Salmos 132
1 Lembra-te, Senhor, de David, e de todas as suas aflições.
Hac ilahisi Ya RAB, Davut'un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:
2 Como jurou ao Senhor, e fez votos ao poderoso de Jacob, dizendo:
3 Certamente que não entrarei na tenda de minha casa, nem subirei ao leito da minha cama.
“Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
4 Não darei sono aos meus olhos, nem adormecimento às minhas pestanas,
Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
5 Enquanto não achar lugar para o Senhor, uma morada para o Poderoso de Jacob.
RAB'be bir yer, Yakup'un güçlü Tanrısı'na bir konut buluncaya dek.”
6 Eis que ouvimos falar dela em Ephrata, e a achamos no campo do bosque.
Antlaşma Sandığı'nın Efrata'da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
7 Entraremos nos seus tabernáculos: prostrar-nos-emos ante o escabelo de seus pés.
“RAB'bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
8 Levanta-te, Senhor, no teu repouso, tu e a arca da tua força.
Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
9 Vistam-se os teus sacerdotes de justiça, e alegrem-se os teus santos.
Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
10 Por amor de David, teu servo, não faças virar o rosto do teu ungido.
Kulun Davut'un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
11 O Senhor jurou na verdade a David: não se apartará dela: Do fruto do teu ventre porei sobre o teu trono.
RAB Davut'a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
12 Se os teus filhos guardarem o meu concerto, e os meus testemunhos, que eu lhes hei de ensinar, também os seus filhos se assentarão perpetuamente no teu trono.
Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
13 Porque o Senhor elegeu a Sião; desejou-a para a sua habitação, dizendo:
Çünkü RAB Siyon'u seçti, Onu konut edinmek istedi.
14 Este é o meu repouso para sempre: aqui habitarei, pois o desejei.
“Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
15 Abençoarei abundantemente o seu mantimento; fartarei de pão os seus necessitados.
Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
16 Vestirei os seus sacerdotes de salvação, e os seus santos saltarão de prazer.
Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
17 Ali farei brotar a força de David: preparei uma lâmpada para o meu ungido.
Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
18 Vestirei os seus inimigos de confusão; mas sobre ele florescerá a sua coroa.
Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”
