Salmos 130

1 Das profundezas a ti clamo, ó Senhor.

Pesem preizvrstna. Iz globočin sem te klical, Gospod:

2 Senhor, escuta a minha voz: sejam os teus ouvidos atentos à voz das minhas suplicas.

Gospod, poslušaj glas moj; ušesa tvoja naj pazijo na prošinj mojih glas.

3 Se tu, Senhor, observares as iniquidades, Senhor, quem subsistirá?

Ako bodeš na krivice gledal, Gospod, kdo bi mogel obstati?

4 Porém contigo está o perdão, para que sejas temido.

Ker pri tebi je odpuščenje, da te česté v svetem strahu.

5 Aguardo ao Senhor; a minha alma o aguarda, e espero na sua palavra.

Čakal sem Gospoda, čakala je duša moja; tudi v besedi njegovi imam nado.

6 A minha alma aguarda ao Senhor, mais do que os guardas pela manhã, mais do que aqueles que vigiam pela manhã.

Srce moje hrepeni po Gospodu, bolj ko straže po jutru, ki čujejo noter do jutra.

7 Espere Israel no Senhor, porque no Senhor há misericórdia, e nele há abundante redenção.

Nado imej Izrael v Gospodu, ker pri Gospodu je milost, in pri njem največ rešenja.

8 E ele remirá a Israel de todas as suas iniquidades.

In on bode rešil Izrael vseh krivic njegovih.