Salmos 144

1 Bendito seja o Senhor, minha rocha, que ensina as minhas mãos para a peleja e os meus dedos para a guerra;

Lofaður sé Drottinn! Hann er bjargið sem líf mitt er byggt á! Hann gefur mér kraft og leikni í bardaga.

2 Benignidade minha e fortaleza minha; alto retiro meu e meu libertador és tu: escudo meu, em quem eu confio, e que me sujeita o meu povo.

Hann er miskunn mín. Hann er vígi mitt, borg mín og hjálpari, skjöldur minn og athvarf. Hann leggur þjóðir undir mig.

3 Senhor, que é o homem, para que o conheças, e o filho do homem, para que o estimes?

Drottinn, hvers virði er maðurinn að þú ómakir þig og minnist hans? Hvers vegna skyldir þú yfirleitt skipta þér af fólki?

4 O homem é semelhante à vaidade; os seus dias são como a sombra que passa.

Því að maðurinn er eins og vindblær, dagar hans eins og hverfandi skuggi.

5 Abaixa, ó Senhor, os teus céus, e desce; toca os montes, e fumegarão.

Drottinn, sveigðu himininn og stígðu niður! Þegar þú tyllir þér á fjöllin þá rýkur úr þeim.

6 Vibra os teus raios, e dissipa-os; envia as tuas flechas, e desbarata-os.

Láttu eldingar leiftra, – skjóttu örvum þínum og tvístraðu óvinunum!

7 Estende as tuas mãos desde o alto; livra-me, e, arrebata-me das muitas águas e das mãos dos filhos estranhos,

Réttu hönd þína niður og frelsaðu mig, dragðu mig upp úr hinum djúpu vötnum, undan ofurvaldi óvinanna.

8 Cuja boca fala vaidade, e a sua direita é direita de falsidade.

Munnur þeirra er fullur af svikum og með hægri hönd sinni innsigla þeir lygi.

9 A ti, ó Deus, cantarei um cântico novo, com o saltério e instrumento de dez cordas te cantarei louvores.

Ég vil syngja þér nýjan söng, ó Guð, og leika undir á tístrengjaða hörpu,

10 A ti, que dás a salvação aos reis, e que livras a David, teu servo, da espada maligna.

því að þú veitir konungum okkar sigur. Þú frelsar þjón þinn Davíð undan sverði dauðans.

11 Livra-me, e tira-me das mãos dos filhos estranhos, cuja boca fala vaidade, e a sua direita é direita de iniquidade;

Bjargaðu mér! Frelsaðu mig undan óvinum þessum, þeir bæði ljúga og svíkja.

12 Para que nossos filhos sejam como plantas crescidas na sua mocidade; para que as nossas filhas sejam como pedras de esquina lavradas à moda de palácio.

Nú vil ég lýsa landinu þar sem Drottinn er Guð – hamingjulandinu!

13 Para que as nossas dispensas se encham de todo o provimento; para que os nossos gados produzam a milhares e a dezenas de milhares nas nossas ruas.

Þar eru synirnir hraustir og stæltir eins og þróttmikil tré. Dæturnar fagrar og prúðar eins og úthöggnar hallarsúlur.

14 Para que os nossos bois sejam fortes para o trabalho; para que não haja nem assaltos, nem saídas, nem gritos nas nossas ruas.

Hlöðurnar fullar af alls konar afurðum. Hjarðir þúsunda sauða liðast um hagana. Uxarnir eru klyfjaðir og ekkert skarð í múrnum.

15 Bem-aventurado o povo, ao qual assim acontece: bem-aventurado é o povo cujo Deus é o Senhor.

Friður hvert sem litið er, enginn maður í útlegð og glæpir horfnir af strætunum. Já, sæl er sú þjóð sem á Drottin að Guði.