Salmos 146

1 Louvai ao Senhor. Ó alma minha, louva ao Senhor.

Αινείτε τον Κύριον. Αίνει, η ψυχή μου, τον Κύριον.

2 Louvarei ao Senhor durante a minha vida; cantarei louvores ao meu Deus enquanto eu for vivo.

Θέλω αινεί τον Κύριον ενόσω ζώ· θέλω ψαλμωδεί εις τον Θεόν μου ενόσω υπάρχω.

3 Não confieis em príncipes, nem no filho do homem, em quem não há salvação.

Μη πεποίθατε επ' άρχοντας, επί υιόν ανθρώπου, εκ του οποίου δεν είναι σωτηρία.

4 Sai-lhe o espírito, volta para a terra: naquele mesmo dia perecem os seus pensamentos.

Το πνεύμα αυτού εξέρχεται· αυτός επιστρέφει εις την γην αυτού· εν εκείνη τη ημέρα οι διαλογισμοί αυτού αφανίζονται.

5 Bem-aventurado aquele que tem o Deus de Jacob por seu auxílio, e cuja esperança está posta no Senhor seu Deus.

Μακάριος εκείνος, του οποίου βοηθός είναι ο Θεός του Ιακώβ· του οποίου η ελπίς είναι επί Κύριον τον Θεόν αυτού·

6 O que fez os céus e a terra, o mar e tudo quanto há neles, e o que guarda a verdade para sempre;

τον ποιήσαντα τον ουρανόν και την γην, την θάλασσαν και πάντα τα εν αυτοίς· τον φυλάττοντα αλήθειαν εις τον αιώνα·

7 O que faz justiça aos oprimidos, o que dá pão aos famintos. O Senhor solta os encarcerados.

τον ποιούντα κρίσιν εις τους αδικουμένους· τον διδόντα τροφήν εις τους πεινώντας. Ο Κύριος ελευθερόνει τους δεσμίους.

8 O Senhor abre os olhos aos cegos: O Senhor levanta os abatidos: o Senhor ama os justos.

Ο Κύριος ανοίγει τους οφθαλμούς των τυφλών· ο Κύριος ανορθοί τους κεκυρτωμένους· ο Κύριος αγαπά τους δικαίους·

9 O Senhor guarda os estrangeiros: sustem o órfão e a viúva, mas transtorna o caminho dos ímpios.

ο Κύριος διαφυλάττει τους ξένους· υπερασπίζεται τον ορφανόν και την χήραν, την δε οδόν των αμαρτωλών καταστρέφει.

10 O Senhor reinará eternamente; o teu Deus, ó Sião, é de geração em geração. louvai ao Senhor.

Ο Κύριος θέλει βασιλεύει εις τον αιώνα· ο Θεός σου, Σιών, εις γενεάν και γενεάν. Αλληλούϊα.