Salmos 129

1 Muitas vezes me angustiaram desde a minha mocidade, diga agora Israel:

Pieśń stopni. Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, niech powie teraz Izrael;

2 Muitas vezes me angustiaram desde a minha mocidade, todavia não prevaleceram contra mim.

Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, lecz mnie nie przemogli.

3 Os lavradores araram sobre as minhas costas: compridos fizeram os seus sulcos.

Zorali mój grzbiet oracze i długie bruzdy porobili.

4 O Senhor é justo: cortou as cordas dos ímpios.

[Ale] PAN jest sprawiedliwy; poprzecinał powrozy niegodziwych.

5 Sejam confundidos, e voltem para traz, todos os que aborrecem a Sião.

Niech się zawstydzą i cofną wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.

6 Sejam como a erva dos telhados, que se seca antes que a arranquem.

Będą jak trawa na dachu, która usycha, zanim zakwitnie;

7 Com a qual o segador não enche a sua mão, nem o que ata os feixes enche o seu braço.

Którą żniwiarz nie napełni swej garści ani swego naręcza ten, który wiąże snopy.

8 Nem tão pouco os que passam digam: A benção do Senhor seja sobre vós: nós vos abençoamos em nome do Senhor.

I nie powiedzą przechodnie: Niech będzie z wami błogosławieństwo PANA [albo]: Błogosławimy wam w imię PANA.