< Salmos 137 >

1 Junto dos rios de Babilônia, ali nos assentamos e choramos, quando nos lembramos de Sião:
Babil torpağında olanda Sionu yada salardıq, Çay kənarında oturaraq ağlayardıq,
2 Sobre os salgueiros que há no meio dela, penduramos as nossas harpas.
Liralarımızı söyüd ağaclarından asardıq.
3 Pois lá aqueles que nos levaram cativos, nos pediam uma canção; e os que nos destruiram, que os alegrassemos, dizendo; cantai-nos uma das canções de Sião
Bizi əsir edənlər Nəğmə oxumağımızı əmr edirdilər, Bizə zülm verənlər Onları şənləndirməyimizi istəyirdilər, «Bizim üçün Sion nəğmələrini oxuyun» deyirdilər.
4 Como cantaremos a canção do Senhor em terra estranha?
Axı yad ölkədə Rəbbin nəğmələrini necə oxuyaq?
5 Se eu me esquecer de ti, ó Jerusalém, esqueça-se a minha direita da sua destreza.
Ey Yerusəlim, əgər səni unutsam, Qoy sağ əlim qurusun.
6 Se me não lembrar de ti, apegue-se-me a língua ao meu paladar; se não prefiro Jerusalém à minha maior alegria.
Ey Yerusəlim, Səni anmasam, ən böyük sevincim olmasan, Qoy dilim damağıma yapışsın.
7 Lembra-te, Senhor, dos filhos de Edom no dia de Jerusalém, que diziam: Descobri-a, descobri-a até aos seus alicerces.
Ya Rəbb, Edomluları bir yada sal, Məğlubiyyət günü Yerusəlimdən danışırdılar, Deyirdilər: «Gəlin oranı uçuraq, təməlindən dağıdaq!»
8 Ah! filha de Babilônia, que vais ser assolada; feliz aquele que te retribuir o pago que tu nos pagaste a nós.
Ey Babil qızı, xaraba qalacaqsan. Bizə etdiyinin əvəzini sənə verən qoy bəxtiyar olsun!
9 Feliz aquele que pegar em teus filhos e der com eles pelas pedras.
Körpələrini daşa çırpıb öldürən bəxtiyar olsun!

< Salmos 137 >