Salmos 147
1 Louvai ao Senhor, porque é bom cantar louvores ao nosso Deus, porque é agradável; decoroso é o louvor.
Halleluja! Looft Jahweh: want het is goed, Hem te prijzen, Onzen God: want het is lieflijk en schoon, Hem te roemen!
2 O Senhor edifica a Jerusalém, congrega os dispersos de Israel.
Jahweh bouwt Jerusalem weer op, En brengt de verstrooiden van Israël bijeen.
3 Sara os quebrantados de coração, e lhes ata as suas feridas.
Hij is het, die de gebroken harten geneest, En hun wonden verbindt;
4 Conta o número das estrelas, chama-as a todas pelos seus nomes.
Die het getal van de sterren bepaalt, En ze allen roept bij haar naam.
5 Grande é o nosso Senhor, e de grande poder; o seu entendimento é infinito.
Groot is onze Heer, geweldig zijn macht, Zijn wijsheid oneindig;
6 O Senhor eleva os humildes, e abate os ímpios até à terra.
Jahweh richt de nederigen op, Maar de bozen werpt Hij ter aarde.
7 Cantai ao Senhor em ação de graça; cantai louvores ao nosso Deus sobre a harpa.
Heft Jahweh een jubelzang aan Speelt op de citer voor onzen God:
8 Ele é o que cobre o céu de nuvens, o que prepara a chuva para a terra, e o que faz produzir erva sobre os montes.
Die de hemel met wolken bedekt, En de regen bereidt voor de aarde. Die op de bergen gras doet ontspruiten, En groen voor de beesten, die den mens moeten dienen;
9 O que dá aos animais o seu sustento, e aos filhos dos corvos, quando clamam.
Die aan het vee zijn voedsel geeft, En aan de jonge raven, die er om roepen.
10 Não se deleita na força do cavalo, nem se compraz nas pernas do varão.
Hij vindt geen vreugde in de sterkte der paarden, Hem verheugen geen krachtige schenkels;
11 O Senhor se agrada dos que o temem e dos que esperam na sua misericórdia.
Maar Jahweh heeft behagen in hen, die Hem vrezen, En die smachten naar zijn genade!
12 Louva, ó Jerusalém, ao Senhor; louva, ó Sião, ao teu Deus.
Breng Jahweh lof, Jerusalem; Sion, loof uw God!
13 Porque fortaleceu os ferrolhos das tuas portas; abençôa aos teus filhos dentro de ti.
Want Hij heeft de grendels van uw poorten versterkt, Uw zonen binnen uw muren gezegend,
14 Ele é o que põe em paz os teus termos, e da flôr da farinha te farta.
De vrede aan uw grenzen geschonken, U met de bloem der tarwe verzadigd.
15 O que envia o seu mandamento à terra, a sua palavra corre velozmente.
Hij is het, die de aarde zijn bevelen stuurt, En haastig rept zich zijn woord:
16 O que dá a neve como lã, esparge a geada como cinza.
Die sneeuw als wolvlokken zendt, Zijn ijzel rondstrooit als as.
17 O que lança o seu gelo em pedaços; quem pode resistir ao seu frio?
Hij werpt zijn hagel bij brokken, En voor zijn koude stollen de wateren;
18 Manda a sua palavra, e os faz derreter; faz soprar o vento, e correm as águas.
Maar Hij stuurt zijn bevel, en ze smelten: Zijn winden waaien, weer stromen de wateren.
19 Mostra a sua palavra a Jacob, os seus estatutos e os seus juízos a Israel.
Hij maakte Jakob zijn geboden bekend, Israël zijn bevelen en wetten:
20 Não fez assim a nenhuma outra nação; e, enquanto aos seus juízos, não os conhecem. louvai ao Senhor.
Zo deed Hij voor geen ander volk, Nooit heeft Hij hùn zijn wetten geleerd! Halleluja!
