Salmos 139
1 Senhor, tu me sondaste, e me conheces.
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.
2 Tu sabes o meu assentar e o meu levantar: de longe entendes o meu pensamento.
Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.
3 Cercas o meu andar, e o meu deitar; e conheces todos os meus caminhos.
Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.
4 Não havendo ainda palavra alguma na minha língua, eis que logo, ó Senhor, tudo conheces.
Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.
5 Tu me cercaste por detraz e por diante; e puseste sobre mim a tua mão.
Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.
6 Tal ciência é para mim maravilhosíssima; tão alta que não a posso atingir.
Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.
7 Para onde me irei do teu espírito, ou para onde fugirei da tua face?
Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?
8 Se subir ao céu, lá tu estás: se fizer no inferno a minha cama, eis que tu ali estás também. (Sheol h7585)
Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny. (Sheol h7585)
9 Se tomar as asas da alva, se habitar nas extremidades do mar,
Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,
10 Até ali a tua mão me guiará e a tua dextra me susterá.
I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.
11 Se disser: Decerto que as trevas me encobrirão; então a noite será luz à roda de mim
Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,
12 Nem ainda as trevas me encobrem de ti: mas a noite resplandece como o dia; as trevas e a luz são para ti a mesma coisa.
Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.
13 Pois possuiste os meus rins; cobriste-me no ventre de minha mãe.
Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.
14 Eu te louvarei, porque de um modo terrível, e tão maravilhoso fui feito; maravilhosas são as tuas obras, e a minha alma o sabe muito bem.
Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.
15 Os meus ossos não te foram encobertos, quando no oculto fui feito, e entretecido nas profundezas da terra.
Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.
16 Os teus olhos viram o meu corpo ainda informe; e no teu livro todas estas coisas foram escritas; as quais em continuação foram formadas, quando nem ainda uma delas havia.
Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
17 E quão preciosos me são, ó Deus, os teus pensamentos! Quão grandes são as somas deles!
Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.
18 Se as contasse, seriam em maior número do que a areia: quando acordo ainda estou contigo.
Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.
19 Ó Deus, tu matarás decerto o ímpio: apartai-vos portanto de mim, homens de sangue.
Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;
20 Pois falam malvadamente contra ti; e os teus inimigos tomam o teu nome em vão.
Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.
21 Não aborreço eu, ó Senhor, aqueles que te aborrecem, e não me aflijo por causa dos que se levantam contra ti?
Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?
22 Aborreço-os com ódio perfeito: tenho-os por inimigos.
Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.
23 Sonda-me, ó Deus, e conhece o meu coração: prova-me, e conhece os meus pensamentos.
Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,
24 E vê se há em mim algum caminho mau, e guia-me pelo caminho eterno.
I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.
