senão depois de os ter consumido.
Ég veitti óvinum mínum eftirför, elti þá uppi og eyddi þeim.
38 Atravessei-os, de sorte que não se puderam levantar: cairam debaixo dos meus pés.
Ég tók þá einn af öðrum – þeir gátu enga vörn sér veitt – allir lágu í valnum að lokum.
39 Pois me cingiste de força para a peleja: fizeste abater debaixo de mim aqueles que contra mim se levantaram.
Hjálpin frá þér var eins og brynja í bardaganum. Óvini mína beygðir þú undir mig.
40 Deste-me também o pescoço dos meus inimigos para que eu pudesse destruir os que me aborrecem.
Þú stökktir þeim á flótta og ég eyddi öllum þeim sem ofsóttu mig.
41 Clamaram, mas não houve quem os livrasse: até ao Senhor, mas ele não lhes respondeu.
Þeir hrópuðu á hjálp, en fengu enga. Þeir æptu til Drottins, en hann ansaði ekki,
42 Então os esmiucei como o pó diante do vento; deitei-os fora como a lama das ruas.
en ég muldi þá mélinu smærra og dreifði þeim upp í vindinn. Ég fleygði þeim burt eins og rusli á haug.
43 Livraste-me das contendas do povo, e me fizeste cabeça das nações; um povo que não conheci, me servirá.
Þú veittir mér sigur í sérhverri orustu. Þjóðirnar komu og þjónuðu mér. Jafnvel þær sem ég þekkti ekki komu nú og veittu mér lotningu.
44 Em ouvindo a minha voz, me obedecerão: os estranhos se submeterão a mim.
Útlendingar sem aldrei höfðu mig augum litið lýstu sig reiðubúna til þjónustu.
45 Os estranhos decairão, e terão medo nos seus encerramentos.
Skjálfandi stigu þeir niður úr virkjum sínum.
46 O Senhor vive: e bendito seja o meu rochedo, e exaltado seja o Deus da minha salvação.
Guð lifir! Lofaður sé hann, klettur hjálpræðis míns.
47 É Deus que me vinga inteiramente, e sujeita os povos debaixo de mim;
Hann er sá Guð sem endurgeldur þeim sem ofsækja mig og auðmýkir þjóðir fyrir augum mér.
48 O que me livra de meus inimigos; sim, tu me exaltas sobre os que se levantam contra mim, tu me livras do homem violento.
Hann frelsar mig frá óvinum mínum. Hann sér til þess að þeir ná ekki til mín og bjargar mér undan öflugum andstæðingum.
49 Pelo que, ó Senhor, te louvarei entre as nações, e cantarei louvores ao teu nome.
Fyrir þetta, Drottinn minn, lofa ég þig í áheyrn þjóðanna.
50 Pois engrandece a salvação do teu rei, e usa de benignidade com o seu ungido, com David, e com a sua semente para sempre.
Oftsinnis hefur þú frelsað mig – það var kraftaverk í öll skiptin! Þú gerðir mig að konungi, þú hefur elskað mig og auðsýnt mér gæsku og eins muntu gera við afkomendur mína.