Salmos 129

1 Muitas vezes me angustiaram desde a minha mocidade, diga agora Israel:

Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.

2 Muitas vezes me angustiaram desde a minha mocidade, todavia não prevaleceram contra mim.

Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.

3 Os lavradores araram sobre as minhas costas: compridos fizeram os seus sulcos.

Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.

4 O Senhor é justo: cortou as cordas dos ímpios.

Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.

5 Sejam confundidos, e voltem para traz, todos os que aborrecem a Sião.

Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.

6 Sejam como a erva dos telhados, que se seca antes que a arranquem.

Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.

7 Com a qual o segador não enche a sua mão, nem o que ata os feixes enche o seu braço.

Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.

8 Nem tão pouco os que passam digam: A benção do Senhor seja sobre vós: nós vos abençoamos em nome do Senhor.

I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.