Salmos 147
1 Louvai ao Senhor, porque é bom cantar louvores ao nosso Deus, porque é agradável; decoroso é o louvor.
Hallelúja! Já, lofið Drottin! Það er gott að lofa Drottin! Indælt og rétt!
2 O Senhor edifica a Jerusalém, congrega os dispersos de Israel.
Hann er að endurreisa Jerúsalem og flytja hina herleiddu heim.
3 Sara os quebrantados de coração, e lhes ata as suas feridas.
Hann reisir upp hina niðurbeygðu og bindur um sár þeirra.
4 Conta o número das estrelas, chama-as a todas pelos seus nomes.
Hann þekkir fjölda stjarnanna, já og hverja fyrir sig með nafni!
5 Grande é o nosso Senhor, e de grande poder; o seu entendimento é infinito.
Mikill er Drottinn! Vald hans er stórkostlegt! Þekking hans er takmarkalaus.
6 O Senhor eleva os humildes, e abate os ímpios até à terra.
Drottinn styður auðmjúka, en varpar illmennum til jarðar.
7 Cantai ao Senhor em ação de graça; cantai louvores ao nosso Deus sobre a harpa.
Syngið honum þakkarljóð, lofið Guð með hörpuleik.
8 Ele é o que cobre o céu de nuvens, o que prepara a chuva para a terra, e o que faz produzir erva sobre os montes.
Hann fyllir himininn skýjum, gefur steypiregn og klæðir fjöllin grænu grasi.
9 O que dá aos animais o seu sustento, e aos filhos dos corvos, quando clamam.
Hann fæðir hin villtu dýr og hrafnarnir krunka til hans eftir æti.
10 Não se deleita na força do cavalo, nem se compraz nas pernas do varão.
Í hans augum kemst sprettharður foli varla úr sporunum og máttur mannsins má sín lítils.
11 O Senhor se agrada dos que o temem e dos que esperam na sua misericórdia.
En hann gleðst yfir þeim sem elska hann og reiða sig á kærleika hans og gæsku.
12 Louva, ó Jerusalém, ao Senhor; louva, ó Sião, ao teu Deus.
Lofa þú hann, Jerúsalem! Vegsama Guð þinn, Síon!
13 Porque fortaleceu os ferrolhos das tuas portas; abençôa aos teus filhos dentro de ti.
Því að hann hefur gert múra þína öfluga og blessað börnin þín.
14 Ele é o que põe em paz os teus termos, e da flôr da farinha te farta.
Hann lætur frið haldast í landinu og fyllir hlöður þínar af úrvals hveiti.
15 O que envia o seu mandamento à terra, a sua palavra corre velozmente.
Hann sendir boð sín til jarðar, skipanir hans berast hratt eins og vindurinn.
16 O que dá a neve como lã, esparge a geada como cinza.
Skjannahvít mjöllin er frá honum komin og hrímið sem glitrar á jörðinni.
17 O que lança o seu gelo em pedaços; quem pode resistir ao seu frio?
Haglélið er líka hans verk og frostið sem bítur í kinnarnar.
18 Manda a sua palavra, e os faz derreter; faz soprar o vento, e correm as águas.
En síðan sendir hann hlýjan vorvind, snjórinn þiðnar og árnar ryðja sig.
19 Mostra a sua palavra a Jacob, os seus estatutos e os seus juízos a Israel.
Hann kunngjörði Ísrael lögmál sitt og ákvæði
20 Não fez assim a nenhuma outra nação; e, enquanto aos seus juízos, não os conhecem. louvai ao Senhor.
– það hefur hann ekki gert við neina aðra þjóð, nei, þeim kennir hann ekki fyrirmæli sín. Hallelúja! Dýrð sé Drottni!
